Begin vorige maand kreeg ik een berichtje van M, met een schreeuw om hulp:
“Vandaag te horen gekregen dat mijn lab uitslagen overduidelijk zijn; ik heb coeliakie. Ik kan me voorstellen dat ik wel wat tips kan gebruiken aangaande glutenvrij leven. Laat maar weten of je open staat voor mijn vragen. Ik heb er ook begrip voor als je hier niet aan wilt beginnen hoor.”
Natuurlijk wil ik helpen!
Maar waar moet ik beginnen? Wat is het beste advies dat ik kan meegeven aan iemand die net glutenvrij moet gaan eten?
Ik stuur regelmatig informatie naar coeliakie-ouders: informatiebrief voor klasgenootjes, infoposter voor in de klas, informatie over coeliakie-boekjes.
Maar aan deze informatie heeft een volwassenen niet zo veel.
Gelukkig had M een aantal specifieke vragen. Ik heb hier zo goed mogelijk op geantwoord.
Een paar dagen later ben ik bij haar thuis geweest. We hebben een avond lang over coeliakie, het glutenvrije leven en andere dingen gesproken. Maar wat is nu het beste advies dat ik iemand kan geven, het beste advies dat ik haar gegeven heb?
Op mijn pagina eerste hulp bij coeliakie heb ik blogposts verzamelt met mijn beste adviezen.
Maar het beste advies vond ik op de website van Chantal: The Dutch Celiac
“Geef het tijd! Geef jezelf de tijd om aan de ziekte te wennen, geef je lichaam de tijd om te herstellen, geef je gemoedstoestand de tijd om te rouwen en het te accepteren. Raak niet in paniek als je een week na glutenvrij eten nog steeds pijn hebt, geef de moed niet op als je je ellendig en hopeloos voelt. Huil als je wilt huilen, schreeuw als je wilt schreeuwen en doe een dansje als je je eens heerlijk voelt.
Maar geef jezelf de tijd. “
– Deze blog is onderdeel van #wijbloggenglutenvrij. Verschilldende glutenvrije bloggers, 1 onderwerp, op de 15e van de maand.
Lees in mijn volgende blogpost wie er allemaal mee doen. –
