Veel mensen eten glutenvrij, terwijl ze geen (diagnose) coeliakie hebben.
Waarom eten ze glutenvrij? Waarom volgen ze zo’n lastig dieet? Ik startte een serie portretten.
In de voorgaande portretten kwam de Hormoonfactor een aantal keer ter sprake. Vandaag stel ik mijn vragen aan Ralph Moorman zelf, schrijver van de Hormoonfactor.
Sinds wanneer eet jij glutenvrij?
Ik eet glutenvrij sinds 12 jaar. Daarnaast eet ik ook vrijwel geen lactose, caseïne en weinig ei.
Waarom ben je glutenvrij gaan eten?
Eigenlijk heb ik me altijd verdiept in voeding en gezondheid en ben ik op zoek naar de leefstijl waarbij ik me het beste voel. Dit bracht mij bij seminars over de hele wereld. In USA was glutenvrij eten zonder coeliakie al vrij populair. Zodoende ben ik er mee aan de slag gegaan. Ik deed al af en toe bloedtesten, en ik had meteen de coeliakietest aangevraagd. Dit bleek ik niet te hebben, maar toch ben ik dit gaan uitproberen door glutenvrije gezonde alternatieven te gaan eten (dus niet de vervangers van suiker en witmeel). Er is toen een wereld voor me open gegaan. Ik voelde me fitter, scherper van geest, had minder last van een opgeblazen gevoel en kwam eindelijk eens van die vervelende puisten op mijn rug af. Het was vooral de combinatie van glutenvrij en zuivelvrij die mij dit resultaat gaf.
Eet je volledig glutenvrij?
Ik krijg wel sporen binnen, maar verder ben ik best streng.
Heb je een coeliakie test gedaan, bloedtest of ook biopt?
De bloedtest is gedaan, maar daar kwam niks uit naar voren.
Wat is de reactie als je gluten binnen krijgt?
Ik krijg al snel de symptomen weer terug (loomheid, onrustige huid, en opgeblazen gevoel). Dit gebeurt niet als ik 1 koekje eet, maar wel na een brood of pastamaaltijd.
Ik denk dat glutenvrij eten slechts voor een kleine groep mensen nuttig of noodzakelijk is. Hoe denk jij hier over en waarom?
Ik heb duizenden mensen begeleid als gezondheidsadviseur en heb gezien dat deze groep veel groter is dan je zou verwachten. Van de combinatie gluten en zuivelvrij heb ik de meest uiteenlopende succesverhalen gezien in de praktijk, omdat het het immuunsysteem tot rust kan brengen bij mensen die dit niet optimaal verteren en verdragen. Je bent immers niet alleen wat je eet, maar ook wat je verteert, opneemt, verdraagt, en kunt uitscheiden en juist op de laatste vier zie je het vaak niet optimaal gaan bij het eten van tarwe- en glutenrijke producten. Wat mij betreft moet dit veel serieuzer genomen worden dan nu gedaan wordt. Gelukkig komt er steeds meer onderzoek op gang. We weten namelijk nog vrij weinig. De term glutensensitiviteit wordt steeds bekender en er is steeds meer onderzoek. Maar er zijn ook andere stoffen die mogelijk problemen kunnen geven, zoals fructanen (FODMAPS) of ati’s (stoffen die de graankorrel bevat om zich te verdedigen tegen belagers, vooral in de doorveredelde supersterke tarwesoorten). Daarnaast maakt het gebruikte bereidingsproces ook veel uit (langzame desemmethodes). De coeliakiegroep is zeer klein in vergelijking met de non coeliac responders.
Heb je verder nog aanvullingen?
Ik vind het mooi dat je een brug slaat tussen de coeliakiegroep en mensen die vanwege een andere reden glutenvrij eten. De vraag naar glutenvrij is gestegen en dat is goed voor beide groepen, omdat er meer aanbod komt. De communicatie moet echter wel duidelijk zijn, omdat bij coeliakie de eisen veel strenger zijn in bijvoorbeeld horecagelegenheden. Ik zie vaak een onnodige strijd op social media, terwijl samenwerking en respect naar elkaar veel gelukkiger maakt. Niemand hoeft het monopolie te claimen op glutenvrij eten.
Ir. Ralph Moorman”
Ook Ralph Moorman adviseert om eerst een coeliakietest bij de arts te doen voordat je glutenvrij gaat eten. Kijk voor meer informatie op De hormoonfactor – glutenvrij eten of op mijn blog Glutenvrij eten zonder diagnose?
Dank je wel Ralph, voor je antwoorden en voor het interessante chatgesprek dat we hadden.
Ik hoop ook dat er meer begrip komt tussen beide groepen en dat we elkaar daardoor meer steunen.