Pasen…
Alweer moet ik een paasblog uit mijn mouw schudden.

Ja, ik weet het, ik heb dit onderwerp voor #wijbloggenglutenvrij zelf bedacht. Maar er is al zoveel over geschreven! En er zal ook veel geschreven worden door de andere bloggers (zie onderaan deze blog). Daarom ga ik het dit keer over een andere boeg gooien. Een gedachte achter Pasen: Opoffering.

Al een week loop ik te denken over een interessant onderwerp voor deze blog. Voorgaande jaren schreef ik al over ideeën voor de paasbrunch. En schreef ik wel 3 blogs over het paasfeest op school: Voorbereidingen, ideeën voor het paasontbijt en Mirthe’s paasontbijt. Dit jaar krijgt Mirthe net zoals met kerst een muffinblik met lekkers mee naar school.

Opoffering

Vorige week had ik een interessant gesprek met een vriendin. Zij had een column geschreven over opoffering. Vroeger was opoffering een groot goed. Tegenwoordig, in onze individualistische maatschappij, wordt het vaak gezien als dom. Waarom zou je je eigen behoeftes aan de kant schuiven voor een ander? Maar een goede relatie niet kan zonder een beetje opoffering. En een kind opvoeden kan al helemaal niet zonder opoffering. En bedenk eens wat wij allemaal opofferen voor een gezond, glutenvrij leven…

Volgens de bijbel is Jesus op goede vrijdag gekruisigd. Hiermee nam hij alle zonden op zich. De ultieme vorm van opoffering. Daarom schrijf ik deze paasblog over opoffering.

Die vriendin bepleitte dat we vaker moeten praten over wat wij opofferen. Om elkaar meer te waarderen. Om zelf te beseffen wat we laten, maar vooral wat we hebben.

Tijd, geld en onbezorgdheid

Als glutenvrije mens geven we natuurlijk veel op voor onze gezondheid. Als glutenvrije ouder geven we heel veel op voor de gezondheid van ons kind. Maar nog meer dan dat: Wij willen dat ons kind niet teleurgesteld wordt, dat hij minstens even lekkere dingen krijgt als zijn vriendjes, dat hij mee kan doen met de rest. Glutenvrije mama schreef hier een mooie blog over: Ben jij een glutenvrije curling ouder?

Maar wat offer ik op voor ons dieet?
Ten eerste tijd: Op het moment dat ik liever op de bank of in bed zou liggen, sta ik in de keuken krentenbollen te bakken. Op het moment dat ik eigenlijk het huis moet opruimen, bel ik naar de ouders die een feestje organiseren, of dat restaurant waar ik met mijn werk ga eten. Op het moment dat ik eigenlijk al lang thuis had willen zijn, ga ik nog naar een andere winkel op zoek naar de juiste meelmix.

Ten tweede geld. Dit spreekt eigenlijk voor zich. Glutenvrij eten is (veel) duurder dan niet-glutenvrij eten. Waar je voor een glutenvol bruinbrood van 800 gram slechts € 1,09 betaald, betaal je voor de glutenvrije variant van 350 gram wel € 2,99! (dus 6,5 keer zo veel). Daarnaast rijden wij vaak een heel eind om die lekkere glutenvrije gebakjes te halen. Of om naar restaurant te gaan dat zo goed glutenvrij kan verzorgen. En dan heb ik het nog niet eens over alles wat ik zelf koop, dan anderen automatisch krijgen: chocolademelk op mijn werk, een broodje voor Mirthe op schoolreisje, iets lekkers mee op visite bij iemand die ik niet zo goed ken.

Ten slotte onbezorgdheid: Gisteren gingen we met een vriendin naar het strand voor haar verjaardag. Vooraf hadden we uitgebreid onderzocht waar we een glutenvrij taartje konden eten en waar we veilig konden lunchen. En ook tijdens het bestellen en eten vraag ik regelmatig door: Hoe wordt die tosti gebakken, is die chocolademelk echt wel glutenvrij, mag ik een schoon lepeltje want deze lag tegen het koekje aan.
En lekker onbezorgd eten zit er ook niet in. Altijd dat kleine stemmetje in mijn achterhoofd ‘is het echt wel glutenvrij‘? Gelukkig is dat stemmetje heel wat minder aanwezig dan een paar jaar geleden. Toen ik regelmatig misselijk werd van angst om ziek te worden.
– Hier schrijf ik over onze glutenvrije ervaringen tijdens dat dagje uitwaaien –

Offers beperken

Natuurlijk kan je deze ‘offers’ beperken door goed voorbereiden, goed communiceren en slim inkopen. Lees bijvoorbeeld mijn blog kosten beperken. En natuurlijk hebben deze ‘offers’ ook veel voordelen. Zoals eten bij dat leuke restaurantje die je anders nooit ontdekt zou hebben, extra blij zijn als iemand onverwacht aan jouw dieet heeft gedacht en leuk dagje uit vastgeplakt aan het bezoek aan 1 van die winkels/restaurants die 100% glutenvrij zijn.

En voor mij voelt het eigenlijk niet als opofferen, maar als een andere levenswijze. Ook al baal ook ik natuurlijk wel eens als ik geen gebakje krijg bij een traktatie. Of als ik helemaal geen zin heb om naar de andere kant van de stad te fietsen voor een glutenvrije pizza. Maar wat ben ik blij dat het kan, dat er zo veel wel mogelijk is, en dat mijn gezondheid zo veel beter is dan 11 jaar geleden!

Wat breng jij voor offers door coeliakie? En wat doe je er aan om ze te beperken?

Paasblogs

De andere bloggers die deze maand mee doen aan #wijbloggenglutenvrij schrijven vast wel een blog over paaslekkernijen, paasontbijt of paaseitjes. Kijk snel verder!

• Annemiek Nauta: paaskuikentjes
• Bakers and fakers: De glutenvrije paasdagen en hoe ik ze overleef
• Rose-a-licious: Chocolade-noten paasbroodje
• Maak het glutenvrij: Waarom ik blij ben dat eieren glutenvrij zijn
• Doe mij glutenvrij: Tips voor een glutenvrij paasontbijt
• Home of comfort: Mijn Pasen
• Glutenvrij kind: survival tips mét fijne glutenvrije paaskoopjes 

Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.

Deze laatste week ging zij naar de huishoudbeurs en begreep ze haar dochters opeens een stuk beter toen er een schaal bitterballen langs kwam op een borrel.

Deze week ging ik naar de huishoudbeurs met mijn beste vriendin. Zij ging die dag ook glutenvrij! We maakten ieder wat lekkers om daar op te eten. Mijn vriendin had Vietnamese springrolls gemaakt, die waren heerlijk! Ik had salade van sperziebonen en ei gemaakt, maar was die helaas vergeten. Ik had wel bananenbrood bij me, die was erg lekker.
Verder ben ik op de huishoudbeurs weinig glutenvrij tegen gekomen, maar ik heb ook niet gezocht omdat we zelf eten bij ons hadden.

Ik moet bekennen dat ik de maand glutenvrij niet vol gehouden heb. Ik vind het heel erg, maar het bitterballen garnituur tijdens een borrel in de lokale kroeg kon ik niet weerstaan. Ik merk dat ik het heel vervelend vind om te doen alsof ik glutenvrij moet eten. Thuis is dat geen probleem, onderweg vind ik dat lastig. We eten vaak bij dezelfde restaurants en de bediening kent ons inmiddels. Dan is het vreemd als ik nu zeg dat ik glutenvrij wil.

Na het bitterballen garnituur was het lastig om de knop weer om te zetten. Maandag was een collega jarig en zonder erbij na te denken gaf ik aan de cheesecake te willen. Pas toen het voor me stond en ik een hap nam, realiseerde ik me dat het niet mocht.

Begrijp ik nu mijn kinderen beter? Ja dat denk ik wel. Mijn meiden worden nooit doodziek van gluten. Ze gaan niet spugen van een misstap. De oudste moet vaak gelijk naar de wc en heeft dan diarree, maar dat is eigenlijk ook gelijk weer klaar. Ze veranderen wel wat in hun humeur, maar daar heb ik meer last van dan zij. Ik snap het dus als ze smokkelen. Want als ik het al lastig vind om nee te zeggen, hoe moeilijk moet het dan voor hun zijn? Ze weten heel goed dat het niet goed is en dat ze hun dunne darm kapot maken met gluten. Ze willen zo graag gewoon zijn, mee doen en geen uitzondering zijn. Helaas kan ik daar niets in veranderen. Ik hoop dat ik ze kan leren hoe ze ermee om kunnen gaan.

---

Dank je wel Barbara, ik vond het erg leuk om mee te lezen met jouw glutenvrije ervaringen. Fijn dat je je kinderen nu beter begrijpt, nu je zelf mee gemaakt hebt waar zij regelmatig tegen aan lopen. Je kan ze nu vast wat beter leren hoe ze ermee om kunnen gaan!

Lees hier deel 1: Barbara stelt zich voor
Lees hier deel 2: De eerste week glutenvrij
Lees hier deel 3: Babybezoek en twee keer uit eten

Mijn neefje woont in Korea.
Korea, is dat niet dat land waar de olympische spelen zijn? Ik heb helemaal niets met sport kijken en moest dus ook navragen of ze al begonnen zijn. Maar ik heb wel wat met eten! Daarom vroeg ik mijn neefje en zijn vrouw om een leuk, Koreaans recept voor op mijn website.

Hello Mirjam,

A korean meal normally consists of rice with a soup or stew and other side dishes. At home people normally make one side dish and eat it for a few days, so the fridge is full with cold dishes which we eat with the rice.

I thought of two quite easy recipes, one is marinated tofu and one is marinated beef.

Most other dishes need special korean ingredients, might be hard to find. In the above dishes, you can leave out the red pepper if you don’t want it to be spicy.

Good luck!

“Hallo Mirjam,
Een Koreaanse maaltijd bestaat normaal uit rijst met soep of stoofschotel en andere bijgerechten. Thuis maken mensen normaal gesproken een bijgerecht en eten het een paar dagen. Dus de koelkast staat vol met koude gerechten die we met de rijst eten.

Ik dacht aan twee vrij gemakkelijke recepten, een is gemarineerde tofu en een is gemarineerd rundvlees. De meeste andere gerechten hebben speciale Koreaanse ingrediënten nodig, misschien moeilijk te vinden. In de bovenstaande gerechten kunt u de rode paprika weglaten als je niet wilt dat deze pittig is.
Succes!”

Koreaanse dubu-jorim (pittige gestoofde tofu)

Voor 2 personen, bereidingstijd 45 minuten.

Ingrediënten:

• 1 scheut olie (ik gebruikte zonnebloemolie)
• 1 pak tofu
• 1 kopje rijst
• 1 eetlepel sojasaus
  (Ik denk dat de Japanse sojasauzeni het dichts in de buurt komen. Let er op dat je een variant neemt die geen gluten bevat)
• 1 theelepel zout
• 1 theelepel suiker
• 1 pepertje
• 1/2 beker water
• 1 theelepel sesamolie
• 1 theelepel sesam zaad
• 1 teentje knoflook
• 1 ui
• 2 eieren

Het liefst serveerde ik deze maaltijd met kimchie, maar helaas kost dat meer tijd om te maken dan de paar uur die ik had. Daarom smokkelde ik een beetje en serveerde er zelfgemaakte atjar bij. Daarnaast kwam er nog wat tomaatjes, komkommer en paprika op tafel.

Bereiding:

1. Zet een pan water op het vuur voor de rijst en breng deze aan de kook.
2. Snij de tofu door midden en vervolgens in plakjes van een kleine centimeter.
   
3. Doe de scheut olie in een koekenpan en verwarm dit op hoog vuur. Als de koekenpan goed warm is, leg je voorzichtig de plakjes tofu in de pan. Bak je plakjes ongeveer 7 tot 8 minuten. Als de tofu aan de onderkant bruin en krokant wordt, draai je ze op en bak je nog 7 tot 8 minuten.
   
4. Snij ondertussen de ui, de knoflook en het pepertje klein.
5. Zodra het water kookt, voeg je de rijst toe en kook deze volgens de verpakking.
6. Doe in een beker: 1/2 beker water, sojasaus, zout, suiker en fijngesneden pepertje. Roer goed en zet aan de kant.
7. Als de tofu aan beide kanten bruin is, leg je de plakjes op een bord.
8. In de koekenpan doe je nu de ui en de knoflook. Bak totdat ze een beetje bruin zijn.
9. Voeg de saus toe en kook totdat het een beetje ingedikt is.
10. Bak de eieren in de andere koekenpan.
11. Doe de tofu bij de saus en laat een minuutje mee koken zodat de tofu de saus een beetje kan absorberen.
12. Schenk de sesamolie over de dubu-jorim en strooi de sesamzaadjes er over.
13. Serveer alles in aparte bakjes.
    Eet smakelijk!

Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.

Afgelopen week ging ze op baby-bezoek en twee keer uit eten. Lees snel verder!

Inmiddels ben ik 2 weken glutenvrij. Mijn vriendinnen vinden het heel erg stoer dat ik een maand glutenvrij doe.

Toen ik op baby-bezoek ging, was ik voorbereid. Mijn jongste had de dag ervoor cakejes gebakken en die hebben we meegenomen. Zo hadden we cake in plaats van beschuit met muisjes. De kersverse moeder had er wel over nagedacht hoe ze dat had kunnen oplossen. Anders had ze glutenvrij beschuit willen halen, maar dat kon ze niet vinden.

Donderdag ging ik lunchen bij Wills in Nieuwegein. Ik kon daar een heerlijk broodje eten. Mijn vriendin vond het helemaal niet erg dat ik er om vroeg. Volgende week ga ik naar de huishoudbeurs met mijn beste vriendin zij gaat die dag ook glutenvrij! We maken ieder wat lekkers om daar op te eten. We verwachten daar niet veel te kunnen eten.

Mijn echtgenoot vergeet het nog wel eens. Die bood me gister een stuk pizza aan zonder erbij na te denken, glutenvol natuurlijk.

Met mijn werk ben ik bij De Beren in Rotterdam zuid wezen eten. Ook zij vonden het geen probleem dat ik om de allergene kaart vroeg. Ik heb wel even uitgelegd waarom ik dat doe. Ze hebben er alle begrip voor. Ik heb er zelf misschien wel de meeste moeite mee om te doen alsof ik glutenvrij moet eten als ik buiten de deur eet. Ik weet hoeveel moeite het kost om in een overvolle restaurant keuken een goede veilige glutenvrij maaltijd te bereiden. Het voelt een beetje als liegen. Natuurlijk is het voor een goed doel, maar het voelt verkeerd. Mijn lichaam voelt tot nu toe niet anders dan als ik glutenvol eet.

Tot volgende keer.

---

Lees hier deel 1: Barbara stelt zich voor
Lees hier deel 2: De eerste week glutenvrij

In de #wijbloggenglutenvrij van deze maand geven 10 glutenvrije bloggers hun favoriete winterrecept. Wie heeft dit onderwerp verzonnen? En wie heeft verzonnen dat ik deze maand mee ga doen? Ik ben bang dat ik dat zelf ben… Maar het bezorgd me heel wat hoofdbrekens.

Veel winterrecepten

Bij mijn recepten staan al veel lekkere winterrecepten:

• Havermoutpap, mijn favoriete ontbijt in de winter
• Rode kool, het favoriete avondeten van mijn dochter
• Ovenschotel witlof met ham en kaas, echt comfortfood
• Stamppot witlof, een stamppot die de meeste mensen nog niet kennen
• Kapucijner tafel/Captains diner, #bakjeseten ten top!
• Glutenvrije chili con carne, staat bijna elke week bij ons op tafel
• Pasta-saus, deze staat ook bijna elke week bij ons op tafel
• Glutenvrije en lactosevrije griesmeelpudding, favoriete toetje van manlief. Liefst met zelfgemaakte cranberry-compote

Stamppotten

Maar bij het woord Winterrecept moet ik het eerst denken aan stamppotten. Vanavond eten wij stamppot boerenkool. Zelf geoogste boerenkool van de moestuin, die in vele zakjes in de vriezer lag. Dit is helaas de laatste zak, tot vreugde van mijn dochters. Zij houden allebei niet van stamppotten…

Toch kook ik altijd voor 4 personen. Op een dag eten ze het opeens wel en dan wil ik wel genoeg hebben. Wat er over blijft, eet ik als lunch of samen met andere restjes op restjesdag.

Stamppot boerenkool

Voor 4 personen
Bereidingstijd ca. 40 minuten

Ingrediënten:

• 1 kilo kruimelige aardappelen
• 500 gram gesneden boerenkool
• peper en zout naar smaak
• klontje boter
• scheutje melk
• flinke lepel mosterd
• 1 rookworst (bijvoorbeeld die van Unox is glutenvrij)
• Lekker voor erbij: augurken, zilveruitjes, Amsterdamse uitjes, mosterd, blokjes kaas, appelmoes, spekjes of speklapjes (ook lekker om het spekvet aan de stamppot toe te voegen ipv een klontje boter), piccalilly.Let op, piccalilly bevat vaak gluten. Ik kocht het wel eens bij de AH en bij de Lidl, maar ik weet niet of deze nog steeds glutenvrij zijn. Je kan het ook makkelijk zelf maken, bijvoorbeeld met dit recept van Het Glutenvrije kookhoekje.Voor mijn dochters doe ik er nog rauwkost bij en houd ik een aardappeltje apart. Eten ze toch nog iets…

Bereiden:

1. Schil de aardappelen.
2. Doe de aardappelen in een grote pan en doe er water bij totdat ze onder staan.
3. Doe de boerenkool ook in de pan. Breng alles aan de kook.
4. Kook 20 minuten totdat de aardappels gaar zijn. Leg de laatste 10 minuten de worst op de boerenkool.
5. Giet de pan af.
6. Voeg de peper, zout, boter, melk en mosterd toe en stamp de pot met een stamper.
7. Snij de worst in stukken en leg deze op de stamppot.
8. Eet smakelijk!

Wie doen er nog meer mee?

Wie geven deze maand ook hun favoriete winterrecept?

• Annemiek Nauta: courgettesoep
• Glutenvrij in Utrecht: Stamppot met snijbonen, witlof, spekjes en zelfgemaakte jus
• Glutenvrij hoort er bij: Erwtensoep
• Meer dan glutenvrij: Pompoenstroof met chorizo en kip
• Rose a licious: Ovenschotel met witte kool, kip en zoete aardappel
• Glutenvrij kind: Home made pizza
• Smaakvol glutenvrij: ovenschotel met broccoli, gehakt en aardappeltjes
• Doe mij glutenvrij: een overzichtje van al haar favoriete glutenvrije winterrecepten

Ik belde met Marit om haar een paar vragen te stellen over haar blog en haar glutenvrije leven. Het was een leuk telefoongesprek, waarin ze openhartig antwoordde op mijn vragen.

Ik wilde Marit graag interviewen omdat zij in nog geen jaar tijd een top-blog opgezet heeft. Eerder beschreef ik haar zo:

Marit blogt pas sinds begin dit jaar. Daarvoor had ze ‘alleen maar’ een goedbezocht Instagram-account. Maar ze valt op tussen de glutenvrije bloggers. Ze plaatst lekkere recepten, vertelt over heel veel glutenvrije producten, schrijft op een fijne manier en (last-but-not-least) zij is net als ik gek op lijstjes! (smaakvol glutenvrij)

Wie ben je? Wat doe je in het dagelijks leven?

Ik ben Marit Kuperus. Ik ben 24 jaar en woon in Zwolle samen met mijn vriend Matthijs.
Ik werk 16 uur voor een Gezondheidsfond in Amsterdam. Daarnaast werkte ik voor Ben & Jerry’s, maar dat is net afgelopen. Ik ben nu op zoek naar iets anders. Tenslotte heb ik mijn eigen website Maak het Glutenvrij waar ik ook veel tijd aan kwijt ben.

Ik heb een abonnement op de bioscoop, daar ben ik dus regelmatig te vinden. Daarnaast houd ik van de normale dingen zoals afspreken met vrienden en de stad in gaan.

Waarom heb jij ja gezegd op mijn vraag voor dit interview?

Ik vind het altijd leuk om mijn verhaal te doen. Wellicht heeft iemand iets aan mijn verhaal of aan mijn tips. Meer mensen zouden hun verhaal moeten vertellen, zo kunnen we elkaar helpen!

Ik ga geen vragen stellen over hoe jij er achter bent gekomen dat je coeliakie hebt. Daarover kan je genoeg lezen op jouw eigen website en in het interview in het Glutenvrij magazine. Ik wil wel weten welke rol jouw vriend Matthijs heeft gespeeld in het krijgen van de diagnose en je weg vinden in het glutenvrije leven.

Ik kende hem al toen ik ziek werd. We hadden toen 3 of 4 jaar een relatie. Hij is mee geweest naar alle artsafspraken. Hij is nooit ziek, daarom was het voor hem moeilijk voor te stellen dat ik niet wilde eten en me zo slecht voelde. Het was voor ons allebei heel frustrerend dat ik maar bleef afvallen en dat we er niets aan konden doen.

In het interview in het glutenvrij magazine lees ik “Het zorgeloze is eraf. Ik ben ook vaak nog zenuwachtiger dan Marit dat het misgaat als we uit eten gaan.”

In het begin is het een paar keer fout gegaan, toen we uit eten gingen. Toen durfde ik helemaal niet meer uit eten. De eerste jaren na mijn diagnose coeliakie voelde ik me ook nog steeds niet goed. Begin 2016 bleek dat ik ook de ziekte van Addisson heb. Sindsdien zijn veel klachten weg, is mijn weerstand beter en ben ik eindelijk op gewicht.

Ik ben in 2017 heel vaak uit eten geweest. Het is niet 1 keer fout gegaan. Ik heb geen angst meer om uit eten te gaan. Ik durf ook door te vragen. Beter 20 keer vragen, dan thuis ziek op de bank. Matthijs is nu juist banger: Als het zo vaak goed is gegaan, moet het binnenkort wel een keer fout gaan.

Als het fout gaat, liggen ook de Addisson-medicijnen in de wc. Daarom is voor mij een glutenfout nog wat vervelender. In het ergste geval kan dit leiden tot ziekenhuisopname.

Wat voor klachten heb je als je wel gluten hebt gegeten?

Het is gelukkig lang geleden dat ik het extreem heb mee gemaakt. Afgelopen 2 jaar had ik bij een glutenfout buikpijn, steken in mijn zij en diarree.

In beginjaren kon je de klok er op gelijk zetten. Vier uur naar de glutenfout kreeg ik diarree. Vier keer en dan was ik leeg. Vervolgens lag ik de hele nacht te trillen in bed, alsof ik mijn spieren niet onder controle had. En ik was heel afwezig.
De dag erna moest ik rustig aan doen. Na 2 dagen kon ik weer voorzichtig aan de gang.

Je durft nu wel 20 keer in een restaurant te vragen of het wel echt glutenvrij is. Ben je op andere vlakken ook veranderd?

Sinds ik glutenvrij eet ben ik extraverter geworden en minder verlegen. Natuurlijk komt dat deels omdat ik nu zo vaak door moet vragen. Maar ik denk dat er in mijn hersenen altijd iets onderdrukt is, waardoor ik nooit echt heel open was en best wel verlegen. Door de diagnose coeliakie en Addisson is dit luikje open gegaan.

Daarnaast heb ik geleerd om te relativeren. Het kan nooit slechter gaan dan in maart 2016, dus nu valt het allemaal wel mee.

Tenslotte weet ik wat het is om lang ziek te zijn, om onbegrepen klachten te hebben. En hierdoor begrijp ik mensen beter die deze klachten ook hebben. Ik kan ze hierin helpen.

BLOG

Hoe is je blog ontstaan en kun je kort vertellen waar je voornamelijk over schrijft?

Ik startte met mijn Instagram-account vrijwel direct na diagnose coeliakie. Deze groeide zo snel dat ik daar iets meer wilde doen. Maar tijdens mijn studie had ik daar geen tijd voor. In februari 2017 ben ik afgestudeerd en meteen daarna ben ik begonnen met het bouwen van de website.

Voor het grootste deel geef ik producttips. Ik doe hierin geen uitspraken over dit product ook gezond is e.d. Het is zonde als mensen in de put raken als ze horen dat ze glutenvrij moeten gaan eten, terwijl er zo veel wel mogelijk is!
Ik deel veel pakjes en zakjes, om te laten zien dat je voor het grootste deel kan blijven eten, zoals je daar voor ook deed.

Ik maak dus veel praktische lijstjes en geef hier en daar een recept of een review van een restaurant.

“Toen ik in maart live ging had ik voor mezelf geen strategie.” (zie Maak het glutenvrij). Heb je nu wel een strategie?

Zakelijk gaat het natuurlijk om de cijfers, maar persoonlijk is het zo fijn als ik ook maar 1 persoon per dag kan helpen!
Ik kreeg een keer een bericht van iemand die dacht dat ze alleen maar naturel chips mocht eten. Zij was zo blij met mijn Glutenvrije chips XL overzicht!

Elke week verschijnen de glutenvrije aanbiedingen in de Nederlandse supermarkten op je blog. Dit is jouw populairste categorie. Vind je het leuk om deze blogs te maken? Kost het veel tijd?

Het kostte in het begin veel tijd om deze blogs te maken. Ik moest uitzoeken wat er glutenvrij was en wat niet. Maar veel producten komen regelmatig terug. Ik heb nu een documentje, waarin bijvoorbeeld staat “Unox: deze zijn glutenvrij”. Dus nu kost niet veel tijd meer. Ik ben nu elke week een uurtje bezig met het bij elkaar zoeken van de glutenvrije aanbiedingen.

Wat vind jij de leukste blogs om te maken?

Het verzamelen van de glutenvrije aanbieding is routine geworden. Nog bijna elke week ontdek ik nieuwe glutenvrije producten, dat is erg leuk. Maar deze blogs vind ik niet het leukst om te maken.

Het leukst om te maken vind ik lijstjes met een productcategorie of een winkel. Deels omdat ik er zelf ook iets aan heb, ik kan de lijstjes doorsturen naar vrienden om te laten zien welke bouillonblokjes ze mogen gebruiken. Deels omdat het blogs zijn waar ik heel lang naar kan verwijzen en kan blijven aanpassen.

Persoonlijke artikelen vind ik ook leuk om te maken. Ik heb nu bijvoorbeeld geschreven over de diagnose en Dit at ik glutenvrije tijdens kerst 2017.

HET GLUTENVRIJE LEVEN

Reizen met het glutenvrije dieet.
Jouw reiswensen voor dit jaar zijn Londen, Amerika, Scandinavie, Italie en Spanje. Heb je deze bestemmingen uitgekozen op coeliakie-vriendelijkheid of zou je ook naar locaties gaan waar ze minder rekening met het glutenvrije dieet houden?

Vooral het eerste. Maar ik laat me niet weerhouden als er wat minder mogelijkheden zijn. Ik ga regelmatig naar Duitsland en dat staat niet bekend als meest coeliakie vriendelijke land. Het aanbod in de supermarkten is goed, maar bij het uit eten gaan vaak niet. Als ik naar Duitsland ga, kijk ik of er een eigen keukentje is voor het avondeten.

Als ik met een groep vrienden op vakantie ben, eet ik desnoods niet als de rest uit eten gaat. Dan eet ik achteraf iets eten.

Wat hoop je dat er ooit nog eens glutenvrij op de markt komt?

Donuts, Danerolls, goed bladerdeeg (ook voor saucijzenbroodjes en appelflappen) en ovenbitterballen.
Ik mis het niet echt, maar zou het wel ideaal vinden!

Wat vind je het vervelendste aan het glutenvrije dieet? En wat het leukste?

Het onbezorgde is er af, in plaats daarvan moet ik altijd voorbereiden, regelen en navragen. In het begin voelde ik me daarbij de lastige persoon. Maar ondertussen heb ik me daar bij neer gelegd.

Maar zonder mijn Coeliakie en Addisson had zo veel dingen niet gehad. Ik heb nu veel leuke mensen ontmoet, ik heb mensen geholpen, en natuurlijk mijn blog opgestart. Ik heb echt leren waarderen wat ik wel heb. Bijvoorbeeld vrienden die een taartje hebben gehaald voor mij, of een restaurant dat echt goed rekening met mijn dieet houd. Ik heb het leven meer leren waarderen!

---

Dank je wel Marit, voor je tijd en je mooie antwoorden.
Op mijn site staan nog veel meer interviews. Omdat ook ik gek ben op lijstjes, verzamelde ik ze in het artikel Interviews. Heb je ook een verhaal dat je (anoniem) wilt delen? Mail mij op info@ikbenglutenvrij.nl

Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.

Vandaag vertelt ze over haar eerste glutenvrije weekend.

Ik heb heel veel positieve reacties gehad op mijn maand glutenvrij. Ik had het natuurlijk ook even op mijn eigen Facebook pagina vermeld en heb heel veel steun gehad. Mijn meiden nemen het heel serieus en controleren alles wat ik eet. Zo kwam de oudste er achter dat de sambal niet glutenvrij was.
Steeds als is als ik brood aan het smeren ben, wil ik een schoon mes wil pakken voor het brood van de meiden. Dat zit zo in mijn systeem.

Vrijdag zat ik bij de kapper. Daar kreeg ik geen koekje, want die waren niet glutenvrij. Daarna ging ik even langs de Makro. Daar lag dan nog wel een glutenvrije Schar koek, maar meer keus was er niet. Ik begin te geloven dat het inderdaad goed is voor de lijn.

Inmiddels heb ik mijn eerste weekend achter de rug. We hadden een rustig weekend. Zaterdag moest ik werken. Ik had glutenvrije boterhammen mee in een zakje. Ik had brood van Happy Bakers mee. Het smaakt prima met een lekker korstje. Maar ik was natuurlijk te laat met afbakken waardoor het warm in het zakje moest. Ik heb het zakje op mijn werk wel snel open gemaakt, maar toen was het wel al een beetje kleef.

Over de boodschappen op zondag deed ik heel veel langer dan normaal. Ik vind andere dingen lekkerder dan mijn meiden, maar van wat ik normaal eet is niet alles glutenvrij. Zo hebben de bij ah kant en klare Vietnamese soep. Kokend water er bij en klaar. Maar die kan niet want daar zitten noedels in. Dus ik ging deze keer met extra rijstwafels, glutenvrije ontbijtkoek en fruit naar huis. Ik kom de week wel weer door.

Op naar de rest van de week.

---

Lees hier deel 1: Barbara stelt zich voor

Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.

Hieronder stelt ze zich voor.

Hallo,

Ik zal mezelf even voorstellen: Mijn naam is Barbara van den Boom. Ik ben getrouwd en de moeder van 2 mooie meiden van 11 en 9 jaar die beiden coeliakie hebben.

Omdat mijn meiden het niet eerlijk vinden dat ik altijd alles mag eten en zij niet, heb ik een afspraak met ze gemaakt: Ik ga deze maand ook glutenvrij eten!  Ik mag niet smokkelen van ze. Ze zijn er natuurlijk niet altijd bij, maar ik wil het zelf wel eerlijk houden. Ik heb even gekeken wat ik heb deze maand te doen heb en het valt mee. Geen verjaardagen, wel 2 x een borrel/uitje waar ze niet bij zijn. Ik weet nog niet wat ik zal doen. Het zal best lastig worden, maar ga mijn best doen.

Thuis veranderen alleen mijn lunch en mijn tussendoortjes. Ontbijten doe ik met yoghurt en muesli. Ik ga Bakery on main bestellen. Mijn meiden vinden die niet lekker, maar dat is de lekkerste muesli die er is. Avondeten is altijd al glutenvrij. De tussendoortjes worden wel een uitdaging, net als de visites, etentjes, etc. Zo bedenk in me net dat ik volgende week op baby visite ga. Jullie zullen het hier lezen!

Groetjes, Barbara

“Heeft ze dit boekje voor mij geschreven?” Vraagt Mirthe als we dit boekje bijna uit hebben. “Ik lijk op haar!”

Van 24 januari t/m 3 februari zijn de nationale voorleesdagen. Daarom schrijf ik deze dagen over coeliakie-kinderboeken.
Onderaan deze blog vind je links naar kinderboeken waar ik al eerder over schreef.

Sammy mag geen gluten is een leuk, duidelijk boekje. Het werd afgelopen jaar door de Coeliakiemaand uitgegeven. In ruil voor een ‘like’ kan je het boekje downloaden. Super initiatief!

Mirthe vindt het extra leuk dat ze het zelf mag inkleuren. Ze was erg verrast toen ze merkte dat Sammy halverwege het boekje er achter kwam dat Sammy coeliakie heeft. Ze dacht dat ze buikpijn had omdat ze te veel pannenkoeken had gegeten. ?

Klein minpuntje: Er worden twee soorten lettertypes gebruikt. De zinnen bovenaan de pagina zijn iets minder goed te lezen voor kinderen die moeite hebben met lezen.

Maar zoals gezegd: leuk en duidelijk boekje. Laat die like achter en download het boekje!

Lees ook mijn andere blogs over coeliakie-kinderboeken:

Peuters en kleuters

• Glutenbuik van Lies Knobbout
• Mijn buikje lust geen gluten van Joanne Moerman
• Saartje mag geen gluutjes van Denise Harsveldt

6 tot 10

• Celia en het koekjesfeest van Beatriz Rojas
• Jonas mag geen koek
• Lesbrief van de Coeliakiemaand
• Sammy houd van pannenkoeken van de Coeliakiemaand

10 tot 18

• Een uitgekookt plan van Judith van Helden
• Me and my tummy van de Engelse Coeliakievereniging

Wat is jullie favorieten coeliakie-kinderboek? En ken je een boek dat nog niet in mijn lijstje staat?

“Dit boek klopt niet.” zegt Mirthe als ik het boek voorgelezen heb.

Deze week starten de nationale voorleesdagen. Daarom schrijf ik deze en de volgendeblog over coeliakie kinderboeken. Onderaan deze blog vind je links naar kinderboeken waar ik al eerder over schreef.

Terug naar de opmerking van Mirthe: ‘Dit boek klopt niet.” Ze bedoelde 2 dingen: De taal (het is gluten, geen gluutjes) en de klachten.
Dat tweede maakt het zo moeilijk om een kinderboek over coeliakie te maken. Elk kind heeft andere symptomen voor de diagnose. En bij elk kind zijn de gevolgen anders als hij/zij na de diagnose gluten binnen krijgt. Sterker nog: ook de diagnose gaat bij elk kind anders.

Saartje mag geen gluutjes is geschreven door Denise Harsveldt en uitgegeven door Semolino. Zij hebben ook Teuntje mag geen gluutjes en andere voedselintoleranties zoals Lotje mag geen melk. Alle boekjes zijn er in een meisjes- en een jongensvariant.

Het is een leuke poging, maar voor mij is het het niet.
Saartje is 5 jaar. Het boekje is dus geschreven voor kleuters. De tekeningen vind ik leuk en duidelijk. De tekst is een vraag en antwoord-spel tussen de ‘stem’ en Saartje. Ook mama komt even aan bod, als er iets moeilijks uitgelegd moet worden. Maar net als Mirthe houd ik niet van verkindelijkte taal. (Ik schreef er al over in mijn blog over Mijn buikje lust geen gluten). In het boek Saartje mag geen gluutjes wordt nergens gesproken over coeliakie, maar schrijft de schrijfster: ‘Met een chique woord noemen we dat ‘gluten-intolerantie’.’ En ze schrijft dus over gluutjes in plaats van gluten.

Ik breng het boek snel weer terug naar de bibliotheek. Maar mocht jij geen kriebels krijgen van dit soort taalgebruik: Koop het!

Lees ook mijn andere blogs over kinderboeken over coeliakie:

• Mijn buikje lust geen gluten van Joanne Moerman
• Glutenbuik van Lies Knobbout
• Celia en het koekjesfeest van Beatriz Rojas
• Jonas mag geen koek
• Lesbrief van de Coeliakiemaand
• Sammie houdt van Pannenkoeken van de Coeliakiemaand
• Een uitgekookt plan van Judith van Helden
• Me and my tummy van de Engelse Coeliakievereniging

---

Dit artikel bevat affiliate links. Als je via die link het boekje koopt, krijg ik een kleine percentage van het aankoopbedrag. Als ik meer geld via mijn website verdien, kan ik er ook meer tijd in stoppen. En dat is voor jullie ook weer leuk! ?