Hoe weet je of je goed glutenvrij eet? Of je per ongeluk te veel gluten binnenkrijgt? Of je darmen hersteld zijn? Of je te veel bewerkte producten eet in zakjes en pakjes, waardoor de hoeveelheid gluten ‘opstapelt’ tot een risicovol niveau? Of producten met de vermelding ‘kan sporen van gluten bevatten’ voor jou geschikt zijn? Of je te veel risico loopt als je buiten de deur eet? Het is – tot nu toe – koffiedik kijken.

Tegelijk met mijn website, vond de zoon van Tine ook delen van het coeliakieforum.nl terug.
Tine is wetenschapsredacteur van de NCV. Ze leest daarvoor heel veel publicaties over coeliakie. En wat ze niet kwijt kon in het Glutenvrij magazine, plaatste ze op het coeliakieforum.nl. Waardevolle informatie, die helaas niet meer beschikbaar is. Behalve de brokjes die we nu terug vinden. Haar nieuwe informatie deelt ze op de pagina Wetenschapsnieuws op Facebook.
Hierbij haar verhaal over de urinetest:

“Spaanse artsen en onderzoekers uit Sevilla hopen dat coeliakiepatiënten in de toekomst kunnen leunen op de uitkomsten van de urinetest die ‘gluten immunogene peptiden’(GIP) meet. Dat zijn kleine glutendeeltjes, die na het eten door de darmwand heen gaan, in de bloedbaan terecht komen en vervolgens via de nieren uit het bloed worden gefilterd, waarna ze te vinden zijn in de urine. Iedereen die gluten eet, scheidt deze kleine glutendeeltjes uit via de urine. Ze zijn een paar uur tot een paar dagen later te detecteren met een gluten detectie testkit. Het Spaanse bedrijf Biomedal heeft twee testkits op de markt gebracht, de ene meet gluten in urine, de andere in ontlasting.

Spaanse onderzoekers ontdekten dat maar liefst een kwart van de coeliakiepatiënten (24 %) te veel gluten eet. Ze eten niet glutenvrij, maar glutenarm. En hun darmen zijn daar de dupe van. Coeliakiepatiënten bij wie de urinetest alarm slaat, hebben in 94 % van de gevallen nog steeds een beschadigde dunne darm met extra ontstekingscellen (Marsh 2) of kortere darmvlokken (Marsh 3).

De patiënt zelf is zich daar meestal niet van bewust. Van de onderzochte groep Spaanse patiënten met darmschade heeft tussen 60 en 80% geen klachten, maar wel een positieve urinetest (eet dus te veel gluten). Een diëtist die hun voedingsdagboek uitploos, kon geen dieetfouten ontdekken. En de bloedtest die antistoffen meet (TTG) was negatief. Die antistoffen gaan pas omhoog als iemand langdurig een grote hoeveelheid gluten binnenkrijgt, denk aan elk weekend een broodje hamburger of twee glazen bier. Kleine dieetfoutjes kan die bloedtest niet detecteren, die is daar niet nauwkeurig genoeg voor. Met de nieuwe urinetest komen die wel boven water.

De Spanjaarden verwachten dat de urinetest niet alleen kan helpen om de dieettrouw te meten en het dieet zo nodig bij te sturen, maar dat het ook bruikbaar is voor de diagnose van coeliakie. Sommige coeliakiepatiënten krijgen te weinig gluten binnen voor een betrouwbare uitkomst van diagnostische testen (bloedonderzoek en darmonderzoek). De urinetest kan hiervoor waarschuwen.

Bron: PMID: 32692806
11 november 2020

Tot slot:

• De Amerikaanse coeliakievereniging ‘Beyond Celiac’ geeft uitgebreide informatie over de doe-het-zelf-thuistest Gluten Detective.
• En dit is de website van de fabrikant.”