Het is vandaag oudjaar. Een tijd om oliebollen te bakken. En om terug te kijken. Ik zie heel veel lijstjes langs komen. Ik ben gek op lijstjes. Maar in mijn laatste blog voor de digitale adventskalender #decemberglutenvrij schreef ik al een terugblik op 2013. Maar nog niet alles ;-). Daarom hierbij de top 10 van meest gelezen blogposts van 2013.
In 2013 had ik 35.720 unieke bezoekers. Dat is (exclusief vandaag) gemiddeld 98 per dag. De meest gelezen blogposts van 2013 zijn:
1. Gluten vervangers: als je gluten weg laat, wat moet je dan vervangen? (1.345 views)
Grappig dat de blogs uit de blogweek niet in dit lijstje staan. Op 5 november had ik hetmeeste bezoekers, namelijk 373. Dat was in de blogweek. Ik schreef toen over het product dat ik het meeste mis. Maar deze blogpost had ‘slechts’ 179 bezoekers.
Bijna alle luikjes van de adventskalender zijn geopend.
Morgen wordt het laatste luikje geopend. Vandaag mag ik nog een blogje schrijven. Ik blik terug op 2013.
Maar een terugblik op wat? Een terugblik op mijn hele leven? Een terugblik op mijn glutenvrije leven? Een terugblik op Mirthe’s eerste jaar glutenvrij? Over de hype, of over de media waar ik in gestaan heb?
En Mirthe’s eerste glutenvrije jaar? Eigenlijk is het iets langer dan een jaar. Op 17 oktober 2012 hoorden we dat ze glutenvrij mocht. Dat eerste glutenvrije jaar ging eigenlijk heel gemakkelijk! Immers, ik at al glutenvrij en we hoefden niet alles uit te zoeken. Ik ben wel anders gaan bakken (meer wat zij waarschijnlijk lekker vind). En we hebben iets meer voorbereidingen. Regelmatig sta ik ’s avonds laat nog krentebollen of pepernoten te bakken. Regelmatig maak ik een omweg om te zorgen dat we koekjes, beschuit of babybels in huis hebben. Om te zorgen dat ze wat te eten heeft. Om te zorgen dat ze iets te eten heeft vergelijkbaar met wat de andere kinderen krijgen.
Gelukkig gaan het kinderdagverblijf, vrienden en familie er heel goed mee om. Sterker nog: Voor mij is het makkelijker omdat ze er (nog) beter mee om gingen dan toen ik alleen glutenvrij moest. Nu is regelmatig een heel feestje glutenvrij (om kruisbesmetting te voorkomen). – Lees hier tips en informatie voor het kinderdagverblijf. Lees hier tips voor vrienden en familie. En lees hier tips voor glutenvrije gasten op je feestje. –
Maar het belangrijkste: zijzelf gaat er heel goed mee om! Ze vind het geen probleem als zij iets anders krijgt dan de rest. Ze weet heel goed wat ze wel en niet mag eten (en anders vraagt ze het). En ze is weer het vrolijke, eigenwijze, gezonde meisje dat ze ooit was.
Kortom: Ik hoop dat de komende jaren net zo goed en makkelijk gaan als dat eerste jaar!
Tenslotte:
Over mijn persoonlijke hoogte- en dieptepunten ga ik niet schrijven. Immers, deze blog gaat over ons leven met coeliakie. Jullie zijn vast niet geinteresseerd in een heerlijke ochtend in de speeltuin met mijn dochters, een ochtend uitslapen en helemaal niets hoeven of veel te drukke weken waardoor ik oververmoeid rond kinderbedtijd in bed rol. Mijn hoogte- en dieptepunten zijn niet zo bijzonder. En daarom prijs ik mijzelf extra rijk!
Bijna alle luikjes van de adventskalender zijn geopend.
Morgen wordt het laatste luikje geopend. Vandaag mag ik nog een blogje schrijven. Ik blik terug op 2013.
Maar een terugblik op wat? Een terugblik op mijn hele leven? Een terugblik op mijn glutenvrije leven? Een terugblik op Mirthe’s eerste jaar glutenvrij? Over de hype, of over de media waar ik in gestaan heb?
En Mirthe’s eerste glutenvrije jaar? Eigenlijk is het iets langer dan een jaar. Op 17 oktober 2012 hoorden we dat ze glutenvrij mocht. Dat eerste glutenvrije jaar ging eigenlijk heel gemakkelijk! Immers, ik at al glutenvrij en we hoefden niet alles uit te zoeken. Ik ben wel anders gaan bakken (meer wat zij waarschijnlijk lekker vind). En we hebben iets meer voorbereidingen. Regelmatig sta ik ’s avonds laat nog krentebollen of pepernoten te bakken. Regelmatig maak ik een omweg om te zorgen dat we koekjes, beschuit of babybels in huis hebben. Om te zorgen dat ze wat te eten heeft. Om te zorgen dat ze iets te eten heeft vergelijkbaar met wat de andere kinderen krijgen.
Gelukkig gaan het kinderdagverblijf, vrienden en familie er heel goed mee om. Sterker nog: Voor mij is het makkelijker omdat ze er (nog) beter mee om gingen dan toen ik alleen glutenvrij moest. Nu is regelmatig een heel feestje glutenvrij (om kruisbesmetting te voorkomen). – Lees hier tips en informatie voor het kinderdagverblijf. Lees hier tips voor vrienden en familie. En lees hier tips voor glutenvrije gasten op je feestje. –
Maar het belangrijkste: zijzelf gaat er heel goed mee om! Ze vind het geen probleem als zij iets anders krijgt dan de rest. Ze weet heel goed wat ze wel en niet mag eten (en anders vraagt ze het). En ze is weer het vrolijke, eigenwijze, gezonde meisje dat ze ooit was.
Kortom: Ik hoop dat de komende jaren net zo goed en makkelijk gaan als dat eerste jaar!
Tenslotte:
Over mijn persoonlijke hoogte- en dieptepunten ga ik niet schrijven. Immers, deze blog gaat over ons leven met coeliakie. Jullie zijn vast niet geinteresseerd in een heerlijke ochtend in de speeltuin met mijn dochters, een ochtend uitslapen en helemaal niets hoeven of veel te drukke weken waardoor ik oververmoeid rond kinderbedtijd in bed rol. Mijn hoogte- en dieptepunten zijn niet zo bijzonder. En daarom prijs ik mijzelf extra rijk!
)
)
