Bijna alle luikjes van de adventskalender zijn geopend.
Morgen wordt het laatste luikje geopend. Vandaag mag ik nog een blogje schrijven. Ik blik terug op 2013.
Maar een terugblik op wat? Een terugblik op mijn hele leven? Een terugblik op mijn glutenvrije leven? Een terugblik op Mirthe’s eerste jaar glutenvrij? Over de hype, of over de media waar ik in gestaan heb?
Het 2013 van ikbenglutenvrij.nl
- Aan het einde van 2012 schreef ik een glutenvrij verlanglijstje. Daarop stonden 15 recepten. Ik heb er een aantal nog steeds niet gemaakt, namelijk: appelspeculaastaart, arepas, chocolate chip quinoa cookies, taart in een potje en gomma koekjes. Leuk idee voor in de kerstvakantie?
- Ik begon dit jaar met een recept voor oliebollen.
- Ik schreef dit jaar 330 blogjes. Over allerlei soorten onderwerpen. Van een aap met coeliakie, via Tips voor vrienden en familie en wat haal je bij de toko. Tot gevolgen late diagnose.
- De blog over snoep werd het meest bekeken. Namelijk 2.250 keer.
- De blog over boek schrijven werd het minst bekeken. Namelijk 27 keer.
- Op 5 november had ik het meeste bezoekers, namelijk 373. Dat was in de blogweek. Ik schreef toen over het product dat ik het meeste mis.
- op 11 januari had ik de minste bezoekers, namelijk 5. Ik schreef toen over glutenvrije adventskalenders. (Hoe ironisch
)
)Mijn glutenvrije hoogte- en dieptepunten
Mijn glutenvrije hoogtepunten waren mijn optreden bij radio 2, de high tea bij Paula en de blogweek. En mijn nu bijna weekelijkse portie kibbeling bij Glutenvrije visboer!
Mijn glutenvrije dieptepunten waren de glutenfout bij Mirthe en mijn drie glutenfouten doordat mensen het glutenvrije dieet niet serieus genoeg namen (lees de voor- en nadelen van de glutenvrije hype, onderaan).
Mirthe’s eerste glutenvrije jaar
En Mirthe’s eerste glutenvrije jaar? Eigenlijk is het iets langer dan een jaar. Op 17 oktober 2012 hoorden we dat ze glutenvrij mocht.
Dat eerste glutenvrije jaar ging eigenlijk heel gemakkelijk! Immers, ik at al glutenvrij en we hoefden niet alles uit te zoeken. Ik ben wel anders gaan bakken (meer wat zij waarschijnlijk lekker vind). En we hebben iets meer voorbereidingen. Regelmatig sta ik ’s avonds laat nog krentebollen of pepernoten te bakken. Regelmatig maak ik een omweg om te zorgen dat we koekjes, beschuit of babybels in huis hebben. Om te zorgen dat ze wat te eten heeft. Om te zorgen dat ze iets te eten heeft vergelijkbaar met wat de andere kinderen krijgen.
Gelukkig gaan het kinderdagverblijf, vrienden en familie er heel goed mee om. Sterker nog: Voor mij is het makkelijker omdat ze er (nog) beter mee om gingen dan toen ik alleen glutenvrij moest. Nu is regelmatig een heel feestje glutenvrij (om kruisbesmetting te voorkomen).
– Lees hier tips en informatie voor het kinderdagverblijf. Lees hier tips voor vrienden en familie. En lees hier tips voor glutenvrije gasten op je feestje. –
Maar het belangrijkste: zijzelf gaat er heel goed mee om! Ze vind het geen probleem als zij iets anders krijgt dan de rest. Ze weet heel goed wat ze wel en niet mag eten (en anders vraagt ze het). En ze is weer het vrolijke, eigenwijze, gezonde meisje dat ze ooit was.
Kortom: Ik hoop dat de komende jaren net zo goed en makkelijk gaan als dat eerste jaar!
Tenslotte:
Over mijn persoonlijke hoogte- en dieptepunten ga ik niet schrijven. Immers, deze blog gaat over ons leven met coeliakie. Jullie zijn vast niet geinteresseerd in een heerlijke ochtend in de speeltuin met mijn dochters, een ochtend uitslapen en helemaal niets hoeven of veel te drukke weken waardoor ik oververmoeid rond kinderbedtijd in bed rol. Mijn hoogte- en dieptepunten zijn niet zo bijzonder. En daarom prijs ik mijzelf extra rijk!
Over de hype, de week op de radio en het artikel in Gezond Eten heb ik al blogjes geschreven. Dat ga ik dus niet weer doen.
Rest nog onze kerstwens voor jullie allemaal:
