Een boekbespreking op een blog over coeliakie?
En dan nog wel een thriller?
Ja, dit boek is geschreven door Patricia van der Broek. Zij heeft coeliakie en heeft coeliakie ook in dit boek verwerkt.
Eigenlijk houd ik niet zo van thrillers. Maar wat vond ik van dit boek?
Coeliakie in ‘Dodelijk bedrog’
Laat ik beginnen met de reden waarom ik dit boek ben gaan lezen: Coeliakie. Ik was erg benieuwd hoe Patricia dit in het boek heeft verwerkt zonder dat het boek er daadwerkelijk over gaat.
Pieter van der Um wordt verdacht van moord. Hij komt terecht in een Parijse gevangenis, waar (in eerste instantie) geen rekening met zijn coeliakie wordt gehouden. Op 3 plekken in het boek komt zijn coeliakie ter sprake:
Sober boog hij zijn hoofd en ging op het smerige roestvrijstalen toilet zitten. Drie dagen zonder glutenvrij eten hadden zijn darmen zo in de war geschopt dat hij doorlopend aan de dunne was. Hij verdacht zijn bewakers ervan dat ze met opzet zijn woorden ‘sans gluten‘ negeerden. (hoofdstuk 4, blz. 24)
‘Kan ik nog iets voor je doen?’ informeerde hij belangstellend. ‘Coeliakie.’ ‘Wat?’ De la Touffe had hier overduidelijk nog nooit van gehoord. ‘Sorry, ik heb een glutenintolerantie,’ zei Pieter, alsof hij zich bij zijn advocaat moest verdedigen. ‘Dat is vervelend. Houden ze hier wel rekening met je dieet?’ vroeg Thiemo. ‘Nee, ik zeg steeds sans gluten, maar ze grinniken alleen maar.’ Thiemo vermoedde dat Pieter daarom zat te knikkebollen aan het einde van het verhoor. ‘Ik zal kijken wat ik kan doen,’ glimlachte hij. (hoofdstuk 19, blz. 106)
‘Niet als u doelt op stiekeme afspraakjes of zo. Maar Pieter fleurde enorm op. Ging zich ineens weer beter aan zijn dieet houden.’ ‘Dieet? U bedoelt zijn coeliakie?’ Ze keek even verbaasd maar vervolgde haar verhaal. ‘Precies, ik vond het zelf een verademing toen hij weer op zijn dieet ging letten. Voorheen had hij nogal last van vermoeidheid en eh, flatulentie.’ (hoofdstuk 27, blz. 143)
Eerst verbaasde ik me over de geringe reactie bij gebrek aan glutenvrij. Ook al weet ik dat sommige mensen nagenoeg geen last hebben van een glutenfout. Ik heb zo veel last van 1 kruimeltje, dat ik liever helemaal niet eet, dan de kans neem dat ik gluten binnen krijg.
Maar toen later bleek dat Pieter van der Um zich niet goed aan zijn dieet hield, snapte ik het beter. Grofweg genomen: Hoe beter je je aan je dieet houdt, hoe meer last je hebt.
Ik vind het leuk dat coeliakie op zo’n ‘luchtige’ manier in een boek ter sprake komt. Ik hoop dat de bewustwording van coeliakie hiermee verbeterd!
De thriller ‘Dodelijk bedrog‘
Eigenlijk houd ik niet van thrillers. Soms lees ik er wel eens 1. Ik las van Moddergraf van Lupko Ellen, omdat het voor een deel speelt in het dorp van mijn oma. Ik las Ripper, doodgewoon omdat ik alle boeken van Isabel Allende lees. En deze las ik dus omdat er coeliakie in voor komt.
En toch heb ik dit boek met veel plezier gelezen. Ik ging ’s avonds een uurtje eerder naar bed, om nog even lekker rustig te kunnen lezen. En ook overdag dacht ik regelmatig terug aan de karakters in het boek. Wie zou toch die moord gepleegd hebben?
Soms vond ik de hoofdstukken wel erg abrupt ten einde komen. Of juist heel veel details waar ik niet op zit te wachten. Ik weet, het hoort bij het genre, ik lees er snel overheen. Maar alles bij elkaar vond ik het een erg prettig boek om te lezen. Zo’n boek waarbij ik het jammer vind dat het uit is…
In dit artikel staan affiliate links. Als je via die link het boek koopt, krijg ik een klein percentage van de aankoopprijs.