Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.
Vandaag vertelt ze over haar eerste glutenvrije weekend.
Ik heb heel veel positieve reacties gehad op mijn maand glutenvrij. Ik had het natuurlijk ook even op mijn eigen Facebook pagina vermeld en heb heel veel steun gehad. Mijn meiden nemen het heel serieus en controleren alles wat ik eet. Zo kwam de oudste er achter dat de sambal niet glutenvrij was. Steeds als is als ik brood aan het smeren ben, wil ik een schoon mes wil pakken voor het brood van de meiden. Dat zit zo in mijn systeem.
Vrijdag zat ik bij de kapper. Daar kreeg ik geen koekje, want die waren niet glutenvrij. Daarna ging ik even langs de Makro. Daar lag dan nog wel een glutenvrije Schar koek, maar meer keus was er niet. Ik begin te geloven dat het inderdaad goed is voor de lijn.
Inmiddels heb ik mijn eerste weekend achter de rug. We hadden een rustig weekend. Zaterdag moest ik werken. Ik had glutenvrije boterhammen mee in een zakje. Ik had brood van Happy Bakers mee. Het smaakt prima met een lekker korstje. Maar ik was natuurlijk te laat met afbakken waardoor het warm in het zakje moest. Ik heb het zakje op mijn werk wel snel open gemaakt, maar toen was het wel al een beetje kleef.
Over de boodschappen op zondag deed ik heel veel langer dan normaal. Ik vind andere dingen lekkerder dan mijn meiden, maar van wat ik normaal eet is niet alles glutenvrij. Zo hebben de bij ah kant en klare Vietnamese soep. Kokend water er bij en klaar. Maar die kan niet want daar zitten noedels in. Dus ik ging deze keer met extra rijstwafels, glutenvrije ontbijtkoek en fruit naar huis. Ik kom de week wel weer door.
Barbara heeft de uitdaging van haar dochters aangenomen: Ze gaat net als haar dochters glutenvrij eten, een maand lang. Deze maand zal ze regelmatig op mijn website vertellen hoe het gaat en waar ze tegen aan loopt.
Hieronder stelt ze zich voor.
Hallo,
Ik zal mezelf even voorstellen: Mijn naam is Barbara van den Boom. Ik ben getrouwd en de moeder van 2 mooie meiden van 11 en 9 jaar die beiden coeliakie hebben.
Omdat mijn meiden het niet eerlijk vinden dat ik altijd alles mag eten en zij niet, heb ik een afspraak met ze gemaakt: Ik ga deze maand ook glutenvrij eten! Ik mag niet smokkelen van ze. Ze zijn er natuurlijk niet altijd bij, maar ik wil het zelf wel eerlijk houden. Ik heb even gekeken wat ik heb deze maand te doen heb en het valt mee. Geen verjaardagen, wel 2 x een borrel/uitje waar ze niet bij zijn. Ik weet nog niet wat ik zal doen. Het zal best lastig worden, maar ga mijn best doen.
Thuis veranderen alleen mijn lunch en mijn tussendoortjes. Ontbijten doe ik met yoghurt en muesli. Ik ga Bakery on main bestellen. Mijn meiden vinden die niet lekker, maar dat is de lekkerste muesli die er is. Avondeten is altijd al glutenvrij. De tussendoortjes worden wel een uitdaging, net als de visites, etentjes, etc. Zo bedenk in me net dat ik volgende week op baby visite ga. Jullie zullen het hier lezen!
“Heeft ze dit boekje voor mij geschreven?” Vraagt Mirthe als we dit boekje bijna uit hebben. “Ik lijk op haar!”
Van 24 januari t/m 3 februari zijn de nationale voorleesdagen. Daarom schrijf ik deze dagen over coeliakie-kinderboeken. Onderaan deze blog vind je links naar kinderboeken waar ik al eerder over schreef.
Sammy mag geen gluten is een leuk, duidelijk boekje. Het werd afgelopen jaar door de Coeliakiemaand uitgegeven. In ruil voor een ‘like’ kan je het boekje downloaden. Super initiatief!
Mirthe vindt het extra leuk dat ze het zelf mag inkleuren. Ze was erg verrast toen ze merkte dat Sammy halverwege het boekje er achter kwam dat Sammy coeliakie heeft. Ze dacht dat ze buikpijn had omdat ze te veel pannenkoeken had gegeten. ?
Klein minpuntje: Er worden twee soorten lettertypes gebruikt. De zinnen bovenaan de pagina zijn iets minder goed te lezen voor kinderen die moeite hebben met lezen.
Maar zoals gezegd: leuk en duidelijk boekje. Laat die like achter en download het boekje!
Lees ook mijn andere blogs over coeliakie-kinderboeken:
“Dit boek klopt niet.” zegt Mirthe als ik het boek voorgelezen heb.
Deze week starten de nationale voorleesdagen. Daarom schrijf ik deze en de volgendeblog over coeliakie kinderboeken. Onderaan deze blog vind je links naar kinderboeken waar ik al eerder over schreef.
Terug naar de opmerking van Mirthe: ‘Dit boek klopt niet.” Ze bedoelde 2 dingen: De taal (het is gluten, geen gluutjes) en de klachten. Dat tweede maakt het zo moeilijk om een kinderboek over coeliakie te maken. Elk kind heeft andere symptomen voor de diagnose. En bij elk kind zijn de gevolgen anders als hij/zij na de diagnose gluten binnen krijgt. Sterker nog: ook de diagnose gaat bij elk kind anders.
Saartje mag geen gluutjes is geschreven door Denise Harsveldt en uitgegeven door Semolino. Zij hebben ook Teuntje mag geen gluutjes en andere voedselintoleranties zoals Lotje mag geen melk. Alle boekjes zijn er in een meisjes- en een jongensvariant.
Het is een leuke poging, maar voor mij is het het niet. Saartje is 5 jaar. Het boekje is dus geschreven voor kleuters. De tekeningen vind ik leuk en duidelijk. De tekst is een vraag en antwoord-spel tussen de ‘stem’ en Saartje. Ook mama komt even aan bod, als er iets moeilijks uitgelegd moet worden. Maar net als Mirthe houd ik niet van verkindelijkte taal. (Ik schreef er al over in mijn blog over Mijn buikje lust geen gluten). In het boek Saartje mag geen gluutjes wordt nergens gesproken over coeliakie, maar schrijft de schrijfster: ‘Met een chique woord noemen we dat ‘gluten-intolerantie’.’ En ze schrijft dus over gluutjes in plaats van gluten.
Ik breng het boek snel weer terug naar de bibliotheek. Maar mocht jij geen kriebels krijgen van dit soort taalgebruik: Koop het!
Lees ook mijn andere blogs over kinderboeken over coeliakie:
Dit artikel bevat affiliate links. Als je via die link het boekje koopt, krijg ik een kleine percentage van het aankoopbedrag. Als ik meer geld via mijn website verdien, kan ik er ook meer tijd in stoppen. En dat is voor jullie ook weer leuk! ?
Op 1 januari 2017 riep ik de hashtag #eindelijkoptafel in het leven. Voor recepten die ik al heel lang eens wilde maken, maar steeds maar niet aan toe kwam. Ik maakte een lijst met 50 recepten, waarvan ik er tot mijn spijt maar 18 maakte. Dat weerhoud mij er niet van om voor dit jaar weer een lijst met 50 recepten te maken. Met recepten die op de vorige lijst stonden, en met recepten die ik het afgelopen jaar tegen kwam en opnam in mijn De beste glutenvrije blogs van …
Gewoon brood voor mee naar school van Glutenvrije mama
Italiaans sodabrood wordt gebakken met bakpoeder. Dit brood is heerlijk bij een kopje soep (van Glutenvrije mama)
“Een van de dingen die ik het meeste mis is luchtig, knapperig Turks brood. Dit brood heb ik gemaakt bij de shoarma en het komt heel aardig in de buurt” (Glutenvrije mama)
Voor het super recept voor oliebollen, klik op het plaatje.
2017 is bijna ten einde. En dan is het natuurlijk tijd om terug te blikken. Hoe was 2017 voor mij en voor mijn website? Waren er het afgelopen jaar leuke glutenvrije ontwikkelingen?
Het 2017 van ikbenglutenvrij:
Dit is de 1325e blogpost van ikbenglutenvrij.nl, ik vierde mijn 8e blog-verjaardag.
Ik had dit jaar 88.985 bezoekers, een daling van 27% ten opzichte van vorig jaar. Ik denk dat dat komt omdat ik dit jaar minder blogs plaatste (vanaf de zomer blog ik niet meer om de dag, maar slechts 2 keer per week). Maar vooral omdat ik een vervelende bug op mijn site heb, waardoor mensen soms een foutmelding krijgen.
Die bezoekers lieten 421 reacties achter. Gerda liet weer de meeste reacties achter van alle lezers. Dank je wel lieve Gerda, dat vind ik erg leuk!
De blogs Facebookberichten werden het minst bekeken. Toch blijf ik ze plaatsen. Ze zijn een mooi naslagwerk voor mijzelf;
Op 14 februari had ik het meeste bezoekers: 950. Op die dag had ik een winactie.
Op 15 april had ik de minste bezoekers, namelijk 123. Ik schreef over coeliakie en mijn sociale omgeving. Die blog werd overigens in de tijd daarna wel goed bekeken.
Er is een vast rijtje met blogs die al jaren lang goed gelezen worden. Deze schreef ik niet dit jaar, maar staan wel (in wisselende volgorde) altijd bovenaan.
Eigenlijk was dit jaar heel gemoedelijk qua coeliakie. Ik werd niet ziek van gluten. Mirthe wel 1 keer: Ze koos er voor toch dat snoepje aan te nemen waarvan ze niet zeker wist of het glutenvrij was. Een leermomentje…
Qua hoogtepunten waren er ook niet echt veel uitspringers. Alhoewel?
Onze familie, vrienden, buren, collega’s en anderen die nog steeds zo goed rekening met ons dieet houden.
Volledige glutenvrije kinderfeestjes voor Mirthe (en andere feestjes waarbij er heel goed rekening werd gehouden met haar dieet).
De lunch en bloggers-borrel van de coeliakiemaand. Eigenlijk wel de hele coeliakiemaand! Met o.a. mijn oudste dochter die een spreekbeurt deed over coeliakie (terwijl zij dat niet heeft), de kaartjes die ik naar vrienden en familie schreef, een weekend weg met mijn schoonzusje en een gesprek met de diëtiste. Lees er alles over op Coeliakiemaand en ik.
Mijn nieuwe keukenhulp, waarmee bakken veel makkelijker en lekkerder wordt.
En natuurlijk de producten die nu glutenvrij zijn: Smeuïge muisjes, glutenvrije vissticks van Kapitein Iglo, het nieuwe Vrij van-assortiment bij de AH en natuurlijk de paprika-chips van Crocky!
Vandaag is het eerst kerstdag. Maar vorige week al vierden veel kinderen kerst op school. Op de foto hierboven zie je Mirthe’s glutenvrije kerstbuffetje. Daarnaast kreeg ze nog een glutenvrije pannenkoek, een fruitspiesje en een zelfgemaakt schuimkransje van andere, lieve ouders.
De laatste week voor de kerstvakantie is op veel scholen een kerstdiner: De kinderen mogen in hun mooiste kleren naar school en iedereen neemt een gerecht mee. Samen vormen deze gerechten een prachtig buffet. De meeste glutenvrije ouders kiezen er voor om een klein buffetje voor hun kind te maken. Ook dit jaar verzamelde ik weer de mooiste creaties. Kijk snel verder!
Weet jij dat Sinterklaas een speciale glutenvrije keuken heeft? Kijk maar eens goed in het boek van Charlotte Dematons: Op de onderste verdieping van het pakjeshuis is een grote keuken. Achter deze keuken is nog een klein keukentje. Dit is natuurlijk de glutenvrije keuken! De glutenvrije pieten maken hier de pepernoten en al het andere lekkers voor de glutenvrije kinderen. Zouden ze ook deze ontbijtmuffins maken?
Twee jaar geleden mocht ik ook de estafette #decemberglutenvrij starten. Ik schreef toen een eerlijke blog over (glutenvrije) Sinterklaasstress: Pepernoten bakken in het holst van de nacht en op het laatste moment bedenken dat bij die 5 cadeautjes ook 5 gedichten moeten… Omdat ik #decemberglutenvrij mocht openen, wilde ik niet alleen schrijven over de start van glutenvrij december, maar over een goede start van elke dag. Ik wilde Sinterklaas ontbijtmuffins maken. Maarja, daar was ik toen niet aan toe gekomen…
Daarom trakteer ik jullie vandaag op deze sinterklaas ontbijtmuffins!
Recept sinterklaas-ontbijtmuffins
goed voor 12 muffins bereidingstijd: 20 minuten baktijd: 20 minuten
Benodigd
1 ei
300 ml yoghurt (1,5 beker)
40 gram stroop (2 eetlepels)
1 banaan, geprakt
150 gram havermout (2 bekers)
1/2 zakjes bakpoeder
1 el speculaaskruiden
1 appel, in stukjes
amandelschaafsel
oven
kom
mixer
muffinvorm
Bereiden
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Doe het ei, de yoghurt, de stroop en de banaan in een kom en mix deze tot een egaal mengsel
Meng de havermout, bakpoeder en speculaaskruiden door dit mengsel. Voeg ook de appel toe.
Verdeel het mengsel over de 12 vakjes van de muffinvorm. Ik gebruik hier een ijsbolletjeslepel voor. – Ik gebruik een siliconen muffinvorm en gebruik dus geen papieren cakevormpjes. Ik heb ook de ervaring dat muffins (met weinig vet) slecht loslaten van deze papieren vormpjes. –
Schuif de muffinvorm in de oven en bak deze in ca. 20 minuten gaar.
Eet smakelijk!
En omdat de oven toch warm was, schoof ik er weer een tree kruidnootjes in. 😉
Heb je al die blije koppies gezien van de kinderen die de glutenvrije pieten een handje mochten geven? Zo fijn dat er steeds meer glutenvrije pieten zijn!
Mijn dochter Mirthe was heel blij met haar glutenvrije pepernoten die ze op de dag van aankomst bij de haard kreeg. En de aankomst beleven samen met de nichtjes was fantastisch. Maar als ik de glutenvrije piet spreek, krijg ik bijna spijt dat we niet naar een plek zijn gegaan waar een glutenvrije piet aanwezig was… Ik sprak de glutenvrije hoofdpiet Monique. Wat was dat een leuk, enerverend en ontroerend gesprek. Lees snel verder.
Deze blog is de eerste van de blog-estafette #decemberglutenvrij. Onder aan deze blog lees je wie het stokje van mij over neemt.
Eerste keer glutenvrije piet
Monique heeft 2 dochters van 11 met coeliakie. Haar dochters kennen het geheim van Sinterklaas. Maar op Facebook zag ze ouders die zich in allerlei bochten wringen om hun glutenvrije kind ook een fijn Sinterklaasfeest te geven. Het is immers raar: Op school weet sinterklaas wel dat je glutenvrij moet en krijg je glutenvrije pepernoten. Maar bij de aankomst in de stad heeft hij geen glutenvrije pepernoten bij zich en moet je steeds weer nee zeggen tegen pieten die je pepernoten aan bieden. Of alleen maar een handje willen geven.
Vorig jaar vroeg iemand aan Monique of ze hulppiet wilde zijn in Zwolle. Dat wilde ze wel, maar liever werd ze een speciale glutenvrije piet. De organisatie ging akkoord.
Bij de intocht in Zwolle was de glutenvrije piet duidelijk herkenbaar aan haar groene pak. Die had ze zelf gemaakt! Ook de glutenvrije kinderen waren duidelijk herkenbaar. Omdat ze iets groens aan hadden, of een muts met het glutenvrije teken. Omdat ook de andere pieten wisten wat dat betekende, hoefden de kinderen niet steeds nee te zeggen tegen een handje pepernoten. Pieten konden vertellen: “De glutenvrije piet komt zo meteen!”
Het was zo verschrikkelijk leuk om te doen! Onze kinderen die voor 1 keer geen uitzondering zijn. Kinderen die gewoon mee kunnen doen.
Monique wilde dit graag uitbreiden naar andere steden. Haar droom was: over 3 jaar, in elke provincie minstens 3 steden met een glutenvrije piet.
Vervolg
Op een Sint-symposium raakte Monique in gesprek met de organisator van het sintfeest in Dokkum, de landelijke intocht dit jaar. Ook hij werd enthousiast en wilde graag een glutenvrije piet bij de intocht.
“Het werd groter dan ik dacht, dus ik schakelde de NCV in. Zij deden een oproep onder de vrijwilligers. En uiteindelijk waren er 57 plaatsen met 1 of meerdere een glutenvrije pieten!
Voor de ouders is het net zo’n groot cadeau als voor de kinderen. Ze hoeven voor 1 keer eens niet alles te regelen. Het besef wat voor impact deze ziekte op onze kinderen heeft. Dat onze kinderen regelmatig buiten gesloten worden, hoe zeer we ook ons best doen. Maar nu even niet! De ouders zijn ontroerd en dankbaar. Zo mooi om te zien!”
Eén van de glutenvrije pieten was Ellen:
Wat een belevenis om glutenvrije piet te mogen zijn. Ik weet als geen ander hoe het is om een uitzondering te zijn en je aan te (moeten) passen. Juist die rondgestrooide gluten en ‘vieze’ handschoenen van de zwarte pieten maken het Sinterklaasfeest extra spannend. Daarom geen moment getwijfeld en me opgegeven als vrijwilliger. Het ontroerde me om de extra blije koppies van de kinderen en ouders te zien. Peuters met een onvergetelijk enthousiast koppie, pubers met de grootste glimlach en ouders met enorme dankbaarheid in hun ogen. Het blijft bijzonder dat het Sinterklaasfeest nu ook voor een aantal glutenvrije kinderen onbezorgd werd. Even niet bang zijn voor kruisbesmetting als ze met zwarte piet op de foto gingen, maar onbezorgd genieten van het gekregen lekkers.
Monique zelf was dat weekend actief in maar liefs 3 steden: Bij de landelijke intocht in Dokkum, in Harlingen en de dag er na in Goor. Ze weet niet meer hoe veel glutenvrije kinderen ze gezien heeft. Fantastisch dat ze zo veel kinderen blij kon maken!
Haar droom is bijna gehaald: Alleen in de provincies Groningen en Limburg waren niet 3 plaatsen met een glutenvrije piet. Monique denkt dat dit komt omdat hier minder gespecialiseerde ziekenhuizen zijn en dus ook minder vaak de diagnose coeliakie gesteld wordt.
Bewustwording
Niet alleen de andere pieten wisten dat er een glutenvrije piet mee liep (en waarom dat nodig is). Ook de media was er snel van op de hoogte. Eindelijk weer een positief verhaal over de Sinterklaasintocht!
RTL late night, Metro, het AD, en diverse locale media besteedde aandacht aan onze glutenvrije piet. Heel fijn voor de bewustwording rondom coeliakie en het glutenvrije dieet.
Monique en Ellen, heel erg bedankt voor het delen van jullie verhaal. En de snelheid waarmee jullie reageerden. Ik ben er van overtuigd dat je droom volgend jaar geheel waarheid wordt.
Mijn oudste dochter vroeg: “Ga jij dat ook doen?” Nee, niet zo lang Mirthe het geheim nog niet kent. En daarna gaan we het misschien wel met z’n 3-en doen! Mirthe zou een perfect pietje zijn, die gaat al radslagen makend door het leven ;-).
Wil je meer weten over de glutenvrije pieten? Je leest het op glutenvrij.nl.
Morgen neemt Glutenvrij kind het blog-stokje van mij over. Ik ben benieuwd naar de andere blogs die de komende 23 dagen verschijnen voor #decemberglutenvrij! – Omdat dit een sinterklaas-blog is, gebruik ik stiekem het logo van #decemberglutenvrij nog even niet ;-). –
