Erik en ik zijn getrouwd toen we precies 10 jaar bij elkaar waren. Anderhalve maand daarvoor kreeg ik de diagnose coeliakie. Hij is meegegroeid in de zoektocht naar een glutenvrij leven. Hij heeft veel warenkennis, kookkennis en bakkennis, waardoor de overstap voor ons redelijk soepel verliep. Ook hij houdt zijn oren en ogen ook voor glutenvrije producten. Hij let als een tijger op bij feestjes, ziet het meteen als iemand met glutenhanden ons eten aanraakt. Hij remt mij af als ik doordraaf.

En last-but-not-least: Hij doe het moeilijke technische werk voor deze website!
(Dank je wel lief <3!)

Maar hoe zou ik het doen als ik nu weer zou gaan daten? Hoe zou ik het gedaan hebben als ik geen partner had toen ik de diagnose kreeg? Hoe hoop ik dat mijn dochter het over 13 jaar aan pakt? – Nee liefie, voor je 16e mag jij niet daten  –

Daten als jongere

Daten, een mogelijke partner tegenkomen, is volgens mij voor jongeren heel anders dan bij niet-meer-zo-jongeren.
Eind middelbare school en tijdens mijn studententijd kwam ik massa’s mogelijke partners tegen. Leuke mensen, met wie je (na een paar biertjes) een relatie of avontuurtje kan gaan starten. Maar daar zit meteen het probleem: dat biertje…

Vraag je de man/vrouw eerst om de mond te spoelen voordat je gaat zoenen (lekker spontaan)? Of neem je het risico?
Er zijn ook jongeren die zelf een biertje nemen, ‘omdat ze er toch geen last van hebben’…

Met coeliakie was mijn ontmoeting met Erik heel anders gegaan:

Op mijn 20^e verjaardag ging ik eerst met mijn ouders uit eten. Vervolgens had ik met een groepje vrienden op mijn studentenkamer afgesproken. Toen het bier op was, gingen we naar onze sociëteit. Hier stond Erik bij de garderobe, ook met een slok op. We vonden elkaar al een tijdje leuk. En nu was het eindelijk zover: Wij eindigden zoenend in het portaal.

Maar het vervolg van onze romance zou met coeliakie wel heel goed kunnen:

Het weekend aansluitend aan mijn verjaardag, ging ik met een groep vrienden zeilen in Friesland. Op zaterdagavond stak ik samen met een vriendin met een roeibootje over, om naar de telefooncel te gaan (ja, ja, lang geleden hadden we nog geen mobieltjes). Hier belde ik Erik op, om een afspraak te maken. Hij nodigde mij uit voor en wijntje en kaasjes die zondagavond. Toen ik eenmaal bij hem was, begon het te regenen en kon ik niet meer naar huis ;-).

Een week na onze eerste zoen, zaten wij op het terras bij Café de Gooth voor een simpele maaltijd.
Het voelde zo goed, dat ik besloot: Met hem verder, met hem wil ik oud worden.

Erik en ik kenden elkaar al een beetje. We hadden een aantal dezelfde vrienden, zaten op dezelfde school, kwamen in dezelfde uitgaansgelegenheden. Als ik toen al coeliakie had gehad, had hij dat vast geweten (en er rekening mee kunnen houden).

Dit wens ik ook voor onze dochter…

Daten als ‘oudere jongere’

Als je niet meer zo jong bent, gaat het daten meestal anders. Minder naar de kroeg, of op andere ongedwongen manier (geschikte) vrijgezellen tegenkomen. En daarnaast zijn er meer factoren die mee spelen: een baan, een woonplaats, een huis, eventueel kinderen.

De mensen uit mijn omgeving die op zoek zijn naar een partner, doen dat via een datingsite. Wanneer vertel je dan dat je coeliakie hebt? Al in je profiel, tijdens de mailwisseling of tijdens het eerste gesprek?

Ik denk dat tijdens de mailwisseling de juiste strategie is. Niet te laat, geen energie steken in iemand die daar meteen op afketst. Maar ook niet te vroeg. Iemand kiest jou niet omdat je coeliakie hebt, maar ondanks dat je coeliakie hebt. Want ook voor een partner is het flink aanpassen…
Kortom, daten met coeliakie is nog iets lastiger dan gewoon daten. Maar niet onoverkomelijk!
Ik ben erg benieuwd naar de ervaringen en overpeinzingen van de andere glutenvrije bloggers…

Deze blog is onderdeel van #wijbloggenglutenvrij. Verschillende glutenvrije bloggers, 1 onderwerp, op de 15^e van de maand.

Lees in mijn volgende blogpost wie er allemaal meedoen.

Via Facebook kreeg ik een berichtje:

Wij zijn bezig met het lanceren van een nieuw en lekker snoepje: Goody Good Stuff. GGS is onderdeel van Cloetta waar oa (Sportlife, Red Band & Venco) onder vallen. Goody Good Stuff komt in april op de markt en dit is glutenvrij, bevat geen allergenen en is geschikt voor vegetariërs. Wij willen je graag wat snoepgoed opsturen.

Daar heb ik natuurlijk geen enkel bezwaar tegen!

Tenminste, daar heb ik geen bezwaar tegen, mits ik het ook mag vertellen als de snoepjes niet bevallen ;-).

Maar gelukkig, ze zijn lekker!

Vorige week vrijdag werd er een doos bezorgd met 3 zakken snoepjes:

• Peaches
• Sour mix match
• En een zak met uitdeelzakjes: 4 met colaflesjes en 4 met gummybeertjes

Ik houd eigenlijk niet zo van dit soort snoepjes. Maar ik heb ze natuurlijk wel allemaal geproefd. Moet toch een goede review kunnen geven ;-). De rest is door mijn kinderen opgegeten, die ze heeeeel erg lekker vonden!

Goody Good Stuff heeft naast bovenstaande smaken ook nog normale zakken met colaflesje en gummybeertjes. En cheery cherries. Deze producten zijn: glutenvrij, lactosevrij, gelatinevrij, notenvrij en zijn gemaakt met natuurlijke kleur- en smaakstoffen. Helaas zit er wel heel veel suiker in de producten.

De Peaches zijn erg lekker. De perzik-snoepjes die ik ken uit mijn jeugd, als we na het roeien een bekertje met snoepjes aan de bar kochten. Maar dan lekkerder, minder chemische smaak, het smelt zowat in mijn mond.

De Sour Mix is heerlijk. Dit is het enige zakje dat ik binnenkort voor mijzelf ga kopen ;-). Zure snoepjes, zoals de naam al zegt. Ik dacht dat mijn kinderen ze niet lekker zouden vinden, maar helaas… – Vroeg er laatst iemand op het coeliakieforum niet ook naar zure snoepjes? Ze zijn er nu! –

En dan de gummybeertjes en colaflesjes. Tja, daar houd ik sowieso niet van. Maar ik vond ze lekkerder dan de al bekende gummybeertjes en colaflesjes. En manlief en kinds vonden ze wel erg lekker. Leuke traktatie voor bv op vakantie.

Want Goody Good Stuff is vanaf nu in de normale supermarkt te koop!

Hebben jullie mijn blog over glutenvrij in Dierenpark Amersfoort al gelezen?
Hebben jullie Sandra’s blog over glutenvrij in de Apenheul al gelezen?

​Ik heb nu weer een vervolg: Glutenvrij in Dierenpark Emmen?

Suze Bouma is 6 jaar en heeft coeliakie. En zij wil heel graag ‘directeur voor 1 week’ worden. Omdat ze heel erg van dieren houdt. Maar ook omdat ze wil zorgen dat er in dierenpark Emmen lekker glutenvrij eten te koop is. Stem je ook op haar?

Bijna 200 likes op mijn facebook-pagina!
Bijna 100.000 visitors op mijn website!
En vandaag is mijn website 2 jaar oud!
(Dat er oudere blogposts op staan, komt omdat ik die gecopieerd heb van mijn andere website).

Reden voor een feestje, zou je denken!
Maar zoals gewoonlijk, weet ik weer geen leuke actie voor jullie om een feestje te vieren. En ik, ik eet er gewoon lekker een gebakje op.

Maar wees niet getreurd: Ik ben met een aantal leuke dingen bezig. Wordt misschien binnenkort vervolgt.

Niet alleen door coeliakie kunnen de darmvlokken afsterven. Er komt steeds meer bewijs dat het bloeddrukverlagend medicijn Olmesartan bij sommige mensen ernstige darmschade kan veroorzaken. De symptomen lijken op coeliakie: diarree en malabsorptie (darmen die geen voeding kunnen opnemen). Nederlandse artsen vertellen in het Nederlands Tijdschrift Geneeskunde over een man van 63 bij wie in eerste instantie coeliakie werd vermoed (uit een biopt bleek Marsh 3c darmschade), maar die niet herstelde door een glutenvrij dieet. Het ging pas beter met hem toen hij stopte met Olmesartan. Hij bleek helemaal geen coeliakie te hebben.

“Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158(0):A7370.

[Diarrhoea and malabsorption due to olmesartan use].
[Article in Dutch]

van Beurden YH1, Nijeboer P, Janssen J, Verbeek WH, Mulder CJ.

BACKGROUND:
The differential diagnosis of diarrhoea in combination with villous atrophy is broad. Coeliac disease heads the list but medication-induced villous atrophy should also be taken into consideration.

CASE DESCRIPTION:
We report the case of a 63-year-old man presenting with recurrent secretory diarrhoea, acute renal failure and metabolic acidosis. Initial work-up revealed total villous atrophy (Marsh stage IIIC) with intraepithelial lymphocytosis. A gluten-free diet did not have any effect on the diarrhoea. During several periods of hospitalization antihypertensive medications were temporarily stopped due to dehydration; this resulted in reduction of his symptoms. Eventually an association between the enteropathy and the antihypertensive olmesartan was suspected. Indeed, permanent withdrawal of olmesartan resulted in permanent clinical improvement.

CONCLUSION:
Olmesartan is frequently prescribed in the Netherlands and it should be included in the differential diagnosis of diarrhoea accompanying villous atrophy.

Bron: Pubmed“

Bron: Tine Aarsen op het coeliakieforum

Kinderen uit logeren, wat meer tijd voor elkaar.
En precies op dat moment kwam de AH-actie: 2^e driegangen menu gratis!
(Bij inlevering van een volle Albert Heijn spaarkaart).

In Amersfoort stonden 8 restaurants op de kaart.
Merlot en Brasserie No Nonsens kennen we, zijn beiden goed en goed glutenvrij. Maar deze waren al vol. (En natuurlijk is het ook leuk om iets nieuws uit te proberen!)

Ik vroeg op twitter en facebook of iemand glutenvrij ervaring had bij de overgebleven restaurants. Helaas kwam hier geen reactie op en koos ik een restaurant ‘op goed geluk’.
Het werd restaurant De Ondeugd, in de Krommestraat.
Bij het telefoontje werd mij verzekerd dat ze een glutenvrije maaltijd kunnen verzorgen. Ja, echt goed glutenvrij, ook zonder kruisbesmetting, ook niet alles weglaten waar gluten in zit. “Mevrouw, bij ons krijgt u een volledig glutenvrije maaltijd.”
– De man klonk een beetje gehaast, maar wel kundig. Dus ik ging er voor. –

Ik kwam eerder dan manlief.
Tijdens het wachten kreeg ik een gewoon mandje met brood, geen glutenvrije vervanger.
Maar van de kaart, mocht ik bijna alles uitkiezen! Ik koos zalm vooraf en tonijn als hoofdgerecht.

Bij het voorgerecht kreeg ik een goed aangepast bord zalm. Eigenlijk zou deze geserveerd worden met taboulet (couscoussalade), deze was keurig vervangen door aardappelsalade. Maar bij het hoofdgerecht ging het mis: Mijn tonijn werd geserveerd op zwarte pasta… Ik stuurde het terug naar de keuken en riep haar nog na: Niet gewoon afspoelen he? Ik wil wel een volledig nieuwe tonijn!
Met manlief had ik een discussie: Spoelen we thuis ook niet gewoon af, als er een appeltje op de grond gevallen is? Dat is toch afdoende en het is zonde om het weg te gooien?
De keuken had (denk ik) dezelfde redenatie. Het duurde even voordat ik mijn eten kreeg, maar de tonijn was iets te gaar. Kan haast niet in die tijd gebeurd zijn. Maar het was verder lekker hoor!
Als nagerecht hadden we allebei crème brulee, met ijs. Mmmm!

Ook bij de rekening ging het mis: In plaats van het 2^e diner gratis, rekenden ze een korting van 10 euro…

Kortom: We hebben genoten, van elkaar, van het lekker wegzijn, van eindelijk eens goed bijpraten en ook van het eten (ik heb nergens last van gehad!). Maar toch is Restaurant De Ondeugd niet voor herhaling vatbaar…Dit bericht werd geplaatst in R

In November gaf ik Chantal (van Chantal is Glutenvrij) de Liebster Award (een nominatie voor je lievelingsblogs).
Onlangs gaf zij de antwoorden op mijn vragen.
Omdat ik iedereen al genomineerd had, die zij wilde nomineren, stelde ze vragen ‘voor degene die het leuk vinden om over te nemen’.
Nou Chantal, hier komen mijn antwoorden op jouw vragen!
 

1. Hoe kijk jij tegen de mensen aan die glutenvrij eten omdat het hip is en dus niet medisch noodzakelijk?
Pewag’s.
Als iemand eerst een coeliakie-test heeft gedaan. Als iemand volledig op de hoogte is van de gevaren van ‘zomaar’ glutenvrij gaan eten. (Lees hierover meer in mijn blogs Glutenvrij gaan eten? en Gluten beperken, de basis). Als iemand goed het verschil beseft tussen glutenvrij en glutenarm (en dat bijvoorbeeld ook uitlegt bij een restaurant). Ga je gang!

Ik geloof best dat tarwe in de loop der jaren veranderd is. Het zegt genoeg dat een broodje nu 2 keer hoger is dan 30 jaar geleden.
Ik geloof ook dat het goed is om zo af en toe je broodje te vervangen door iets anders. Leve de afwisseling!
Ik snap helemaal dat mensen op zoek zijn naar een veroorzaker van hun klachtjes. En bij sommige mensen is glutenarm daarin de oplossing. Maar noem het niet glutenvrij!
– Deze blog van een diëtiste van het Wilhelmina Ziekenhuis Assen beschrijft mooi wat het inhoud om echt glutenvrij te leven. –

2. Welk product mis je nog in de glutenvrije schappen?
Glutenvrije muisjes.
Lekkere croissantjes.
Goede wraps, die niet breken bij het oprollen.
En tja, roggebrood. Maar dat is glutenvrij niet te maken…

3. Wat vind je het leukste gerecht/baksel om zelf te maken?
Dat hangt heel erg af van de situatie.
Hoeveel tijd heb ik? Hoeveel kans heb ik om ondertussen gestoord te worden? Want als ik net met mijn handen in het deeg zit, wil ik niet ruziënde kinderen uit elkaar willen trekken. Welke ingrediënten heb ik in huis? Welk seizoen is het? Is het voor een speciale gelegenheid om voor ‘gewoon’? Hoe vol is de vriezer? Vol ik me vit genoeg om een paar uur in de keuken te staan?

Gister had ik veel zin om lasagne te maken. En had ik dochterlief min-of-meer beloofd om samen chocoladetaart te bakken.
Maar had ik geen puf meer voor na rabarbercompote, aspergesoep, eierkoeken, rabarbermuffins en ontbijtkoek.

4. Als er een roman zou worden geschreven met een hoofdpersoon die Coeliakie heeft, zou je het dan lezen en zo ja; wat hoop je dat er over Coeliakie in staat? Wat vind je dat de hoofdpersoon moet hebben doorgemaakt.
Ik denk dat het een normale roman moet zijn, niet een roman over coeliakie. Zo bereik je veel meer mensen.
De hoofdpersoon heeft coeliakie. Dus coeliakie is wel een onderwerp in het boek. Meer tussen neus-en-lippen door. Niet uitgebreid beschreven wat de hoofdpersoon heeft meegemaakt rondom coeliakie. Maar wel genoeg om mensen te laten beseffen wat coeliakie is en wat een glutenvrij leven inhoudt.

Er zijn al een aantal romans met waarin coeliakie een rol speelt: En het regende brood van Stefan van Dierendonck en Vera van Jan Siebelink. Beiden heb ik nog niet gelezen.
En kennen jullie het coeliakie-ervaringsboek al?
Daarnaast zijn er ook een aantal coeliakie-boeken voor kinderen: Jonas mag geen koek, Celia en het Koekjesfeest, Een uitgekookt plan en binnenkort wordt Ik ben … en je moet weten waarschijnlijk weer uitgegeven!

5. Waar koop jij je glutenvrije boodschappen?
Hier schreef ik al over tijdens de glutenvrije blogweek: Boodschappen

6. Hoe ga je om met vreemde blikken van mensen als je zegt dat je glutenvrij eet?
Ik krijg nooit vreemde blikken (of ik zie ze niet).
Vandaag wel even een vreemde blik van een verre collega, toen ik cakekruimels van mijn bureau veegde.
“Oh, jij hebt gluten. Maar dat is toch niet zo erg? Daar ga je toch niet dood aan?”
Ik heb h’m fijntjes uitgelegd dat mijn darmvlokken beschadigd worden, door slechts 1 kruimeltje brood. En dat die beschadiging kan leiden tot vele hele vervelende gevolgen. En helaas, mensen kunnen daaraan dood gaan.
– Lees o.a. de blog van Miss Glutenvrij: ‘Mijn moeder is overleden aan de gevolgen van coeliakie.” –

7. En hoe met de vraag van mensen of wel eieren en groente mag?
Ook deze vraag heb ik nog nooit gekregen…

8. Stel, je hebt 1.000 euro vrij te besteden op één dag. Waar geef je dit geld aan uit?
Aan nuttige dingen ;-).
De afgelopen jaren hebben wij weinig te besteden gehad. Genoeg, maar soms niet genoeg voor iets extra’s.
Zo heeft mijn man een nieuwe bril nodig en nieuwe kleren.
Nieuwe slaapzakken, onze oude zijn te koud. En een nieuwe koelbox (op stroom).
De fietsen naar de fietsenmaker voor een onderhoudsbeurt.
Benodigdheden voor de klusjes die moeten gebeuren, kwasten e.d.
Tijdens het shoppen even lekker lunchen.
En ja, ook nieuwe schoenen! Ik wil erg graag deze in het oranje, maar kan ze nergens meer vinden…

9. Wat is je favoriete film?
Ik kijk niet vaak meer naar films.
Toen we nog in Haarlem woonden, gingen we wekelijks naar de bioscoop, sneak preview. Maar sinds we in Amersfoort wonen, ben ik niet meer in de bioscoop geweest.

Nou ja, 1 keertje: Vorige week samen met mijn dochters naar Pim en Pom.

Op tv kijk ik ook weinig films. Ze zijn meestal te lang, dan ben ik al in slaap gevallen ;-).

10.  Koken uit een pakje of zo natuurlijk mogelijk?
Uit een pakje koken deden we al haast nooit. Dus nu ik coeliakie heb, helemaal niet meer.
Wij hebben een kruidenla gevuld met alle kruiden en specerijen die ik me kan wensen. Ik grijp haast nooit mis.
Veel lekkerder (en gezonder) dan die kant-en-klaar-pakjes ;-).

11. Wat is het advies wat je aan nieuw gediagnotiseerde coeliaken zou willen mee geven?
Lees mijn pagina ‘eerste hulp bij coeliakie’

Wij komen regelmatig in Dierenpark Amersfoort.

En regelmatig vraag ik: “Heeft u misschien ook een glutenvrij gebakje/broodje?”

Ook al weet ik dat het antwoord nee is…

Tot vandaag!

Vorige week reageerde ik op de nieuwsbrief van het Dierenpark. Hierin stond dat 1 van de restaurants vernieuwd is. Is er nu dan ook mogelijkheid voor glutenvrij eten?
Tot mijn grote verrassing was het antwoord ja!

“In het gehele park zijn gerechten uit de vlinderroute te vinden, deze zijn glutenvrij. In restaurant de Buitenplaats (en op andere locaties) zijn de frietjes ook glutenvrij en uiteraard is de saladebar glutenvrij.”

De Vlinderroute

In DierenPark Amersfoort kun je kiezen voor een bewust voedingsalternatief tijdens je dagje uit. Het park presenteert naast het bestaande menu, nu ook verantwoorde hapjes en drankjes die zijn ondergebracht op verschillende locaties van de nieuwe Vlinderroute in het DierenPark. Het park maakt hiervoor gebruik van de recepten uit de gids Vullen of Voeden van Wilfred en Lili Genee.

Zo drink je in het park een smoothie vol met het favoriete fruit van de Amersfoortse chimpansees, eet je een glutenvrije Tijger Pizza in Restaurant de Buitenplaats en geniet je van een glutenvrije pannenkoek in Restaurant de Boederij.
 

Echt glutenvrij?

Maaruh, ‘uiteraard is de saladebar glutenvrij‘ klopt natuurlijk niet. Een bufet is in principe niet glutenvrij: Iemand die er met zijn broodje langs loop (en een kruimeltje verliest), croutons die met dezelfde lepel opgeschept worden. Een bufet is niet controleerbaar… Dus ik stuurde nog een email, nu naar de verantwoordelijke floormanager. Zijn antwoord is enigsinds teleurstellend:

“Ik heb de folder met richtlijnen met veel belangstelling gelezen.
In de saladebar, frites, glutenvrije pannenkoek en de vlinderroute-gerechten zitten geen gluten verwerkt. In principe werken we zo veilig mogelijk voor wat betreft kruisbesmetting en presentatie van de gerechten. De kans op aanwezige gluten is dan ook minimaal.
Gezien de ernst van uw allergie, één kruimel kan al darmschade veroorzaken, durf ik niet met 100% zekerheid te garanderen dat de producten op geen enkele wijze in aanraking zijn geweest met gluten.
Helaas moet ik u teleurstellen en adviseren om toch een eigen lunch mee te nemen.”

Jammer…

################

Aanvullend 16 okt. 2015: De Boerderij biedt een glutenvrije pannenkoek aan. En in de snacklocaties (Oma’s Eethuis, Friet&Zoo, Huid en Haar) kan er glutenvrije friet besteld worden. De Buitenplaats heeft glutenvrije wraps en glutenvrije pizza’s.

Qua werkwijze en instructies proberen wij iedere vorm van kruisbesmetting met gluten bevattende producten te voorkomen. Een 100% garantie kunnen en willen we niet geven.

Aanvulling 3 oktober 2014: De resultaten van het onderzoek zijn bekend. Zie gluten introductie.

Een vervolg op de blog van gisteren.
Het is gelukt om zwanger te worden. Je hebt een gezonde baby gekregen.
En nu? Hoe pak je het aan bij de glutenintroductie?
Immers, wanneer je gluten introduceert bij baby’s kan een rol spelen in het al-dan-niet ontwikkelen van coeliakie. Op mijn blog vond je al eerder blogpost over glutenintroductie. Hieronder alle informatie op een rijtje. Waarschijnlijk kan ik binnenkort een blog toevoegen n.a.v. de uitkomst van het Prevent CD onderzoek.

Het is natuurlijk niet niets, glutenintroductie bij baby’s.
Ik vond het doodeng. En helaas: De onderzoeken zijn nog niet afgerond. Ik kan dus alleen suggesties geven.

Hoe ontwikkel je coeliakie

Hoe coeliakie ontstaat is nog niet bekend. Het is een combinatie van genetische factoren en externe factoren. (En genetisch is ook dubieus: Steeds meer wordt duidelijk dat ook genen kunnen aanpassen naar aanleiding van externe factoren).

Een van de factoren die waarschijnlijk meespelen bij het ontstaan/tegengaan van coeliakie is moedermelk en glutenintroductie.
Er zijn verschillende onderzoeken naar gedaan, waarvan de belangrijkste op het moment wordt afgerond.

Prevent CD

Het onderzoek waar ook mijn oudste dochter Eva aan mee doet (prevent CD van o.a. het LUMC)
Het onderzoek bestaat uit 2 delen:
1. De populatiestudie in Zweden. Deze is inmiddels afgerond.
De simpele uitslagen kan je vinden op mijn blog: (//ikbenglutenvrij.nl/?p=5913)
Hierbij staat ook een link naar de uitgebreide publicatie.
2. De familiestudie in Nederland.
Hierbij werden gluten (of een placebo) bij baby’s tussen de 4 en 6 maanden geintroduceerd.
De resultaten worden naar schatting eind dit jaar bekend.

Andere onderzoeken

In mijn artikel ‘gluten introductie’ beschrijf ik ook een Amerikaans onderzoek uit 2005, waaruit blijkt dat gluten het beste tussen de 4 en de 6 maanden geintroduceerd kunnen worden.
Zie: //ikbenglutenvrij.nl/?p=2504

Advies consulatiebureau

Volgens mij zijn de richtlijnen van het consultatiebureau onlangs aangepast: Tussen de 4 en de 6 maanden beginnen met vaste voedsel, waaronder gluten.
De artsen vinden dit een (te) voorbarige conclusie en hadden liever dat de onderzoeken afgerond waren voordat de richtlijnen veranderd worden.

Mijn ervaring met gluten-introductie

Bij onze oudste dochter Eva (2008) hebben we tussen de 4 en de 6 maanden poedertjes van het LUMC gegeven. We weten niet of dit gluten bevatte of een placebo.
Na de 6e maand zijn we op (niet bewezen) advies van het LUMC voorzichtig met gluten begonnen, volgens het introductieschema.
Eva heeft HLA-Dq8 en dus een (kleine) kans om coeliakie te ontwikkelen. Gelukkig heeft ze het (nog) niet.

Bij onze jongste dochter Mirthe (2011) zijn we met bijna 6 maanden begonnen met glutenintroductie, volgens het introductieschema.
Helaas heeft Mirthe nu wel coeliakie.

Het gluten-introductieschema klinkt voor mij logisch: Iets leren kennen wat je lichaam (je darmen) nog niet kent. Voorzichtig, niet te veel te gelijk. Op een moment dat je kind aan vast voedsel toe is (tenminste: onze dochters gaven heel duidelijk aan dat ze meer wilden dan alleen melk), voldoende weerstand heeft om nieuwe dingen aan te kunnen. Met eventueel nog de bescherming van de moedermelk.
En wanneer begin je met dit schema? Tja… De keuze is (helaas?) aan jou.

Onze kinderen gaven heel duidelijk aan dat ze meer wilden dan alleen (moeder)melk.
Eva keek het eten uit mijn mond. Mirthe at het zelfs letterlijk uit mijn mond: Ze begon te knagen aan een appel die ik at.

Moedermelk

Het geven van moedermelk wordt altijd aangeraden tot minstens 6 maanden.
En zeker bij coeliakie: Het speelt zeer waarschijnlijk een grote rol bij het voorkomen van coelikaie.

Maarja, je moet je er wel goed bij voelen!
Eva was niet echt een borst-kind. Ze was ongeduldig, onrustig. Met zo’n 5 maanden begon ze te brullen als ze richting de borst bewogen werd. Toen heb ik met de kolf afgebouwd, want zij wilde echt niet meer…
Mirthe vond het heerlijk, lekker drinken, aandacht en knuffelen. Haar heb ik bijna 9 maanden gevoed. Toen liep mijn melkproductie te veel terug. Wilde ze (na de borst) nog een flesje. Ging midden in de nacht niet slapen, als ze alleen de borst kreeg.

Practisch

Er zijn kinderen die tot het eerste levensjaar alleen moedermelk krijgen. Zij krijgen ook voldoende voedingsstoffen binnen.
Ik denk dat dat eerste jaar vooral bedoeld is om aan (nieuwe) smaken te wennen. Niet zozeer om voedingsstoffen uit de groente/fruit/brood te krijgen.
Ik heb ze dus ook nooit glutenvrije dingen gegeven. Denk niet dat het nodig is.

Eva kreeg fruit- en later ook groenteprakjes. Meestal een beetje van dezelfde groente die wij ook aten. Vaak ook in kleine bakjes ingevroren in de vriezer. Had ik altijd iets bij de hand.
Haar gluten kreeg ze meestal via de pap (bambix o.i.d.) omdat we dan zeker wisten dat ze voldoende binnen kreeg (en niet de helft op de grond verdween).
Daarnaast kreeg ze alleen poedermelk en yoghurt.

Mirthe was een heel geschikt kind voor de Rapley-methode. Ze wilde alles zelf doen. Behalve melk drinken. Nog steeds ligt ze graag lekker op schoot met een tuitbeker warme melk 

“Deze methode is er op gebaseerd dat kinderen zelf kunnen en willen eten. In plaats van gepureerd eten voeren met een lepeltje, krijgen ze (zachte) stukken in de hand.
Voor Mirthe is het een leuke methode. Ze vindt het heerlijk om een banaan, een stuk paprika of een (gekookt) worteltje zelf te eten.
Sabbelen, kluiven, veel knoeien en lekker bezig zijn.”  (stukje uit mijn dagboek)

Nog steeds kan ze netter eten dan haar grote zus!
Zij kreeg haar gluten ook via de pap, maar ook via bv een soepstengel.

En dat langzamerhand uitbouwen tot een normale maaltijd.
Beiden aten na hun eerste verjaardag gewoon mee met de (aangepaste) avondmaaltijd.

Nog eenmaal het gluten opbouwschema:
Gluten opbouwschema: //ikbenglutenvrij.nl/?p=6811

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, heb ik aardig wat zwangerschapsproblemen gehad. Zwanger worden was geen probleem. Zwanger blijven echter wel. Extreme vroeggeboorte, late vroeggeboorte, anencefalie (een open schedeltje) en miskramen.
Een deel van deze problemen (understatement) vond plaats voor de diagnose coeliakie. Een deel na de diagnose. Lees meer op o.a. mijn blogpost Zwangerschappen.

Diana Koster VrouwenCoach en Verloskundige, schreef een helder bericht over de link tussen coeliakie en vruchtbaarheidsproblemen/miskramen:

“Op verzoek deel ik de tekst van onderstaand bericht opnieuw, want bij het delen komt alleen de (ietwat saaie) tekst van het wetenschappelijke onderzoek naar de onderdiagnosticering van coeliakie, terwijl het mij juist gaat om de – blijkbaar zowel bij medici als vrouwen – onbekende link tussen coeliakie en vruchtbaarheidsproblemen/miskramen.

Bericht van een cliënte die bij mij kwam om haar 5(!!) miskramen te verwerken. De artsen konden geen reden vinden voor deze herhaalde miskramen.

Ik adviseerde haar om zich te laten testen op glutenintolerantie / coeliakie.
De artsen vroegen wie haar dit geadviseerd had
‘Een verloskundige? Wat weet die er nou van?’

Dit terwijl er een 8x grotere kans is op miskramen bij ongediagnosticeerde coeliakie.
En van de stellen die een vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan of een fertiliteitspolikliniek bezoeken, blijkt er bij 10% sprake van coeliakie, zowel bij de vrouw als bij de man!! En aangezien gynaecologen, fertiliteitsartsen en huisartsen nauwelijks testen op coeliakie, kan dit percentage nog wel eens veel hoger liggen.

De vruchtbaarheidsproblemen worden oa veroorzaakt doordat de darmen geen voedingsstoffen kunnen opnemen, omdat de darmvlokken verschrompeld zijn.
Hierdoor is bij de man de kwaliteit van het sperma onvoldoende.
En voor vrouwen geldt; ‘Als je jezelf niet van voedingsstoffen kunt voorzien, hoe kun je dan je baby van voedingsstoffen voorzien?’

Ook bij deze cliënte bleek er – tot grote verbazing van haar gynaecoloog, huisarts en verloskundige – sprake van coeliakie.

Met een glutenvrij-dieet en extra Vitamine D, B6, B12 en Foliumzuur (vitamine suppletie) heeft ze over een aantal maanden een grote(re) kans op een voldragen zwangerschap.

Ondertussen gebruiken wij de tijd om haar vijf miskramen te verweven in haar leven…

Deel dit bericht alsjeblieft met iedereen die te maken heeft met onbegrepen onvruchtbaarheid en/of herhaalde miskramen (en met huisartsen, verloskundigen, gynaecologen en fertiliteitsartsen die je kent)“