Veruit de meeste mensen met coeliakie knappen op nadat ze met het glutenvrije dieet zijn gestart. Er is helaas een kleine groep die niet (genoeg) op knapt.
Dit is het verhaal van Lisanne (21), zij werd na de start van het glutenvrije dieet alleen maar zieker. Na ruim een half jaar knapte ze gelukkig wel op.
Diagnose
Iets meer dan een jaar geleden kreeg ik de diagnose coeliakie, de een na ergste vorm; zeer beschadigde darmen, maar wel kans op herstel. Ik was al ruim 4 jaar ziek geweest, vooral enorm vermoeid en uitgeput. Op sommige dagen kon ik niks, niet eens helder nadenken. Ik wilde ontzettend graag, maar mijn lichaam had er geen zin in. Ik had geen idee waar de klachten vandaan kwamen en hoe ik er weer vanaf kon komen. Tot de diagnose, ik zou binnen no time hersteld zijn! Tenminste dacht ik. Ik ging er vanuit dat ik me na 2 weken beter zou gaan voelen, in ieder geval na een maand 50% verbetering en na een halfjaar zo goed als hersteld.
Niet opknappen
Natuurlijk ging het niet zo, in tegendeel; ik werd juist zieker, viel tegen mijn wil in enorm af in gewicht en ging steeds meer achteruit. Hoe kon dat? Waarom sloeg het dieet niet aan? Mijn vertrouwen in het herstel daalde enorm. Twijfels over of Coeliakie wel écht de oorzaak was namen toe.
Uiteindelijk terugkom afspraak bij de MDL arts gehad en begeleiding gekregen van een diëtist om weer aan te komen. Achteraf gezien namen mijn beschadigde darmen amper voedingstoffen op, reageerde mijn lichaam waarschijnlijk gewoon heftig op de dieetverandering, waren mijn hormonen compleet in disbalans en had ik 0.0 vet reserves over doordat ik zó veel was afgevallen. Dat terwijl mijn lichaam alle extra’s kon gebruiken!
Een jaar verder
Nu, na een jaar glutenvrij eten, voel ik me beter dan ooit tevoren!! Sinds afgelopen zomer heb ik eindelijk weer het gevoel alsof ik een normaal leven leid; ik ben verhuisd naar een ontzettend gezellig meidenhuis (met eigen keuken jippie), heb 2 leuke baantjes, een hele leuke en lieve vriend, studeer dit jaar af als Psycholoog aan de universiteit en geef daarnaast ook nog les aan 2e jaars psychologie studenten.
Misschien momenteel iets té veel, maar echt waar; dat ik dit allemaal weer zou kunnen had ik echt niet durven dromen. Had dit écht nooit verwacht, maar wat ben ik dankbaar hiervoor!! En voor iedereen die net start met het dieet of al een tijdje bezig is, maar nog steeds geen vooruitgang ziet: houdt nog even vol; geef het tijd (bij mij ruuuiiiiim een halfjaar), maar het wordt allemaal beter!
Dank je wel Lisanne, voor je openhartige verhaal. Fijn dat het nu zo veel beter met je gaat en dat je het leven kan leiden zoals dat hoort voor iemand van jouw leeftijd!
Wil je meer lezen?
Dit interview met Lisanne is het vierde interview in de reeks ‘niet (snel) opknappen na de start van het glutenvrije dieet’. Geen positief verhaal, wel iets wat (eindelijk?) eens vertelt moet worden:
- Marina, bij wie de diagnose van 10 jaar geleden nog steeds een enorme impact op haar leven.
- Hermien, wiens zus overleed aan de gevolgen van coeliakie
- En al twee jaar geleden plaatste ik het verhaal van Margreth, die refractaire coeliakie heeft.
- Aanstaande vrijdag verschijnt het verhaal van Martine, die pas echt opknapte nadat ze strenger glutenvrij ging eten.
- Ook mensen die niet belemmerd worden door hun coeliakie, kunnen klachten houden. Lees er meer over: Welke klachten van coeliakie patiënten verdwijnen door een glutenvrij dieet?
- Het duurt gemiddeld een jaar voordat je darmen hersteld zijn en je je weer beter voelt. Over het algemeen wordt geadviseerd om het eerste jaar ‘gewoon’ glutenvrij te eten. Dus wel glutenvrij tarwezetmeel en wel 1 oven die je voor glutenvrij en glutenvol gebruikt. Als je na dat jaar niet voldoende opgeknapt bent, kan je samen met een arts of diëtist gaan zoeken wat jou helpt. Misschien strenger glutenvrij, misschien meer vezels, misschien kan je niet tegen een ander voedingsmiddel. Ga niet ‘zomaar’ strenger glutenvrij eten. Hoe strenger je eet, hoe gevoeliger je wordt.
- In mijn Interviews laat ik mensen aan het woord die allemaal glutenvrij eten, maar allemaal een ander verhaal hebben.
