Categorie archieven: Niet gecategoriseerd

terugblik 2014

Geplaatst op door
Beantwoorden
vuurwerk

Vandaag is de laatste dag van het jaar. Een goed moment om terug te kijken.
Hoe was het 2014 van ikbenglutenvrij? Wat waren mijn glutenvrije diepte- en hoogtepunten?

Het 2014 van ikbenglutenvrij:

Top 5 van meest gelezen blogposts

De nummer 1 schreef ik hierboven al. Maar welke blogpost werden nog meer goed gelezen?

  1. Glutenvrij bij Boer zoekt vrouw
  2. Yam: dagelijks vers, glutenvrij brood
  3. IJs met een glutenvrij hoorntje
  4. Gebaksjuwelier – Glutenvrije bakker!
  5. Uitsluitend glutenvrij


Mijn glutenvrije diepte- en hoogtepunten

Ik heb dit jaar maar 1 dieptepunt:
In tegenstelling tot vorig jaar, heb ik dit jaar ‘maar’ 1 keer echt last gehad van een glutenfout (vorig jaar 5 keer). In de herfstvakantie aten we bij een pannenkoekenhuis. Drie uur later kwam de pannekoek er weer uit. Een uur lang heb ik voor en op de wc gezeten: rillerig, zwetend, naar adem snakkend, kotsmisselijk, buikpijn, alsof ik van binnen uitgeknepen werd. Vervolgens heb ik nog 3 dagen op bed gelegen met grieperige verschijnselen. Tenslotte was nog een aantal dagen duizelig.
Mirthe had gelukkig helemaal nergens last van. Daarom (en omdat ik pas na 3 uur ziek werd) denk ik dat de pannenkoek op zich wel glutenvrij was, maar dat er bijvoorbeeld bij de spek of de appeltjes iets fout is gegaan.

Ik heb daarentegen wel heel veel glutenvrije hoogtepunten:

  • Ons half-jaarlijkse glutenvrije etentje.
  • Vanaf februari is er vers glutenvrij brood van Yam te krijgen bij de Jumbo en de C1000. Dit brood is de winnaar van Jaarprijs Goede Voeding 2014. En ook in onze eigen smaaktest en voedingswaarde test kwam hij als winnaar uit de bus.
  • de Gebaksjuwelier ging open! Al voor de officiele opening bezocht ik deze volledig glutenvrije bakker. (lees mijn blog van 24 maart).
  • De bloggersontmoeting in Utrecht bij Keek (lees mijn blog van 30 maart)
  • De interessante lezingen op de Nederlandse Coeliakiedag (lees mijn blogs van 28 april over de coeliakie-ijsberg, gezonde voeding bij coeliakie en Interessante puntjes.
  • De glutenvrije hamburgers die ik at bij de McDonalds in Zaandam.
  • Avondje nieuwe coeliaak bijpraten over leven met coeliakie (lees mijn blog Advies). En een tijd later een lunch met haar.
  • Glutenvrije barbecue;
  • Leuk gesprek (en heerlijke brownies) bij Fiona’s Baking Avenue;
  • Bezoekje aan Slagerij Steltepool, om hun te adviseren over glutenvrij. (zie mijn blog van 3 augustus)
  • Vanaf augustus heeft Albert Heijn vers glutenvrij brood in de schappen. Het brood van Genius. Mirthe vind het fruitbrood heerlijk en eet er soms wel 3 boterhammen van (normaal eet ze met moeite 1 cracker).
    Zo fijn dat we niet meer de vriezer vol hebben liggen met glutenvrij brood, of dat ik op onmogelijke tijden opeens moet gaan bakken.
    – helaas is de verkrijgbaarheid weer een stuk minder dan in het begin… –
  • Heerlijk eten bij Aziatisch restaurant Heerlijk, op de Hof in Amersfoort.
  • Op 2 november gingen we met een heleboel glutenvrije meisjes en 1 glutenvrij jongetje naar de kinderboerderij. Mirthe vond het niet bijzonder, ik vond het fijn om met de andere moeders te praten.
  • Mijn glutenvrije bakles. (lees mijn blog van 12 november)
  • De bloggersontmoeting bij de Gebaksjuwelier. (lees mijn blog van 23 november)
bloggers meeting

Tenslotte:

2015

Bijna naar school!

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ja, ja, de kerstvakantie is begonnen. En toch ga ik over school schrijven. Alhoewel ik verschrikkelijk veel zin in de vakantie heb. Ik heb nauwelijks vakantie, maar zo voelt het wel. Minder druk, kinderen kunnen ’s ochtends gewoon op de bank blijven hangen. Zij kunnen lekker uitrusten van alle drukte van de afgelopen tijd, lekker knutselen en bakken en leuke dingen doen. En die paar dagen dat ik ook vrij ben, doe ik lekker mee.
En de dagen dat ik wel moet werken, kan ik ook in alle rust dingen afmaken en opruimen.

Maar daar gaat deze blogpost niet over. Want na de vakantie wordt Mirthe 4 jaar en gaat ze voor het eerst naar school!

Gisteren was ze voor het laatst op het kinderdagverblijf. We waren er allemaal wel klaar mee, hoe fijn ze het daar ook heeft gehad. Volgens mij hadden de leidsters meer moeite met het afscheid dan wij ;-). Maar dit was dan ook al het 3e kinderdagverblijf waar we afscheid van namen….

Nu is het tijd voor de volgende stap: De grote school!
Mirthe heeft er verschrikkelijk veel zin in. Zeker nu ze haar juf ontmoet heeft.

Woensdag hadden we HET gesprek met de juf. Het gesprek over coeliakie en glutenvrij.
Juf had al op internet opgezocht wat coeliakie in houdt, ze had zelfs al mijn website ontdekt! Ook ik had me goed voorbereid op het gesprek:

  • Ik had een informatiemap gemaakt met informatie over coeliakie;
  • Ik had opgeschreven wat ik met de juf wilde bespreken:
    – wat is coeliakie,
    – wat is glutenvrij,
    – wat is kruisbesmetting,
    – hoe gaan we om met eten in de klas (het 10-uurtje),
    – tractaties (trommeltje!)
    – knutselmaterialen,
    – hoe gaan we om met speciale gelegenheden (pasen, schoolreisje), – uitleg aan de andere kinderen (en hun ouders).
  • Ik had een infoblad voor in de klas gemaakt (geplactiviceert);
  • En ik had een informatiebrief voor klasgenootjes en infokaartjes voor in haar tas gemaakt.

Het was een fijn gesprek waarin we een paar dingen hebben afgesproken:

  • Onze school is een ‘gezonde school’, wij stimuleren sowieso al kinderen om fruit mee te nemen als tussendoortje. De kinderen die toch een koekje o.i.d. mee nemen, wassen na het eten hun handen. Juf kijkt of er kruimels op de grond liggen en veegt indien nodig.
  • Mirthe komt in een instroomgroep. Ze starten met een heel klein groepje. Iedere nieuwe leerling krijgt een informatiepakket. Hier wordt ook de brief over Mirthe aan toegevoegd.
  • De juf zal zo af en toe het boekje Glutenbuik voorlezen en uitleggen waarom Mirthe anders eet.
  • Als er getrakteerd wordt, en de juf of Mirthe vertrouwt het niet, dan krijgt Mirthe een tractatie uit haar eigen trommelje.
  • ​Papa of mama is dit jaar aanwezig bij het paasontbijt (en misschien bij het schoolreisje).
  • De overblijf maakt nu gebruik van de klas waar Mirthe in komt. Zij zullen verhuizen naar een andere klas.
  • De juffen en de schoolleiding zullen de map doorlezen.
  • De school mag altijd bellen, mailen, sms-en, appen, of natuurlijk aanspreken!

Ook het gesprek met de overblijf was het een warm bad. Mirthe krijgt een vaste plek aan de kop van een tafel. En ook hier zullen de kinderen geinformeerd worden over Mirthe’s dieet en het voorkomen van kruisbesmetting.

Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen.
Veel plezier op school, liefie!

Interview met Annemiek van glutenvrijemama

Geplaatst op door
Beantwoorden
Annemiek

Op deze website konden jullie al interviews lezen met DIY for you and me en met Elize van Stories of a Coeliac. Ook Annemiek van Glutenvrijemama reageerde op mijn oproepje. Glutenvrijemama is een van mijn favoriete webblogs. Ze schrijft leuk, boeiend en interessant. Helaas schrijft ze niet meer zo frequent als in het verleden. Maar als er weer een blog verschijnt, lees ik die meteen.

Hieronder lees je haar antwoorden op mijn vragen.

1. Waarom heb jij gereageerd op mijn oproep voor dit interview?

Het leek mij leuk om geïnterviewd te worden en ik was benieuwd wat je mij zou vragen.

2. Hoe is je blog ontstaan en kun je kort vertellen waar je voornamelijk over schrijft?

Ik zocht naar een manier om iets voor mezelf te doen waarbij ik het huis niet uit hoefde. Ik was namelijk ik net bevallen van mijn derde kind en had er behoefte aan iets creatiefs te doen. Ik speelde met de gedachte om een boek te gaan schrijven over glutenvrije kinderen. Zo een boek was er nog niet in het Nederlands. Toen bedacht ik mij dat ik het altijd erg leuk vond om internetpagina’s te maken voor mijn leerlingen in een digitale leeromgeving. Een en een werd twee: een website over glutenvrije kinderen!

De ondertitel van mijn blog is: Over glutenvrij opvoeden en glutenvrij koken voor kinderen. Ik wissel kindvriendelijke glutenvrije recepten af met verhalen over ons leven en tips over glutenvrij opvoeden.

3. Wat doe je in het dagelijks leven?

Ik werk op een middelbare schoolgemeenschap in Amsterdam als afdelingleider vwo bovenbouw en daarvoor werkte ik op diezelfde school als docent Engels in de tweede fase.

4. Jouw zoon Alexander heeft coeliakie. Hoe lang weten jullie dat al en hoe is het ontdekt?

Wij weten dat Alexander Coeliakie heeft sinds december 2007, hij was toen net twee. In de zomer van 2007 ging hij minder eten en had hij veel diarree. In het najaar dat erop volgde werd hij steeds stiller en futlozer. Met Sinterklaas at hij geen pepernoten meer en zat hij alleen nog maar aan tafel puzzeltjes te maken. Ik maakte mij wel zorgen maar deed mijn eigen ongerustheid af als overbezorgd. Begin december at hij alleen nog bananen en danoontjes en had hij erg veel diarree en viel het mij opeens op dat hij ook erg was afgevallen. Toen zijn we bij de huisarts langsgegaan die niet wist was er aan de hand was. Zij verwees ons wel diezelfde week door naar een kinderarts. Ik verwachtte dat ze mij daar weg zouden sturen met peuterdiarree of iets dergelijks maar de arts-assistent haalde meteen de kinderarts erbij. Ze zagen het in een oogopslag. Zes weken later, op de middag na zijn biopt zijn we meteen begonnen met glutenvrij eten.

5. Hoe heb je zijn school geïnformeerd?

Toen hij begon in groep 1 hebben we een gesprek hierover gehad met de leerkrachten van groep 1-2. In groep 2 heb ik de ouders van zijn klasgenoten gemaild. Dat heb ik ook aan de start van groep drie gedaan omdat hij toen in een nieuwe klas kwam. Nu mail ik de ouders niet meer. Ik stuur wel aan het begin van elk schooljaar zijn leerkracht een mail.

Zijn klasgenoten weten wat gluten is en dat hij soms iets uit zijn eigen snoeptrommel eet. Dit jaar heeft hij zelfs een juf die bekend is met gluten in haar familie en hem geweldig steunt en mij op tijd inseint als er iets wordt gegeten in de klas.

6. Hoe gaat de school om met zijn dieet?
Ik lees op jouw blog: “Ik ga er namelijk van uit dat het mijn verantwoordelijkheid is om te zorgen voor glutenvrije alternatieven voor eten en traktaties op school en bij anderen. Het is erg prettig als er voor gezorgd wordt maar het hoeft niet.” (13 juli 2010).
Maar in jouw blog van 16 september 2011 lees ik juist het tegenovergestelde: “Mijn zoon heeft Coeliakie wat inhoudt dat hij een strikt glutenvrij dieet volgt. Helaas zijn de traktaties die de ouderraad uitdeelt tijdens alle feestelijke gelegenheden niet glutenvrij. Het is jammer dat er bij feestelijke gelegenheden niet met alle kinderen rekening gehouden wordt.”
Hoe denk je er nu over?

– Als moeder vind ik het geen probleem om iets te regelen, als ik het maar op tijd weet! Weet ik tenminste zeker dat het echt glutenvrij is. Als lid van de oudercommissie vind ik dat elk kind zich welkom moet voelen en dat er dus aan hem/haar gedacht moet zijn. –

Ik vind het mijn verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat hij veilig mee kan snoepen. Ik vind het erg aardig als anderen iets voor hem regelen, en dat doen ze ook regelmatig, maar het hoeft niet. Als ik eerlijk ben doe ik het liever zelf omdat ik dan zeker weet dat er geen kruisbesmetting is.

Het tweede citaat komt uit een mail die ik de oudercommissie heb gestuurd waarin ik bezwaar maakte tegen de vrijwillige ouderbijdrage die voornamelijk wordt besteed aan pepernoten, onveilige paaschocolade, kerskransen etc. Daar maakt Alexander geen gebruik van en daarom had ik zin om een kritische mail te sturen. Ik vind het bedenkelijk dat er feestelijke gelegenheden op school steeds gepaard moeten gaan met koek en snoep.

7. Hoe reageren zij op zijn dieet, wordt hij er wel eens mee gepest, houden ze er rekening mee op feestjes e.d.?

Alexander wordt er nooit mee gepest. De meeste vriendjes houden rekening met hem. Als hij naar een partijtje gaat overleg ik met de ouders van zijn vriendje wat ze gaan doen en eten stop ik voor de zekerheid een cakeje in zijn tas.

8. Mijn oudste dochter wil soms erg graag een stroopwafel op de markt. Als we alleen zijn, krijgt ze die. Als Mirthe mee is, krijgt ze die niet. Soms wordt Eva daar erg boos over.
Hoe ga jij om met de andere kinderen en het glutenvrije dieet?

Wij zijn solidair met hem en zijn zusjes zijn erg zorgzaam. Als er niks lekkers voor Alexander is dan nemen wij ook niks. Tot nu toe snappen ze dat en heeft het nog niet tot problemen geleid.

9. Vorige week sprak ik een moeder met een puberzoon met coeliakie. Hij eet soms liever niets, dan dat hij zijn moeder iets laat regelen. Bijvoorbeeld als zijn vrienden na een lange schooldag shoarma gaan eten.
Alexander is nu 9. Begint hij al een beetje te (pre)puberen? Heb jij last van bovenstaand dilemma?

Alexander is nog helemaal niet aan het (pre)puberen. Toch denk ik dat hij precies zo zal reageren als de puber uit jouw voorbeeld. Toch zou ik zeker niet een shoarmartent bellen met de vraag of zij iets voor mijn puberzoon hebben. Dat doet hij maar lekker zelf.

Ik probeer hem op te voeden in het zelf regelen van zijn zaakjes maar ik maak mij weinig illusies over de pubertijd…

10. Nog een citaat van jouw website: “Zou ik hem vertellen dat er in die lekkere lolly gluten hebben gezeten? Wat is opvoedkundig gezien het beste? Ik vond het moeilijk. Aan de ene kant wil ik hem niet te veel met zijn Coeliakie belasten. Hij zal er nog zijn hele leven mee moeten omgaan.” (10 september 2010)
Ik zou het meteen vertellen. Maar ik ben dan soms ook (te) open. Denk soms niet na of het opvoedkundig gezien slim is.
Daarnaast wil ik Mirthe leren wat ze wel en niet mag eten. (Wel Chupachups, behalve die met cola-smaak).
Als je nu de keuze weer had, zou je het hem vertellen?

Dat citaat komt uit 2010. Alexander was toen 4. Ik vond hem toen nog te jong om hem telkens met zijn ziekte te confronteren. Dat gebeurde al vaak genoeg. Nu is hij 9 en zou ik het hem wel uitleggen.

Hij is een week naar geweest van die stomme lolly dus ik heb het hem uiteindelijk wel verteld.

11. Op 15 maart 2013 schreef jij Glutenvrije mama maakt zich boos!
Miss Glutenvrij schreef laatst dat zij allang niet meer gekwetst of verdrietig is door de hype. Hoe zit dat met jou?

Laatst zat een vage bekende een omelet uit een plastic bakje te eten als lunch. “Brood blijkt helemaal niet goed voor je te zijn” sprak zij onnozel. Ik probeerde een rationeel gesprek met haar daarover te voeren maar ik merkte dat ik weer erg boos werd en ben weggelopen. Mijn laatste woorden: “wat belachelijk” dus ehh… ja, het maakt mij nog steeds boos maar ik wil er niet meer over bloggen.

12. Glutenvrij eten is (helaas nog steeds) vaak droog. Proef jij alles wat je Alexander geeft, of ga je uit van zijn smaak?
– Mirthe en ik hebben een volledig andere smaak. Ook al moeten we allebei glutenvrij eten. Zij vindt dingen heerlijk die ik flauw vind. Zij vindt dat er te veel pitjes in mijn brood zitten. –

Nee hoor, ik ga uit van Alexander’s smaak. Hij is niet anders gewend dan glutenvrij eten dus hij klaagt zelden. Hoewel hij na het eten van Genius brood wel opeens aangaf dat hij mijn zelfgebakken brood minder lekker vindt.

13. Met dank aan jou heeft de Hema nu een glutenvrije lunchbox. Gaan jullie vaak lunchen/ontbijten bij de Hema?

Nou, ik weet niet of dat aan mij te danken is hoor.

Ik ben het liefst dagelijks in de Hema maar de Hema bij ons om de hoek heeft de lunchbox niet. Ik vind het eigenlijk ook raar om om de hoek te gaan lunchen als ik een huis vol lekker eten heb.

14. Jij werkt op een middelbare school. Hoe wordt daar om gegaan met glutenvrije leerlingen? Hoe ga jij om met glutenvrije leerlingen?

Wij weten meestal wel of een leerling glutenvrij is maar op een middelbare school zorgen de leerlingen voor zichzelf. Docenten houden zich niet bezig met ziektes van hun leerlingen als ze hier verder niks van merken in de les. Een mentor zal er vaker mee te maken hebben als er een klassenactiviteit is maar ook daar wordt niet altijd bij gegeten.

Schoolkantines zijn natuurlijk een hoofdstuk apart. Wij verkopen (gluten)broodjes met kaas en worst en wat koek en snoep. Vers fruit wordt niet gekocht en dus ook niet (meer) aangeboden. Glutenvrij in onze kantine zijn: Snickers, Bounty en naturel chips.

Als glutenvrije leerlingen op schoolreisje of werkweek gaan informeer ik de begeleiders altijd extra en geef ik de leerling gegevens van het hotel waar ze verblijven zodat ze zelf contact kunnen opnemen.

Ik houd de glutenvrije leerlingen die ik ken uit nieuwsgierigheid altijd scherp in de gaten. Op dit moment is dat er 1. Toen er vorig jaar iets te vieren was in zijn klas en de leerlingen slagroomtaart hadden gehaald heb ik aangeboden om een Snickers voor hem te halen in de kantine maar op een schoolfeest heb ik hem ook wel eens een biertje zien drinken.

Toen Alexander net zijn diagnose had gaf ik Engelse les aan Gaby Herweijer. Zij is nu diëtiste aangesloten bij de NCV en heeft coeliakie. Zij heeft mij tijdens haar mondeling tentamen Engels tips gegeven over het dieet. Needless to say, ze had een goed cijfer.

15. Je schrijft de laatste tijd minder blogs. Waardoor komt dat?

Ik heb het druk-druk-druk en daardoor ook minder inspiratie.

16. Wat vind je het vervelendste aan het glutenvrije dieet? En wat het leukste?

Het vervelendste vind ik dat je nooit spontaan ergens iets kunt eten. Dat mis ik wel. Ik sta daar gelukkig niet vaak bij stil maar het beïnvloedt sterk hoe je je vrije tijd indeelt.
Ik vind er weinig leuk aan. Koken en bakken deed ik altijd al graag en gebruikte nooit zakjes en pakjes. Ik ben dus niet wezenlijk anders gaan koken of eten.
Wat ik wel leuk vind is dat ik ben gaan bloggen en de kracht van de social media heb ontdekt. Je kunt ontzettend veel bereiken aan de keukentafel achter je laptop.

Dank je wel Annemiek, voor de leuke antwoorden. Ik vond het leuk jouw als glutenvrijemama vragen voor te leggen waar ik soms mee worstel. En om meer over jullie te weten te komen. Ik zou het leuk vinden om je een keer in het echt te ontmoeten!

Is er iemand anders die een gastblog voor mij wilt schrijven, of wilt antwoorden op mijn vragen? Ik hoor het graag!

peuterboekje: Glutenbuik

Geplaatst op door
Beantwoorden
NCV Kinderboekje

De aanhouder wint!

Op 21 februari 2013 stuurde ik een mail naar de NCV:

“Gister had ik bakles bij Truus Bolland.
Zij had ook een boekje liggen van Lies Knobbout.
Ik ben al een tijdje op zoek naar een boekje over coeliakie, geschikt voor mijn dochter van 2 (en haar vriendjes). Dit boekje voldoet daar perfect aan!”

“Is het misschien een idee om dit boekje opnieuw uit te geven?”
Sinds die eerste email had ik regelmatig mailcontact met de NCV. Elke paar maanden informeerde ik weer naar de voortgang van deze herdruk.

Afgelopen woensdag mocht ik het boekje in ontvangst nemen!

Uitreiking_Glutenbuik_1
Uitreiking_Glutenbuik_3

Het is een leuk boekje, met kleine aanpassingen op het oorspronkelijke boekje. Het is (nog) toepasselijker op onze kinderen.
Het is echt geschikt voor peuters en kleuters. Leuke tekeningen en simpele tekst op rijm. Om steeds weer aan je kind voor te lezen. En om steeds weer aan zijn/haar vriendjes voor te lezen.

Ik kreeg 1 boekje en kocht nog een boekje om binnenkort aan Mirthe’s nieuwe klas te geven.
Je kan het boekje hier kopen bij de Nederlandse Coeliakie Vereniging, voor 12,50.

En nee, afgezien van dat ene boekje ben ik niet gesponsort, krijg ik geen opbrengst van de verkoop. Ik ben gewoon erg enthousiast!

uitreiking_glutenbuik_4
uitreiking_glutenbuik_5

Sinterklaas op school

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op 11 november schreef ik een blog over het Sinterklaasfeest, met links om het glutenvrije sint-feest makkelijker te maken. Daarin beloofde ik een artikel over Sinterklaas op school. Hoe ga je om met het Sinterklaasfeest op de school of het kinderdagverblijf van je kind?
Een paar van de tips voor Sinterklaas gelden natuurlijk ook voor Sinterklaas op school. Maar als je een kind met coeliakie hebt, zijn er nog een paar extra dingen waar je op moet letten. Hoe zit het bijvoorbeeld met het pepernoten strooien?

Geen pepernoten strooien!

Zorg dat de Pieten weten dat ze ook niet mogen strooien in de klas. Ze moeten weten dat dat om medische redenen is, anders doen ze het toch. Pieten kunnen denken dat de juf het vraagt, omdat ze geen zin heeft in troep…

Sommige scholen willen hier niet in mee gaan. Want pepernoten strooien hoort er toch bij?
Leg (nogmaals) goed uit dat je kind al van 1 kruimeltje ziek kan worden. En dat er na het gooien overal kruimeltjes zijn. Op school zijn ook voorzieningen voor kinderen met een handicap of een gebroken been (hoe komen ze de trap op, daar is een lift of traplift voor bv.). De school moet dus ook voorzieningen hebben voor kinderen met een allergie of intolerantie. Vraag of de juf wil meedenken hoe jouw kind veilig naar school kan. Pepernoten zijn voor jouw kind vergif… het is niet iets om licht over te denken. De slijmlaag van de darmvlokken verdwijnt door gluten…

Dus ja, de school moet er rekening mee houden, de andere kinderen moeten er rekening mee houden, maar er zijn altijd genoeg alternatieven te verzinnen.
– Daarnaast is het sowieso niet hygienisch, dat strooien. Kinderen mogen normaal toch ook niet van de grond eten? –

Alternatieven

  • Wel strooien, maar met verpakte snoepjes;
  • Wel strooien, maar met zakjes strooigoed;
  • Doosjes strooigoed verstoppen in de klas en de gang. De kinderen met voedseluitdagingen hebben een eigen doosje;
  • Ieder kind krijgt een zakje met strooigoed. De kinderen met een dieetwens natuurlijk een aangepast zakje. Deze zakjes worden rondgebracht door:
    – Een speciale dieetpiet.Die brengt alle ‘bijzondere’ kindjes speciaal eten (dus ook geen kruimels aan de handschoenen);
    – De Piet die het boek vast houdt (en dus geen normale pepernoten aan raakt), neemt ook de zakjes voor kinderen met dieetwensen mee;
    – Of door de normale pieten. In dat geval moeten de zakjes met glutenvrije pepernoten dubbel ingepakt zijn, zodat er geen kruisbesmetting plaats vindt.
  • Zet de Sint in een apart lokaal. De klassen gaan dan op bezoek bij de Sint ipv omgekeerd. Hier mag wel gestrooid worden, in de andere ruimtes niet.
  • De kinderen maken allemaal een schoen van papier en kleuren die mooi in. Hier krijgen zij een zakje strooigoed in (Ook niet los in de schoen. Dan zit je weer met kruimels…)
  • Steeds meer scholen gaan over op gezonde voeding. Komt er een mandarijn in de schoen in plaats van strooigoed ;-).

Soms regelt de school de glutenvrije pepernoten. Soms moet je dat zelf doen.
Sommige kindjes vinden het heel vervelend als zij iets anders krijgen dan de rest. Vraag dan na of er snoepjes bij de pepernoten zitten en wat voor snoepjes dat zijn.
En laat voor de zekerheid een extra zakje achter bij de juf!

pepernoten bakken

Met sinterklaas worden er vaak pepernoten gebakken op school. Leuke activiteit! Maar lastig als je coeliakie hebt. Hoe kan je kind toch mee doen met het pepernoten bakken?

Ik stuurde de juf een email met voor mij acceptabele opties.

Tenslotte

Vergeet niet de overblijf, de BSO en de clubjes waar ze op zitten….
Hebben jullie nog meer tips? Of ervaringen? Ik hoor ze graag!

Pepernotentest

Geplaatst op door
Beantwoorden
IMAG1166_1

Op de ochtend na mijn bakles, had ik 3 soorten pepernoten:

  1. Recept met boekweitmeel en rijstmeel;
  2. recept met bloem;
  3. Recept met zelfrijzend bakmeel.

Wij deden een pepernotentest: Welke is de lekkerste?

IMAG1158_1
IMAG1162

Erik en ik vonden nummer 1 de lekkerste: knapperig, maar niet te bros en niet te hard. Lekkere smaak, niet te zoet.
Eva vond nummer 3 de lekkerste: Niet te hard (zoals nummer 2), niet te mwah (zoals nummer 1), gewoon lekker!
En Mirthe? Die zei bij elke pepernoot die ze in haar mond stopte: “Deze vind ik de lekkerste!”

Interview met Elize van Stories of a Coeliac

Geplaatst op door
Beantwoorden
10686492_758044110927422_1993561839_o

Op 15 oktober liet ik het al weten: Binnenkort verschijnt er een interview met Elize.
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, lees ik haar blog Stories of a Coeliac erg graag. Ze schrijft lekker leesbaar en over interessante onderwerpen. Bijvoorbeeld de interviews met andere glutenvrije studenten.
Nu zit zij eens aan de andere kant en heb ik haar geinterviewd.

Waarom schrijf je een gastblog voor mij?

Toen je het interview met DIY’s for you and me had geplaatst vond ik dat super leuk om te lezen! Aan het einde van het blogje zag ik je oproep of er meer mensen waren die wat vragen wilden beantwoorden en ik was wel benieuwd naar wat je mij zou vragen! Ik interview regelmatig mensen (voor mijn studie en voor mijn blog) en wilde nu wel eens weten hoe het zou zijn om aan de andere kant te staan.

Hoe is je blog ontstaan en kun je kort vertellen waar je voornamelijk over schrijft?

Toen ik net wist dat ik coeliakie had, heb ik alle blogs die ik maar kon vinden over coeliakie gelezen. Ik was niet alleen blij met alle waardevolle informatie, maar ook met de steun die het lezen van blogs me gaf. Ik vond de eerste maanden glutenvrij best heel heftig en door zo veel blogs te lezen voelde ik me minder alleen en ‘verdwaald’. Toen ik me wat beter voelen wilde ik ook graag mijn ervaringen delen. Ik werd echt enorm geïnspireerd door veel blogs (niet alleen glutenvrije blogs).

Ik liep dus al een tijdje rond met het idee en twijfelde wat, maar de Glutenvrije Blogweek gaf de doorslag. Dat mocht ik niet missen, dus ging ik als een speer naar wordpress om mijn blog te starten! 😉

Op mijn blog deel ik veel persoonlijke dingen die te maken hebben met coeliakie (bijvoorbeeld dingen die ik moeilijk vind, of juist dingen waar ik blij van word). Ik houd ervan mijn blog heel persoonlijk te houden, zodat mijn lezers mij leren kennen. Ook probeer ik goede informatieve artikelen te schrijven over coeliakie. Daarvoor speur ik vaak het hele internet af, haha! Soms interview ik ook mensen, omdat ik benieuwd ben naar hun verhaal of naar hun specifieke kennis over coeliakie.

En oh ja, ik deel natuurlijk ook regelmatig recepten en reviews!

Wat doe je in het dagelijks leven?

Dit jaar heb ik mijn bachelor sociologie behaald en vanaf september ben ik begonnen aan mijn master. Het is een onderzoeksmaster dus deze duurt twee jaar. Ik heb een keer een blogje geschreven over mijn studie, dus hier kun je er meer over lezen!

Voorheen had ik ook een bijbaantje, maar omdat mijn studie te veel tijd ging kosten moest ik ontslag nemen.

In mijn vrije tijd ben ik eigenlijk vooral veel bezig met bloggen, haha! Het is echt een grote hobby van me geworden en ik kan er veel creativiteit in kwijt!

Hoe lang weet jij al dat je coeliakie hebt en hoe is het ontdekt?

Ik weet sinds januari 2013 dat ik coeliakie heb. Bijna mijn hele leven heb ik last gehad van buikpijn en obstipatieklachten. Daardoor zat ik chronisch aan de laxeermiddelen. Toen ik verwisselde van huisarts (na een jaar of drie op kamers vond ik het wel tijd om een huisarts in mijn nieuwe woonplaats te zoeken) en bij haar langsging voor een nieuw recept voor de laxeermiddelen vond zij dit toch wel vreemd. Iemand van rond de 20 jaar oud met zoveel pijn en zo jong al chronisch aan de laxeermiddelen. Ze liet me gelijk testen op coeliakie en het was dus raak! Mijn antistoffen waren flink verhoogd.

Diep van binnen heb ik altijd wel geweten dat er iets mis was. Zeker op het laatst, want toen voelde ik me écht vaak ziek en sliep ik bijna meer dan dat ik wakker was. Ik had alleen nog nooit van coeliakie gehoord. Ik had me jaren geleden al neergelegd bij de diagnose Prikkelbaar Darmsyndroom en geloofde dat er bij obstipatieklachten niks ergers aan de hand kon zijn. Toen ik de diagnose coeliakie kreeg vielen heel wat puzzelstukjes op zijn plaats!

Woonde je op kamers toen de coeliakie ontdekt werd?

Was daar een gezamelijke keuken, hoe ging je daar mee om? 

Ik woonde twee jaar op kamers toen ik mijn eigen appartementje kreeg. Mede door de eh… vele uurtjes die ik op het toilet doorbracht, wilde ik dolgraag een eigen toilet en badkamer dus heb ik wat extra vaart gezet achter mijn zoektocht. Gelukkig werden er net nieuwe studentenkamers gebouwd vlakbij mijn studentenhuis in de buurt. Er kwamen in één keer een paar honderd appartementjes met eigen badkamer, toilet en keuken vrij en ik was dus één van de gelukkige studenten die er zo’n appartementje kon krijgen! Ik woonde er een maand of drie toen mijn antistoffen veel te hoog te bleken te zijn en nog een maand of 3 a 4 later kreeg ik de officiële diagnose. Ik heb dus eigenlijk net op tijd een appartementje gekregen met een eigen keuken. Achteraf vind ik wel dat ik veel mazzel heb gehad! Niet iedere student heeft die luxe!

overzicht1-keuken

Heeft jouw ziek zijn je studie beïnvloed?

Helaas wel ja. Op de middelbare school merkte ik in de vijfde klas dat ik ineens dat ik vergeetachtiger werd. Dat maakte het leren al wat lastiger, maar ik kon nog goed meekomen en de (soms best hevige) buikpijn zat me eigenlijk ook niet zoveel in de weg dat mijn schoolwerk er echt onder leed. Het ging tot mijn 2e heel langzaam achteruit, maar plotseling voelde ik mij veel en veel slechter. Ik was zo moe, dat ik steeds meer colleges oversloeg om te slapen. Een paar maanden lang durfde ik ook niet zo goed het huis uit, omdat ik zoveel laxeermiddelen kreeg dat je niet wist wanneer ze ineens zouden gaan werken. Ook vergat ik letterlijk alles. Ik kon niet verder vooruit denken dan 10 seconden bij wijze van spreken. Dus door al die dingen heb ik wel een aantal tentamens verknalt. Tijdens mijn derde studiejaar is ontdekt wat er aan de hand was. Ik heb uiteindelijk één jaar studievertraging opgelopen. Ik had mijn bachelor bijna binnen op drie vakken na en daar liep ik dus gelijk een heel jaar vertraging mee op. Ook al was het achteraf wel fijn om in dat jaar even flink bij te komen van alles. Dat had m’n lichaam wel nodig.

Mijn studentenleven was: bij anderen eten, biertjes drinken, regelmatig onverwachts naar de pizzaria met een groep studievrienden en hard studeren natuurlijk ;-). Gluten, gluten, gluten. Ik ben blij dat ik toen zo onbezonnen en zonder al te veel voorbereidingen van kon genieten (al heb ik daar een hoge prijs voor betaald). 

Mis jij dit leven soms en heb je tips voor anderen hoe zij hier mee om kunnen gaan?

Ik heb twee jaar onbezorgd kunnen genieten van het studentenleven. Zo’n beetje hoe jij het ook beschrijft, maar dan zonder bier want dat heb ik nooit lekker gevonden haha! Ik heb er toen wel echt van genoten, maar misschien ben ik van al die glutenbommen toen wel zo erg ziek geworden dat het niet meer ging.

Hoe dan ook, plotseling was ik er klaar mee (vlak voor ontdekt werd dat ik coeliakie had). Misschien was het omdat ik een vriend kreeg dat ik wat rustiger aan ging doen, maar misschien kwam het ook wel gewoon doordat ik me steeds zieker voelde.

Op dit moment zie ik om mij heen dat de meeste mensen ook geen ‘typisch’ studentenleven meer hebben. Steeds meer mensen gaan samenwonen en/of krijgen eigen appartementjes (waardoor ik ook steeds minder in studentenhuizen kom). We gaan wel eens uit eten en wat drinken in een cafeetje hoor. Eigenlijk voelt het voor mij nooit alsof ik iets mis. De meeste dingen doe ik gewoon mee met de rest. En als mijn klasgenoten een keer naar een restaurant gaan waar ik niet kan eten, ga ik soms gewoon toch mee (maar dan eet ik thuis al wat bijvoorbeeld en zit ik er gewoon bij voor de gezelligheid).

Heb je wel kookervaring in een studentenhuis? Hoe gaat het als je daar wilt eten en hoe pak je zoiets aan?

Als ik bij anderen in een studentenhuis eet spreek ik meestal af samen de boodschappen te doen. Zo kan ik gelijk aangeven wat we wel en niet kunnen maken. Daarna bekijken we welke pannen het minst beschadigd zijn (en soms wassen we ze nog even extra af) en maken we het aanrecht nog even extra schoon. Zo kunnen we prima glutenvrij koken samen. Koken in een studentenhuis kan prima, maar je moet wel even extra opletten op kruisbesmetting. Als ik echt met een grote groep ga eten in een studentenhuis bij iemand die ik niet zo goed ken, dan neem ik soms zelf iets mee om op te warmen. Met zo’n grote groep vind ik het soms te veel gedoe om alles in de gaten te houden en dan kies ik liever gewoon voor de veiligste weg. Dat vind ik ook helemaal niet erg! Ik ben er voor de mensen, niet per se om exact hetzelfde te eten als de rest.

Hoe pak je het aan als je bij vrienden gaat eten/een excursie hebt/iets met je studievereniging onderneemt?

Bij vrienden overleg ik gewoon goed vooraf wat we gaan eten en dan koken we samen. Met excursies (die we bijna nooit hebben overigens) neem ik gewoon zelf een hele bulk eten mee. Maar ja, dit komt dus eigenlijk nooit voor. Onze studievereniging is pas net opgezet en tot nu toe zijn alleen borrels georganiseerd. Daar ben ik dus nog niks moeilijks tegen gekomen.

Je hebt nu een eigen huisje met je eigen keuken. Maar je hebt ook je vriend, waar je regelmatig logeert. En je ouders waar je regelmatig nog komt.

Hebben zij brood, beleg e.d. voor jou in huis of neem je dat altijd mee?

Ja, ze hebben beiden brood voor mij in de vriezer en beleg en andere glutenvrije voorraden in mijn glutenvrije kast. Zowel bij mijn vriend als bij mijn moeder thuis is er een glutenvrije zone in de keuken gemaakt (vlakbij mijn voorraadkast). Dus dat is echt héél erg fijn en lief!

glutenvrijekast1

*foto van mijn glutenvrije hoekje bij m’n vriend thuis*

Over jouw vriend gesproken, speelt je coeliakie een rol in eventuele samenwoonplannen?

Nee, het heeft er geen invloed op. Toen ik net coeliakie had maakte ik me wel zorgen over of ik ooit zou kunnen wennen aan het delen van een keuken met hem (of met wie dan ook). Ik raakte er zó gestresst van de eerste maanden. Maar goed dat was natuurlijk typisch het glutenspook wat de kop opstak. En gelukkig ging mijn vriend daar heel goed en realistisch mee om. Hij wist mij elke keer weer met beide beentjes op de grond te krijgen. We weten nu gelukkig ook beiden hoe we om moeten gaan met een half glutenvrije en half glutenvolle keuken en ik weet zeker dat ik nog nooit ziek ben geworden van iets wat in zijn keuken is klaargemaakt. Dus ik zie geen problemen wat betreft eventueel samenwonen.

Wat vind je het vervelendste aan het glutenvrije dieet? En wat het leukste?

Het leukste vind ik het dat ik me weer beter voel en weer zo veel meer kan doen op een dag. Daarnaast vind ik het super om regelmatig iets lekkers te bakken. Het leukste daaraan vind ik het als mensen dat wat ik heb gebakken heel erg lekker vinden of zelfs lekkerder vinden dan de glutenvolle variant. Dat kan mijn dag echt maken, haha!

Wat ik het moeilijkste vind is dat ik zo enorm gevoelig ben voor gluten. Van een mini foutje kan ik echt weken ziek zijn. Het is moeilijk om aan mensen uit te leggen wat voor mij al ‘een klein beetje gluten’ is en dat ik van producten onder de 20 ppm soms toch ziek kan worden. Het was een hele zoektocht (waarover ik ook aardig wat op mijn blog heb geschreven, bijvoorbeeld hier). Gelukkig heb ik er inmiddels wel mijn draai in gevonden en weet ik wat ik wel en niet kan verdragen, maar ik voel me wel nog wat beperkter hierdoor en dat vind ik niet altijd even leuk.

Dank je wel Elize, voor het openhartige interview. Ik vond het leuk om jou een keer aan de andere kant van de tafel te laten zitten.

Is er iemand anders is die een gastblog voor mij wilt schrijven, of wil antwoorden op mijn vragen? Ik hoor het graag!

#wijbloggenglutenvrij: Favoriete blogpost (2)

Geplaatst op door
Beantwoorden
LOGO blogweek klein

Het is weer de 15e van de maand. Dat betekend: #wijbloggenglutenvrij! Glutenvrije blogges bloggen samen over 1 onderwerp. Deze keer: “Wat is je favoriete blogpost?“

Mijn favoriete blogpost plaatste ik vlak voor deze blog. Onderstaande blog schreef ik voordat ik wist dat ik mijn favoriete blogpost mocht plaatsen.

Dit is mijn 810e blogpost.
Hoe kan ik ooit mijn favoriete blogpost uitzoeken uit 809 berichten?
Wat is mijn favoriete blogpost? De post die het meest gelezen wordt? Of waar het meeste reacties op zijn? De blogpost waar ik het meeste moeite voor heb gedaan? Of die moeiteloos uit mijn pen vloeide?  Een blogpost die ik regelmatig zelf nog een keer lees? Of blogjes waar ik zelf wijzer van ben geworden?

Vorige favorieten

Toen ik mijn 500e bericht schreef, maakte ik een lijst met mijn favoriete blogpost per categorie. Ondertussen ben ik 309 blogjes verder. Die lijst is niet dezelfde meer….

Oktober vorig jaar herhaalde ik een aantal (belangrijke) blogs: Coeliakie enquete, met alle antwoorden op de enquetes die ik regelmatig invul. Gezond glutenvrij eten, welke voedingsstoffen mis je als je glutenvrij gaat eten? Een blogje over het peuterboekje van Lies Knobbout. Blogjes over coeliakie op school/kinderdagverblijf. En een blogpost over glutenintroductie.

Meest gelezen

Het meest gelezen bericht is het blogje over glutenvrij snoep. Maar dat is niet mijn favoriet. Sterkter nog: Ik gebruik h’m zelf haast nooit.
– En 1 van de redenen dat ik deze blog bij houd, is om zelf informatie terug te kunnen vinden 😉 –

Meeste reacties

Op de blogs Snackbars met glutenvrije snacks en IJs met een hoorntje krijg ik de meeste reacties. Dit zijn vooral aanvullingen op de lijstjes. Daarnaast kreeg ik veel reacties op mijn blog Cadeautje! Maarja, toen kon je ook een cadeautje winnen ;-).

Kostte veel moeite om te schrijven

​De blogpost die mij de meeste moeite kostte om te schrijven is denk ik mijn eerste gastblog bedoeld voor Legally Raw: Glutenvrij gaan eten? 
Een blog voor een andere website schrijven, vind ik moeilijker dan een blog voor mijn eigen website. Ik heb het idee dat er meer druk op staat. Daarnaast wilde ik in die blog uitleggen dat je niet zomaar glutenvrij moet gaan eten. En om dat netjes te doen, vind ik moeilijk. 
En hebben jullie het gastblog/interview van diyforyouandme al gelezen? Zij schreef h’m in feite. En ik verzon de vragen. Vond ik erg leuk, maar ook erg lastig. Binnenkort verschijnt er weer zo’n interview met Elize van Stories of a Coeliac.

Vloeide moeiteloos uit mijn pen

Ik schrijf een heleboel kleine blogjes met een link of een filmpje. Deze zijn natuurlijk makkelijk te schrijven. Maar soms heb ik ook lange stukken tekst die moeiteloos uit mijn pen vloeien. Zoals de blogpost die ik al in 2011 schreef over Assertiviteit.
Daarnaast vind ik vragenlijsten en tags ook erg leuk om in te vullen. Bijvoorbeeld de Food tag van Home of Comfort. Of de Liebster Award en The Very Inspiring Blogger Award. Die laatste 2 zijn natuurlijk extra leuk, omdat ik hiermee een ‘prijs’ gewonnen heb!

Lijstjes

​Hierboven noemde ik al blogs Snackbars met glutenvrije snacks en IJs met een hoorntje. Maar ik maakte nog veel meer lijstjes!

Wijzer van geworden

Soms schrijf ik een blogpost met iets dat ik uitgezocht heb. Zo zocht ik uit of ik voldoende vezels, voldoende jodium en voldoen vitamine D binnen krijg. Ik zocht uit welke glutenvrije tussendoor-repen er te krijgen zijn. En is inderdaad slechts 20% van de supermarktproducten glutenvrij?

Ik zocht uit wat Xantaangom precies is en fyberhusk en chiazaad. En wat doen deze glutenvervangers voor je brood?
Ik schreef een artikel over de genetische coeliakie-ijsberg, over mijn uitzoekwerk en ervaringen met glutenintroductie bij baby’s en over de uitslagen van het PreventCD onderzoek.
Ik schreef over het opschrift ‘kan sporen van gluten bevatten’, over de kans op coeliakie en over wat doen toevoegingen?

Ik schreef over het eten van mijn betovergrootvader en over coeliakie in de oudheid. Ik schreef een blog over wat 20 ppm eigenlijk is in 1/1000 boterham.
En waarom is glutenvrije haver eigenlijk zo duur?

​Trots!

Daarnaast ben ik trots op alles wat ik heb kunnen doen om coeliakie en glutenvrij bekender te maken. Om mensen op weg te helpen in het glutenvrije leven. Om het leven met coeliakie leuker te maken. Zoals bij de glutenvrije blogweek, bij de digitale adventskalender #decemberglutenvrij en bij #wijbloggenglutenvrij. Met deze bloggers hadden we ook een erg leuke glutenvrije High Tea.
En eens per half jaar hebben we met mensen uit Amersfoort en omgeving een etentje. Zie mijn eerste en mijn laatste blog hierover.

Ik ben trots dat ik winkels en restaurants kan helpen om glutenvrije maaltijden/artikelen te verkopen, zoals bij Slagerij Steltenpool, Gebaksjuwelier en Fiona’s Baking Avenue. Ik ben ook trots dat ik winkels kan en durf te waarschuwen als ‘glutenvrij’ niet glutenvrij blijkt te zijn. Zoals bij Gusto d’Italia en Glutenvrij & suikervrij gebak.

Ik vind het leuk om zo af en toe in de media te komen. Zals vorige maand in Vrouw, in november in het Gezond eten magazine, en vorig jaar oktober was ik 4 dagen lang op radio 2 te horen! Tenslotte stond ik nog in de Viva, de Glutenvrij en onze wijkwebsite.

En natuurlijk ben ik trots dat (mede door mijn inspanning) Glutenbuik weer gepubliceerd wordt!

Soms zegt een plaatje …

Niet glutenvrije granen​​Wel Glutenvrije granen​

Favoriete blogpost

Maar het blogje waar ik het meest op gesteld ben, is die over Boris & Sanne. Daarin staat waarom ik me inzet voor de bekendwording van coeliakie.

Andere favoriete blogposts

​Ik ben benieuwd naar de favoriete blogposts van de andere glutenvrije bloggers. Deze blog is namelijk onderdeel van #wijbloggenglutenvrij. Wie doen er deze maand nog meer mee?