Je kan het coeliakie-gen krijgen van 1 ouder (hetrozygoot) of van 2 ouders (homozygoot). Iemand met hetrozygoot HLA-DQ8 heeft veel minder kans om coeliakie te ontwikkelen dan iemand met homozygoot HLA-DQ2.8 Afhankelijk van het gentype wordt bepaald hoeveel kans iemand heeft om coeliakie te ontwikkelen.
Dit recept is 1 van mijn favoriete lente-recepten. Een restjesrecept, met mijn favoriete lente-groente, het witte goud. Je zou denken dat ik geen restjes over houd van mijn favoriete lente-groente. Maar ik koop altijd een kilo op de markt. En manlief en kids eten ze nauwelijks. En hoe lekker ik ze ook vind, een kilo krijg ik echt niet alleen op. Daarom de volgende dag als lunch weer! En stiekem vind ik ze zo nog lekkerder…
Asperge salade
Bereidingstijd: 5 minuten Lunchgerecht voor 1 persoon
Ingrediënten
150 gram geschilde en gekookte asperges
100 gram snoeptomaatjes
handje pijnboompitjes
paar takjes bieslook
takje citroen-tijm
Ik gebruikte een honing-mostert dressing, die ook nog in de koelkast stond. Maar een simpele dressing van olijfolie, balsamico, peper en zout is ook heerlijk!
honing-mostertdressing:
1 el mostert
1 el honing
1 el yoghurt
1 el olijfolie
1 el citroensap
peper en zout
Bereiding
Snij de asperges in stukken. Halveer de snoeptomaatjes. Leg de asperges en de snoeptomaatjes in een bakje of bordje. Bak je pijnboompitjes even kort in een koekenpan zonder boter/olie, totdat ze beginnen te geuren. Strooi ze over de asperges. Hak of knip de bieslook en de citroen-tijm fijn.
Meng alle ingrediënten van de dressing en schenk zoveel over de salade als jij lekker vindt.
Eet smakelijk!
Nog meer glutenvrije lente-recepten?
Kijk dan snel bij de andere bloggers die vandaag mee doen met #wijbloggenglutenvrij:
Mijn dochters zijn 7 en 9, manlief is 43 en ikzelf 41. Dat is samen… 100! Tijd voor een (glutenvrij) feest!
Afgelopen zondag vierden wij dat we samen 100 zijn. We nodigden 100 familieleden en vrienden uit en genoten samen van een prachtige dag. Hieronder zie je de foto’s.
We hadden een locatie uitgekozen waar je buiten kon zitten en spelen, maar ook binnen kon feesten als het slecht weer zou zijn. Gelukkig was dat niet nodig: Het was 1 van de eerste prachtige lentedagen, 20 graden en de zon scheen volop!
Maar Nieuwe Erven is echt een aanrader. Zeker omdat je ook je eigen eten mag regelen. Altijd fijn als je glutenvrij moet eten.
IJs van Vitelli kwam met een ijskar vol glutenvrij ijs en glutenvrije hoorntjes.
En Kwalitaria Lekkerrrr kwam voor iedereen glutenvrije friet en glutenvrije snacks brengen: rundvlees kroketten, groente kroketten en frikadellen.
Het bier wat je op bovenstaande foto ziet is overigens niet glutenvrij. Dat komt uit de drankvoorraad van Nieuwe Erven zelf. Fijn om niet met zo veel flessen te hoeven sjouwen.
Naast alle bovenstaande lekkers had ik wel hapjes mee genomen: glutenvrije borrelnootjes van de Lidl, olijven, en een paar schalen met rauwkost en humus.
We hebben genoten. Iedereen die aanwezig was: Heel erg bedankt voor dit prachtige feest!
Dit feest en deze blogpost zijn niet gesponsord. Maar ik maak graag een beetje reclame voor bedrijven die ons glutenvrije feest tot zo’n groot succes hebben gemaakt!
Bep kreeg in 1960 de diagnose coeliakie. Ik was erg benieuwd naar haar verhaal. Hoe was het glutenvrije leven destijds? Ik was dan ook blij dat ik haar mocht interviewen.
Wat voor klachten had je voor de diagnose?
In 1960 kreeg ik de diagnose dmv een biopt. In principe had ik eerst geen klachten, maar onze toenmalige huisarts had een vooruitziende blik en wilde niet dat ik aan het vaste voedsel ging. Hij zag iets in me wat hij niet kon thuisbrengen. Toen ik 7 maanden was vond mijn moeder het genoeg en zei dat tegen hem. Daarop is mijn moeder begonnen met korstjes brood, maar ik moest wel elke maand op het spreekuur komen. Uiteraard ging het niet goed met me. Ik begon af te vallen en had diarree. Van die periode weet ik dus niets, alleen van horen zeggen. Ik zag eruit als een derdewereldkindje. Vel over been met een waterbuik. In Leiden heb ik eerst maanden in het Elisabeth ziekenhuis gelegen. Daar ben ik ook opgegeven geweest. Totdat er een professor was, die een biopt wilde nemen. Dat is dus mijn diagnose geworden. Daarna ging ik voor controles over naar het tegenwoordige LUMC. Waarom dat was weet ik niet.
Hoe was het glutenvrije leven in die beginjaren?
In die tijd was er niets te krijgen, alleen blauwe pakken liga. Ik heb jaren liga gegeten. Zowel in de morgen als tussen de middag. Áls we op vakantie gingen werd er zorgvuldig berekent hoeveel liga er mee moest. Gingen we met het gezin op vakantie dan lag de halve kofferbak vol met die liga. Maar daar werd niet moeilijk over gedaan.
Het avondeten was altijd glutenvrij, want in die tijd waren pasta’s en zo niet zo in trek. En met 6 kinderen was dat ook de makkelijkste weg.
Mijn vader vond het verschrikkelijk dat er geen glutenvrij brood verkrijgbaar was. Dus is hij gaan experimenteren met boekweit. Dat deed hij in samenspraak met het ziekenhuis. Uiteindelijk kon hij een redelijk broodje produceren.
Al die jaren hebben mijn ouders en later ikzelf alles moeten uitzoeken zonder hulp van Google en/of Facebook. En dat is heel goed gelukt.
Ik sprak op een coeliakiedag een vrouw die zich ‘de tante met het broodtrommeltje’ noemde. Zij nam altijd overal haar eigen eten mee naar toe, maar dat werd door haar familie niet geaccepteerd. Ze moest maar gewoon eten wat er voorgezet werd. En hoe ging jouw familie om met jouw dieet?
Mijn tantes (en ik had er heel wat) vonden het fantastisch om aan mij te vragen of een koekje wilde. Want ik wist precies te vertellen wat ik wel mocht. Uiteraard hadden ze dat gewoon in huis. Mijn hele grote familie van ooms en tantes hebben van het begin tot het einde mijn ziekte meegekregen. Daar is nooit een punt van gemaakt. Alleen vonden ze logeerpartijtjes moeilijk, omdat het toch een verantwoording was. Een tante durfde het aan. Maar het was niet zo dat ze het niet wilden, maar dat ze het niet durfden. Verder hebben mijn ouders altijd gezorgd dat ik niets te kort kwam. Ook nu kom ik niets te kort. Mijn familie zorgt ervoor dat ik gewoon kan mee eten als ik kom. En bij anderen bied ik het zelf aan om eten mee te nemen. Ik vind dat helemaal geen punt.
“Ik ben opgevoed met het idee dat voor probleem altijd een oplossing is.” Maar ook jij zal wel eens een baalmomentje hebben gehad. Hoe ging je daar mee om?
Ik heb weinig baalmomentjes, omdat ik weet dat ik thuis altijd wat lekkers heb liggen. En verder heb ik ook vaak mijn trommeltje met lekkers bij me als ik niet weet of ze rekening met me hebben gehouden.
Hoe kijk jij tegen de glutenhype aan?
Wat betreft de hype vind ik dat iedereen dat zelf moet weten, maar waarom zou je jezelf aan zo’n zwaar dieet onderwerpen als je geen coeliakie hebt.
Welk product dat je nu kan krijgen, had je nooit verwacht dat het glutenvrij te krijgen zou zijn? Waar ben jij het meest blij mee?
Wat voor mij een traktatie is: Kaiserbrödchen van Schar. Zo uit de diepvries de airfryer in. Lekker warm boter erop en dan een dikke plak kaas. En uiteraard de pizza van dr. Oetker (Mozzarella). En 1 keer per jaar naar Mc Donalds broodje hamburger eten.
Dank je wel Bep, voor jouw kijkje in het glutenvrije leven in jouw jonge jaren. Er interessant om te lezen hoe jij en jouw omgeving daar mee om gingen. En het doet mij weer eens beseffen hoe goed wij het nu hebben!
Op mijn website kan je nog meer verhalen lezen. In mijn Interviews laat ik mensen aan het woord die allemaal glutenvrij eten, maar allemaal een ander verhaal hebben. Immers, hetglutenvrije dieet bestaat niet. Iedereen gaat anders met het dieet om. En daarnaast zijn er vele redenen om glutenvrij te gaan eten.
Heb je ook een bijzonder verhaal dat je (anoniem) wilt delen? Mail mij op info@ikbenglutenvrij.nl
Hier zijn ze weer, mijn favoriete blogs van de afgelopen maand. Met deze keer o.a. glutenvrij in Wenen, Noordwijk en Katwijk; glutenvrije vissticks; coeliakie als Marokkaanse en 2 recepten.
Jaren geleden was ik met een vriendin in Wenen. Ik was nog niet glutenvrij en heb gesmuld van de Sachertorte, genoten van de gebouwen van Hundertwasser en uren in de zon op het terras gezeten. Die Sachertorte dat kan vast niet meer nu ik glutenvrij moet eten, dacht ik. Tot ik de blog van Julie van Young and Wild en Glutenfree las.
Lekker uitwaaien op het strand en vervolgens genieten van een lekkere glutenvrij gebakje of maaltijd. Het kan allemaal in Noordwijk en Katwijk! En, in Noordwijk zit ook een volledig glutenvrije winkel!
Annemiek Nauta testte de nieuwe kant-en-klaar-maaltijden van Kooc. Handig als je een keer geen zin hebt om te koken, als je in het ziekenhuis ligt of als je kind op kamp gaat!
Mijn favoriete blogs van Ik ben glutenvrij
Ik schreef 11 blogs deze maand (en een gastblog, die uiteindelijk toch niet geplaatst werd). Dit zijn mijn favorieten:
