Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.

Deze laatste week ging zij naar de huishoudbeurs en begreep ze haar dochters opeens een stuk beter toen er een schaal bitterballen langs kwam op een borrel.

Deze week ging ik naar de huishoudbeurs met mijn beste vriendin. Zij ging die dag ook glutenvrij! We maakten ieder wat lekkers om daar op te eten. Mijn vriendin had Vietnamese springrolls gemaakt, die waren heerlijk! Ik had salade van sperziebonen en ei gemaakt, maar was die helaas vergeten. Ik had wel bananenbrood bij me, die was erg lekker.
Verder ben ik op de huishoudbeurs weinig glutenvrij tegen gekomen, maar ik heb ook niet gezocht omdat we zelf eten bij ons hadden.

Ik moet bekennen dat ik de maand glutenvrij niet vol gehouden heb. Ik vind het heel erg, maar het bitterballen garnituur tijdens een borrel in de lokale kroeg kon ik niet weerstaan. Ik merk dat ik het heel vervelend vind om te doen alsof ik glutenvrij moet eten. Thuis is dat geen probleem, onderweg vind ik dat lastig. We eten vaak bij dezelfde restaurants en de bediening kent ons inmiddels. Dan is het vreemd als ik nu zeg dat ik glutenvrij wil.

Na het bitterballen garnituur was het lastig om de knop weer om te zetten. Maandag was een collega jarig en zonder erbij na te denken gaf ik aan de cheesecake te willen. Pas toen het voor me stond en ik een hap nam, realiseerde ik me dat het niet mocht.

Begrijp ik nu mijn kinderen beter? Ja dat denk ik wel. Mijn meiden worden nooit doodziek van gluten. Ze gaan niet spugen van een misstap. De oudste moet vaak gelijk naar de wc en heeft dan diarree, maar dat is eigenlijk ook gelijk weer klaar. Ze veranderen wel wat in hun humeur, maar daar heb ik meer last van dan zij. Ik snap het dus als ze smokkelen. Want als ik het al lastig vind om nee te zeggen, hoe moeilijk moet het dan voor hun zijn? Ze weten heel goed dat het niet goed is en dat ze hun dunne darm kapot maken met gluten. Ze willen zo graag gewoon zijn, mee doen en geen uitzondering zijn. Helaas kan ik daar niets in veranderen. Ik hoop dat ik ze kan leren hoe ze ermee om kunnen gaan.

Dank je wel Barbara, ik vond het erg leuk om mee te lezen met jouw glutenvrije ervaringen. Fijn dat je je kinderen nu beter begrijpt, nu je zelf mee gemaakt hebt waar zij regelmatig tegen aan lopen. Je kan ze nu vast wat beter leren hoe ze ermee om kunnen gaan!

Lees hier deel 1: Barbara stelt zich voor
Lees hier deel 2: De eerste week glutenvrij
Lees hier deel 3: Babybezoek en twee keer uit eten