Op DIY for you and me stond een oproep om een gastblog te schrijven.
Ik reageerde enthousiast en schreef meteen terug: “zou jij dan een gastblog over jouw leven met coeliakie willen schrijven op mijn website?“

Ik stelde haar een aantal vragen, en was blij verrast met de antwoorden. Dus anders dan een echte gastblog, is dit meer een interview. Ik vind het leuk om ook de ervaringen van een middelbare scholier hier op mijn website te plaatsen.
Lees dit leuke interview met de blogger achter DIY for you and me.

Hoe is je blog ontstaan en kun je kort vertellen waar je voornamelijk over schrijft?

Mijn blog is simpelweg ontstaan doordat ik me verveelde. Ik wilde wat meer gaan doen, had ondertussen al heel veel ideeën voor berichtjes en las daarna in de “Hoe Overleef Ik” over een blog starten. Het leek me supergaaf om dat te doen en ben er dus gewoon mee begonnen! Bij het nadenken over waar mijn blog over gaat vond ik het wel moeilijk, maar DIY’s heb ik altijd al superleuk gevonden en het leek me heel gaaf om daarover te kunnen schrijven. Op dit moment schrijf ik (natuurlijk!) nog steeds over DIY’s, maar door mijn deelname aan #wijbloggenglutenvrij, ben ik wel meer gaan schrijven over mijn coeliakie en uiteindelijk ben ik ook steeds persoonlijker aan het schrijven, hoewel ik wel nog anoniem blog!

Wat doe je in het dagelijks leven?

In het dagelijks leven ben ik vooral met school bezig. Ik zit dit jaar in 3 Gymnasium en dat betekent voor mij een volgepland rooster met heel veel huiswerk. Verder blog ik natuurlijk ieder vrij momentje en ben ik verder nog bezig met fotograferen, tuinieren, DIY-en en nog meer dingetjes!

Hoe lang weet je al dat je coeliakie hebt en hoe is het ontdekt?

Nou, ik weet niet beter dan dat ik coeliakie heb. Bij mij is coeliakie ontdekt toen ik 2 en een half was. Ik was heel ziek, had een opgezwollen buik, moest overgeven, enzovoorts. Mijn vader & moeder zijn toen naar de huisarts geweest en zijn later doorgestuurd naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis zeiden ze dat ze coeliakie niet verwachten, omdat het niet in mijn familie voorkomt. Ik ben een lactosevrij dieet gaan volgen, maar dit hielp (natuurlijk) helemaal niet. Na een biopt, kwam de diagnose coeliakie, waarna ik een glutenvrij dieet nam en daarna weer heel snel opknapte. 

Weten jouw klasgenootjes dat je coeliakie hebt?

In de eerste klas had ik heel duidelijk uitgelegd dat ik coeliakie had en wat het inhield. Dit was vooral heel handig omdat we een paar weken later op kamp zouden gaan. Uit die klas zitten nog steeds een aantal kinderen dit jaar, de 3^e, bij mij in de klas. Vorig jaar en dit jaar heb ik ook genoemd dat ik coeliakie heb, maar niet zo duidelijk als toen. De meesten weten er dus wel van, maar alleen de kinderen met wie ik veel omga, weten precies wat het inhoudt. Natuurlijk sta ik wel altijd open voor vragen en ik beantwoord ze dan heel graag, want ik vind het belangrijk dat kinderen er niet allemaal dingen over gaan bedenken, maar het gewoon weten, dan is er ook geen onduidelijkheid enzo.

Hoe reageren ze op jouw dieet? Word je er wel eens mee gepest?

Nee, ik ben nog nooit met mijn coeliakie gepest. Ik ben erachter gekomen dat wanneer je laat merken dat ze gewoon vragen kunnen stellen, ze je niet zullen pesten. Tenminste, bij mij is iedereen alleen maar heel nieuwsgierig naar waarom ik dan ander brood eet en wat ik verder eet. Natuurlijk zijn er wel eens jongens die dan denken dat ze grappig zijn met een gemene opmerking, maar na die ene opmerking gaan ze, tenminste bij mij, er niet over door.

Wat regelen jouw ouders voor jouw dieet en wat moet je zelf regelen?

Ik hoef niet heel veel te doen wat betreft mijn dieet. Sinds mijn tiende kan ik zelf brood bakken en doe dat nu om de week, de andere keren doet mijn moeder het. Verder ga ik af en toe mee naar de winkel en maak ik mijn eigen eten klaar om naar school te gaan. Ik neem ook eigenlijk altijd extra tussendoortjes mee voor naar school, omdat het nog wel eens voorkomt dat er iemand gaat uitdelen 

En bak/kook je zelf dingen?

Nou, gek genoeg komt dat best wel weinig voor. Nou, qua bakken, bak ik natuurlijk (vrij) vaak brood. Maar als je denkt aan koekjes ofzo dan kopen we het eigenlijk altijd. Behalve als ik op glutenvrij kamp ga, dan nemen we altijd zelfgebakken lekkernijen mee! 

Ga je wel eens uit eten of eten bij vrienden? Hoe pak je dat dan aan?

Ja, we gaan (natuurlijk) wel eens uit eten! We zoeken dan wel van te voren altijd een glutenvrij restaurant op en bellen om na te vragen of het ook echt glutenvrij is en of ze plek hebben. Ik vind het ook echt heel leuk om uit eten te gaan! Ik eet niet vaak bij vrienden, maar als ik er eet dan spreken we het van te voren wel af en het komt ook nog wel eens voor dat ik zelf pizza meeneem en we het dan daar in de oven stoppen.

En hoe doe je het met festiviteiten van school, met uitjes e.d?

Als ik echt naar iets groots ga, waar we ook uitgebreid gaan eten, bijvoorbeeld op kamp, picknicken, kerstdiner enzovoorts, dan spreken we altijd alles eerst door met de mentor. Ik neem vaak zelf dingetjes mee die erop lijken, zodat ik ook gewoon mee kan eten, of we proberen om een deel glutenvrij te maken en houden. Stel dat ik met mijn gezin alleen wegga, naar bijvoorbeeld een pretpark ofzo, dan kijken we van tevoren op de site van het park of er glutenvrije gelegenheden zijn en zo ja, waar. Verder neem ik gewoon altijd iets mee, gewoon omdat het handig is voor als het net niet even uit komt. Zo heb ik toch nog wat te eten.

Ben je bang voor de toekomst: uitgaan (bier), daten, op kamers, borrelen enz.?

Het is niet zozeer dat ik bang ben. Wel vraag ik me af hoe het dan zal zijn. Hoe zal ik er dan in staan? Hoe doe ik mee? Of doe ik niet mee? Neem ik dan nog steeds altijd wat mee? Het is gewoon zo dat je nooit weet hoe je in de toekomst wordt en zeker met die leeftijd… Ik weet het niet. Ik ben niet bang, maar wel benieuwd, maar eerlijk gezegd kan ik mezelf niet voorstellen dat ik dan heel anders sta in het glutenvrije leven dan nu.

---

Wat leuk om te lezen!
Wat goed om te lezen dat jij en jouw klasgenoten zo goed met coeliakie om gaan. Dat is (volgens mij) inderdaad de juiste spirit: “Natuurlijk sta ik wel altijd open voor vragen en ik beantwoord ze dan heel graag, want ik vind het belangrijk dat kinderen er niet allemaal dingen over gaan bedenken, maar het gewoon weten, dan is er ook geen onduidelijkheid enzo.”

Ik vind het een geruststelling om te lezen dat jij nu zo fijn leeft met coeliakie op de middelbare school. En dat je geen zorgen hebt voor later. Ik hoop dat mijn dochter tegen die tijd ook zo in staat! (Maar ze moet nu nog met de lagere school beginnen ).

Dank je wel!
– Mijn gastblog voor DIY for you and me laat iets langer op zich wachten. –

Is er iemand anders is die een gastblog voor mij wilt schrijven, of wil antwoorden op mijn vragen? Ik hoor het graag!