Wij betaalden in 2013 gemiddeld 607 euro aan boodschappen.
Oei… Is dat niet erg veel?

Volgens het Nibud zouden wij 424 euro per maand aan voeding moeten uitgeven. Maar dat is exclusief shampoo, wasmiddelen e.d. Dat zal het grote verschil niet uitmaken.
En ons glutenvrije eten?
En zouden we kunnen besparen?

Ik heb een week lang bijgehouden wat wij eten en hoeveel dat kost.
De komende dagen kan je lezen wat wij volgens het Nibut uit moeten geven, wat wij deze week aten en wat het kostte.

Vandaag begin ik met het staatje van Nibut.

Vorig jaar schreef ik over het kinderboek ‘Jonas mag geen koek‘. (klik hier). Ik dacht dat het moeilijk en duur zou zijn om het boek te bestellen. Maar dat valt gelukkig heel erg mee!

Lees hieronder hoe ik het boekje bestelde.

Jonas mag geen koek is een gezondheidsproduct van het Belgisch ziekenfonds Bond Moyson. Op hun site staan nog veel meer boekjes en spelletjes over de meest uiteenlopende onderwerpen.

Ik stuurde een email naar: gvo.bmovl@socmut.be
Ik maakte het geld over op hun rekening. Uiteindelijk vallen de kosten heel erg mee: De verzendkosten voor die boekje bedragen 6,42 euro. Het boekje zelf kost 7,- euro. Samen dus 13,42 euro.
Een kleine week later viel het boekje in de bus. En konden we het lezen, en nog een keer lezen, en nog een keer lezen, en nog een keer …

Ik gebruik deze voor mijn haar:
Guhl colorshine blond met kamille

Maar soms neemt manlief deze mee voor mij. Want ziet er haast hetzelfde uit:
Guhl vochtballans met tarwekiem-olie

Ik breng deze meteen weer terug naar de winkel.
Onzin of niet? Gluten in cosmetica, moeten wij daar rekening mee houden?

De NCV zegt er het volgende over:

“Bij de productie van make-up, lippenbalsem, gezichtscrèmes, shampoos en dergelijke worden wel eens minimale hoeveelheden glutenbevattende granen gebruikt. De kans echter dat dat leidt tot beschadigingen in de darm is minimaal. Het komt voor dat er desondanks een overgevoeligheidsreactie optreedt, meestal op de huid. Dit heeft geen relatie met coeliakie. Raadpleeg uw huisarts of een dermatoloog.

Op de website van de Nederlandse Cosmetica Vereniging kunt u een lijst downloaden met ingrediënten van cosmetica.”

Lees hier het volledige artikel: NCV – Gluten in non-food
 

Cosmetica- ingredienten met gluten

Op de site van de Nederlandse Cosmetica Vereniging staat een lijst met onuitspreekbare ingredienten waar gluten in zitten:

Algemeen
Hydroxypropyltrimonium hydrolyzed vegetable protein
Steardimonium hydroxypropyl vegetable protein
Gliadin

Tarwe
Stoffen met Triticum vulgare in de naam
Stoffen met Wheat in de naam

Gerst
Hordeum vulgare
Hordeum distichon (extract)

Rogge
Secale cereale

Haver
Avena sativa
Hydrolyzed oat protein
Potassium Cocoyl hydrolyzed oat protein
Potassium Palmitoyl hydrolyzed oat protein
Hydroxypropyltrimonium hydrolyzed vegetable protein
Steardimonium hydroxypropyl vegetable protein

Lees het artikel op NCV-cosmetica – Gluten
 

En nu?

Moeten we deze ingredienten ook uit ons hoofd leren?
Moeten we ook bij cosmetica ingredienten gaan lezen, voordat we het in ons winkelmandje stoppen?
Ik doe het (nog) niet.

Ik denk dat de afweging voor voetencreme ook heel anders moet zijn dan voor gezichtscreme of lippenstift. Hoe groot is de kans dat je iets binnen krijgt? Hoe groot is de kans dat die minieme hoeveelheden schade en/of klachten veroorzaken?

En die shampoo waar ik mijn verhaal mee begon?
Die komt het huis gewoon niet in. Ook al zit er in tarwekiemen geen gluten. Ook al zit er nagenoeg geen tarwekiem-olie in de shampoo (staat pas als 8e ingredient op het etiket). Het voelt gewoon niet goed om mijn haar te wassen met iets waar heel groot TARWE op staat.

Bijna alle luikjes van de adventskalender zijn geopend.

Morgen wordt het laatste luikje geopend. Vandaag mag ik nog een blogje schrijven. Ik blik terug op 2013.

Maar een terugblik op wat? Een terugblik op mijn hele leven? Een terugblik op mijn glutenvrije leven? Een terugblik op Mirthe’s eerste jaar glutenvrij? Over de hype, of over de media waar ik in gestaan heb?

Het 2013 van ikbenglutenvrij.nl

• Aan het einde van 2012 schreef ik een glutenvrij verlanglijstje. Daarop stonden 15 recepten. Ik heb er een aantal nog steeds niet gemaakt, namelijk: appelspeculaastaart, arepas, chocolate chip quinoa cookies, taart in een potje en gomma koekjes. Leuk idee voor in de kerstvakantie?
• Ik begon dit jaar met een recept voor oliebollen.
• Ik schreef dit jaar 330 blogjes. Over allerlei soorten onderwerpen. Van een aap met coeliakie, via Tips voor vrienden en familie en wat haal je bij de toko. Tot gevolgen late diagnose.
• De blog over snoep werd het meest bekeken. Namelijk 2.250 keer.
• De blog over boek schrijven werd het minst bekeken. Namelijk 27 keer.
• Op 5 november had ik het meeste bezoekers, namelijk 373. Dat was in de blogweek. Ik schreef toen over het product dat ik het meeste mis.
• op 11 januari had ik de minste bezoekers, namelijk 5. Ik schreef toen over glutenvrije adventskalenders. (Hoe ironisch )
   

Mijn glutenvrije hoogte- en dieptepunten

Mijn glutenvrije hoogtepunten waren mijn optreden bij radio 2, de high tea bij Paula en de blogweek. En mijn nu bijna weekelijkse portie kibbeling bij Glutenvrije visboer!

Mijn glutenvrije dieptepunten waren de glutenfout bij Mirthe en mijn drie glutenfouten doordat mensen het glutenvrije dieet niet serieus genoeg namen (lees de voor- en nadelen van de glutenvrije hype, onderaan).
 

Mirthe’s eerste glutenvrije jaar

En Mirthe’s eerste glutenvrije jaar? Eigenlijk is het iets langer dan een jaar. Op 17 oktober 2012 hoorden we dat ze glutenvrij mocht.
Dat eerste glutenvrije jaar ging eigenlijk heel gemakkelijk! Immers, ik at al glutenvrij en we hoefden niet alles uit te zoeken. Ik ben wel anders gaan bakken (meer wat zij waarschijnlijk lekker vind). En we hebben iets meer voorbereidingen. Regelmatig sta ik ’s avonds laat nog krentebollen of pepernoten te bakken. Regelmatig maak ik een omweg om te zorgen dat we koekjes, beschuit of babybels in huis hebben. Om te zorgen dat ze wat te eten heeft. Om te zorgen dat ze iets te eten heeft vergelijkbaar met wat de andere kinderen krijgen.

Gelukkig gaan het kinderdagverblijf, vrienden en familie er heel goed mee om. Sterker nog: Voor mij is het makkelijker omdat ze er (nog) beter mee om gingen dan toen ik alleen glutenvrij moest. Nu is regelmatig een heel feestje glutenvrij (om kruisbesmetting te voorkomen).
– Lees hier tips en informatie voor het kinderdagverblijf. Lees hier tips voor vrienden en familie. En lees hier tips voor glutenvrije gasten op je feestje. –

Maar het belangrijkste: zijzelf gaat er heel goed mee om! Ze vind het geen probleem als zij iets anders krijgt dan de rest. Ze weet heel goed wat ze wel en niet mag eten (en anders vraagt ze het). En ze is weer het vrolijke, eigenwijze, gezonde meisje dat ze ooit was.

Kortom: Ik hoop dat de komende jaren net zo goed en makkelijk gaan als dat eerste jaar!
 

Tenslotte:

Over mijn persoonlijke hoogte- en dieptepunten ga ik niet schrijven. Immers, deze blog gaat over ons leven met coeliakie. Jullie zijn vast niet geinteresseerd in een heerlijke ochtend in de speeltuin met mijn dochters, een ochtend uitslapen en helemaal niets hoeven of veel te drukke weken waardoor ik oververmoeid rond kinderbedtijd in bed rol. Mijn hoogte- en dieptepunten zijn niet zo bijzonder. En daarom prijs ik mijzelf extra rijk!

Over de hype, de week op de radio en het artikel in Gezond Eten heb ik al blogjes geschreven. Dat ga ik dus niet weer doen.

Rest nog onze kerstwens voor jullie allemaal:

Wisten jullie dat voor Taai taai en echte pepernoten hetzelfde deeg gebruikt wordt?
Oorspronkelijk is dat een deeg met roggemeel, karnemelk en (natuurlijk) anijs.

De smaak van rogge kan natuurlijk niet met glutenvrije melen evenaart worden (ik mis roggebrood!). Maar teffmeel en/of boekweitmeel komen in de buurt.

Op deze website schrijf ik over mijn kinderen: peuterdochter Mirthe heeft coeliakie, dus zij komt het vaakste langs.
Kleuterdochter Eva heeft geen coeliakie, maar ook zij komt geregeld voor in mijn verhalen.
Maar bewust schrijf ik in mijn introductie ‘Ik woon samen met mijn man Erik en onze dochters Eva en Mirthe’ . En niet ‘Ik heb een man en 2 dochters‘. Want we hebben nog 2 kinderen.

“Wat gebeurd er als je gluten binnenkrijgt?” Wordt mij vaak gevraagd.
Ik beantwoord het meestal heel cru: “Dan gaan mijn darmen kapot“.

Vanaf dat moment heb ik aandacht en kan ik het duidelijker uitleggen:

Over de gevolgen op korte termijn schreef ik de blog ziekteverloop. Maar op lange termijn…

De mogelijke gevolgen van onontdekte coeliakie zijn bekend.
De mogelijke gevolgen van een (te) late diagnose worden onderzoeken naar gedaan. Maar hoe zit het met gediagnosticeerde coeliakie? Hoeveel kans heb je op (blijvende) symptomen en ziektes als je je goed aan je dieet houdt – maar zo af en toe per ongeluk gluten binnen krijgt?

Geplaatst op 5 november 2013

Ik ben niet snel jaloers. Als mijn collega’s een gebakje eten (en er is niet aan mij gedacht), heb ik geen probleem mee. Als een vriendin aan een lekker meergranenbroodje met kaas zit, ach… Als er op een feestje paprica-chips zijn, geen probleem.

Er zijn maar weinig producten die ik echt mis. Kibbeling was daar 1 van. Maar dankzij Smedes Fine Food en de Glutenvrije visboer kan ik regelmatig van een lekker, glutenvrij gebakken visje genieten. Sterker nog: Vanaf deze week kan ik elke week een glutenvrij visje halen!

Het andere ding dat ik mis, is roggebrood.

En helaas, de smaak van roggebrood is (denk ik) niet te evernaren met glutenvrije producten. Dus roggebrood zal ik de rest van mijn leven moeten missen..

Product / onbezorgdheid

Maar is dat het ergste? Nee!
Een product missen, daar is overheen te komen. Of een start van een zoektocht naar een goed glutenvrij alternatief.
Wat ik het meeste mis is de onbezorgheid: Nooit meer iets in mijn mond steken zonder er bij na te denken, nooit ergens naar toe zonder voorbereiding, nooit meer een hapje van mijn tafelgenoot om te proeven of zijn maaltijd ook zo lekker is. En dat mis ik ook voor mijn dochter, voor nu en in de toekomst…

Nooit proeven

Want de vraag voor vandaag was tweeledig: Wat is het product wat je echt ontzettend mist / (voor moeders): Wat vind je jammer dat je kinderen nooit zullen proeven (uitzonderingen over wat er in de toekomst op de markt komt, daar gelaten natuurlijk).

Aangezien zowel ikzelf als mijn dochter coeliakie hebben, ga ik ook het tweede deel van de vraag beantwoorden: Wat vind je jammer dat je kind nooit zal proeven?

Hier kan ik geen eenduidig antwoord op geven. Het meest vervelende vind ik dat ze de feestartikelen niet zal proeven: Echte oliebollen, paasbrood, matzes, pepernoten, amandelstaaf, …
Ja, er zijn goed glutenvrije alternatieven. Maar juist op zo’n feestdag zou je wel eens ‘normaal’ willen zijn.
En op reis: De lekkernijen van zo’n (ver) land proeven…

Ach, hopenlijk ziet ze het als een leuke uitdaging om (eenmaal thuisgekomen) het glutenvrij na te maken!

Wie doen er vandaag mee met de glutenvrijeblogweek?

Deze week is gezamenlijke glutenvrije blogweek. Negentien bloggers, zeven dagen, elke dag een ander onderwerp. Wie schreef er nog meer over het product dat zij mist?

• Bijzonder smakelijk – beschuitbol
• Chantal is glutenvrij – stroopwafels
• Dion Glutenvrij – brood
• Glutenblij – brood
• Glutenfree Amsterdam – dr Oetker ovenpizza’s
• Glutenfrie hoort erbie – wraps / croissants
• Glutenvrije mama – sociale vrijheid
• Glutenvrij hoort erbij – Vietnamese loempia
• Gluuts – croissants
• Judes Diner – brood
• Mam Qwats – het biertje van papa
• Meer dan glutenvrij – de sappige binnenkant van een gevulde koek
• Stories of a coeliac – croissantjes
• Us love Glutenfree –

Begin dit jaar maakte ik eierkoeken. Ik vond ze heerlijk, de rest van het gezin niet zo. Nu heb ik een nieuw recept geprobeerd. En deze viel bij iedereen in de smaak. Zelfs bij vriendjes en vriendinnetjes.
Ze zijn makkelijk mee te nemen. Ideaal voor mee naar school of een dagje weg. Deze houden we er in!

“De meiden van bak- en kookclub De Smaakmakers zijn ontzettend blij. Ze mogen het eten en drinken verzorgen tijdens het lentefeest van het buurthuis. Meteen verzinnen ze allerlei ideeën voor een heerlijk voorjaarsmenu. Behalve Marije. Marije heeft ontdekt dat ze allergisch is voor gluten, en mag daardoor veel dingen niet meer eten. Hoe kan ze nu nog lid blijven van een bak- en kookclub?

Marije besluit dat het voor iedereen beter is dat ze De Smaakmakers verlaat. Maar dat laten haar vriendinnen niet gebeuren! Ze bedenken een uitgekookt plan… Lukt het hen om Marije te overtuigen dat ze lid moet blijven van De Smaakmakers?

Een uitgekookt plan is het tweede deel van de serie De Smaakmakers. Er zitten twee (glutenvrije) recepten bij om zelf te maken.”

Ik vond het een prettig boek om te lezen. Natuurlijk herkenbaar: waar loop je tegen aan als je coeliakie hebt? Veranderen vriendschappen, verdwijnen ze misschien zelfs?

Maar daarnaast vond ik het ook herkenbaar voor niet coeliaken. Het is eigenlijk een verhaal over een vriendinnengroepje. Goede vriendinnen, maar ook met (de angst) voor roddels en elkaar kwijt raken.

Kortom: een fijn boek voor (pre)tieners is het algemeen en (pre)tieners met coeliakie (en hun vriendinnen) in het bijzonder!