Midden in een corona lockdown volgde ik een online lezing van Bianca Hermans: Coeliakie accepteren. Tijdens de lezing dacht ik regelmatig “Ik zit hier verkeerd. Ik heb al lang een waardevol glutenvrij leven. En ook voor mijn lezers heb ik (naast het veelgelezen artikel Eerste hulp bij coeliakie) niet veel toe te voegen.”
Totdat ik dacht aan een mailwisseling die ik voerde met Walter.
Vaak lees ik op coeliakie-fora:
Ik ben heel gevoelig en ik word hier niet ziek van.
Als ik dan door vraag, blijkt vaak dat ze ‘al ziek worden van een kruimel‘.
Maar is dat eigenlijk wel heel gevoelig? En hoeveel gluten bevat een kruimel eigenlijk?
Deze voorbeelden gaan niet over eten. Maar toch moeten mensen met coeliakie hier opletten. Hoe zit het ook al weer met gluten in non-food?
Vandaag is het weer #wijbloggenglutenvrij en schrijven we over gluten in non-food. Onder aan deze blog kan je lezen wie er deze maand mee doen.
Puntsgewijs behandel ik bovengenoemde voorbeelden. Hierbij citeer ik veel van de pagina Gluten in non-food van de Nederlandse Coeliakie Vereniging.
Lees verderVorig jaar zond Het Klokhuis een filmpje uit over gluten.
Ik schreef er niet over. Maar bijvoorbeeld Glutenvrije mama wel:
Om te demonstreren dat glutenvrij brood droog en niet zo elastisch is is verkruimelt ze een sneetje glutenvrij brood.
“Prima als je glutenvrij eet. Maar doe mij maar een warm stukje versgebakken brood met veel gluten! Mmmm, lekker” Hier bijt de presentatrice met een grote glimlach in vers krakend glutenbrood.
In het filmpje werd nauwelijks over coeliakie gepraat. De meeste coeliaken waren teleurgesteld. Het Klokhuis werd overspoeld met reacties. En de vraag om een keer aandacht te besteden aan coeliakie.
Precies een jaar later hebben ze gehoor gegeven aan deze oproep. En hoe!
Een leuk en duidelijke aflevering over coeliakie. Met hoofdrollen voor Kaleb Pronk (de zoon van Yvette van The Welsh Bakestone) en kinderarts Joachim Schweizer.
Het filmpje kan je hier bekijken.
Ik heb het ook aangeraden aan de juf van Mirthe, om in de klas te bekijken.
Iemand schrijft op het coeliakieforum:
Ik noem het naar onbekenden ook vaak allergie. Klinkt ernstiger en snappen mensen tenminste.
Ik noem het juist nooit een allergie. De twee belangrijkste verschillen zijn:
Maar hoe zit het nu precies? Op wat voor manier reageert je lichaam anders bij een allergie dan bij coeliakie?
Prof.dr. Frits Koning, immunoloog van het Leids Universitair Medisch Centrum, schreef voor het vakblad Annals of Nutrition and Metabolism een overzichtsartikel over de gevolgen van gluten. En ik las het weer op Mare online:
‘Coeliakie is geen allergie, al zijn de gevolgen vergelijkbaar’, legt Koning uit. ‘Een allergie werkt met antilichaampjes, en coeliakie draait om cellen van het immuunsysteem, de zogeheten T-cellen in de darmen. Die maken een foutje, en reageren op gluten. Het knappe van het immuunsysteem is dat het steeds beter gaat werken tegen dingen die het eerder heeft gezien: het blijft paraat, dankzij speciale geheugencellen. Iemand met coeliakie is als het ware gevaccineerd tegen gluten. In theorie zou je na een jaar of twintig van je coeliakie af kunnen zijn, net zoals vaccinaties uitgewerkt raken. In de praktijk is het onmogelijk om twintig jaar lang geen gluten binnen te krijgen. We kunnen niet eens vaststellen of iets wel echt voor de volledige honderd procent glutenvrij is, omdat er grenzen aan de meetmethode zitten.’
Interessant artikel trouwens, van Mare Online: Dansen door dit mijnenveld, het gevecht tegen gluten.
Twee dagen geleden schreef ik over mijn glutenreacties van de afgelopen jaren. Ik schreef dat ik op steeds kleinere hoeveelheden gluten reageer. Waarom is dat?
Prof. dr. Koning legde heel goed uit waar die heftiger reacties vandaan komen:
Als je nog niet weet dat je coeliakie hebt, vallen de anticellen (T-cellen) je darmen aan. Die hebben het druk, dus zijn ook wat moegestreden. Ga je glutenvrij eten, dan kan dat hele leger rust nemen en dat doen ze dus ook. Krijg je echter weer gluten binnen (kruisbesmetting of anders) dan staan ze klaar in de startblokken om een groot offensief uit te voeren, ze zijn fris en nog niet moegestreden, dus ze gaan ervoor! Helaas met alle gevolgen van dien.
(dank je Mascha voor het delen)
Andersom kan ook: Dat iemand na de diagnose minder heftig reageert op gluten.
In deze blog leg ik uit hoe dan kan.
Op facebook woedde er een heftige discussie over de vraag:“ALS MIJN KIND, NAAR MATE HIJ LANGER GLUTENVRIJ LEEFT, EEN STEEDS HEFTIGERE REACTIE OP EEN GLUTENFOUT KRIJGT, ZOU HET DAN NIET ZO KUNNEN ZIJN DAT EENS IN DE ZOVEEL TIJD EEN KLEINE INNAME VAN GLUTEN DIT VERERGEREN VAN DE REACTIE JUIST TEGENGAAT?”
Niemand in de groep geeft zijn kinderen bewust gluten. Immers, het gaat de zichtbare heftige reactie misschien tegen, maar neemt niet weg dat van elke korrel gluten de darmen beschadigen.
Er zijn 2 verschillende ‘kampen”:
“Ik ben van mening dat af en toe een heel klein beetje gluten of kruisbesmetting moet kunnen. Ik lees hier veel dat het over jonge kinderen gaat die nog een heel leven voor zich hebben met studeren, buiten de deur eten, reizen naar het buitenland enz. En dan is het fijn dat je niet direct van de eerste korrel ziek wordt.”
en aan de ander kant:
“Op jonge leeftijd kunnen de darmen nog goed herstellen maar op latere leeftijd niet meer. Daarom is het beter meteen goed aan het glutenvrije dieet te wennen en je eraan te houden.
Tenslotte nog de interessante theorie van Denise:
“Wij eten wel regelmatig die producten die net onder die norm zitten, zoals bijv. brood van Le Poole. Volgens mij kan je lichaam toch net nog een beetje hebben, zonder dat je hier echt ziek van wordt!“
Inderdaad, de glutenvrije norm is maximaal 20 ppm. Deze norm is gebaseerd onderzoeken, waarbij werd geconcludeerd dat de ‘gemiddeld gevoelige’ coeliakiepatiënt geen klachten en geen darmschade ondervindt als hij elke dag 10 mg gluten binnen krijgt. Zo’n 80% van de coeliakiepatienten is ‘gemiddeld gevoelig’.
(lees meer op Glutenvrij in cijfers)
Wat denk jij? Neem/geef jij zo af en toe bewust gluten?
Naar aanleiding van mijn glutenfout op Texel, vroegen veel collega’s waar ik last van heb en hoelang dat duurt.
Bij iedereen met coeliakie is dat anders. Sommigen hebben haast nergens last van. Anderen liggen dagen lang in bed. En alles wat er tussen zit.
Bij mij ging het afgelopen week als volgt:
Lees verderVia Your Daily Intake kwam ik op Bloglovin’.Een tijdje heb ik het genegeerd. Want was nou het nut van weer zo’n nieuwe site.
Vorige week probeerde ik toch eens wat het was, en nu ben ik helemaal om! Wat een makkelijke site om veel blogs te volgen! Op de site zelf kan je de nieuwste blogspots zien van de blogs die je volgt. Daarnaast je krijgt dagelijks een mailtje met de nieuwste blogspots.
Aangezien ik meer dan 40 blogs volg (zie ook bij links) is dit een veel snellere manier dan regelmatig al die blogs langs gaan 😉
