Mijn vriendin R. ken ik van de HTS.
Toen we allebei afgestudeerd waren, gingen we samen een weekendje naar Barcelona. Sindsdien proberen we elk jaar een weekendje samen weg te gaan. Bijpraten, waar dat in de rest van onze drukke levens veel te weinig toe komt. Dit keer waren we eerst van plan om naar Dordrecht te gaan (naar Puur), maar de plannen werden gewijzigd en het werd Deventer.
Wat zijn de adresjes waar je goed glutenvrij kunt eten?
Elke stad heeft haar eigen geheimen, elke blogger weet die geheimen van haar eigen stad en van een paar andere steden. Ik zette al deze blogs op een rijtje. Steden in Nederland, maar ook in de rest van Europa.
Klik snel door naar de stad waar jij heen wilt!
Kijk ook eens in mijn lijstje met restaurants, winkels en hotels die 100% glutenvrij zijn.
Nederland
Overige Europese steden
Tip van Miss Glutenvrij: “Markeer van tevoren op een kaart waar de glutenvrije restaurants zitten. Ik was wel zo slim om de openingstijden te noteren (een les van een vorige reis), maar een kaartje met daarop aangegeven waar de glutenvrije restaurants zitten is wel zo handig. WiFi is namelijk niet altijd overal beschikbaar om Google Maps te raadplegen en op een grote kaart turen naar een straat is tijdverspilling.”
Kijk voor restaurants in België ook eens bij Traindevie.
Wil je ook een blog over jouw stad schrijven? Stuur mij een berichtje!
Mijn ervaringen
Tenslotte nog een paar websites van beroeps-reizigers:
En voor het echte vakantiegevoel, neem een ijsje met een glutenvrij hoorntje!
Voor iedereen die ook andere glutenvrije websites en/of forums volgt, is dat natuurlijk al lang oud nieuws: Bij ruim 50 McDonalds kan je een glutenvrije hamburger, cheeseburger en Quarter Pounder krijgen!
Natuurlijk, het is oud nieuws. Maar ik vind het reclame-filmpje zo leuk dat ik h’m ook even op mijn website wil plaatsen ;-).
Hier lees je het verhaal over de glutenvrije burger:
Nu bij McDonald’s: Glutenvrije burgers
En via deze handige zoekmachine vind je welk restaurant bij jou in de buurt glutenvrije burgers verkoopt: Jouw Restaurant
Volgens mij zijn de meeste bloggers al aan het genieten van het zomerweer.
Of zijn ze ook even ‘blogmoe’ net als ik.
Of is het juist omdat ik blogmoe ben, dat ik er minder lees?
Want volgens mij verschenen er minder artikelen deze maand.
Toch heb ik weer een aantal favorieten. Hieronder vind je mijn lijstje ‘de beste glutenvrije blogs van juni‘.
Ik trap af met een terugblik op de coeliakiemaand.
Elize (organisator van de coeliakiemaand) schreef een terugblik en plaatste het geluidsfragment van het Radio-programma Gezond en Wel.
Mariet was met pasgeboren zoon bij de afterparty van de coeliakiemaand. Ze schreef er een blog over: Coeliakiemaand – afsluitende borrel. Ook Emmelou van plaatste een verslag met prachtige foto’s: Coeliakiemaand bloggersfeestje.
Ik plaatste een artikel van Tine Aarsen: Bevolkingsonderzoek naar coeliakie, toch niet zo vanzelfsprekend? Als je geen klachten hebt en toch coeliakie, wat is de winst van een glutenvrij dieet?
Miss Glutenvrij plaatste het verhaal van Merve. Haar zus heeft coeliakie en na een familiescreening kwam Merve er achter dat zijzelf ook coeliakie heeft. Voor haar kwam de diagnose als een donderslag bij heldere hemel. Zij had het nooit verwacht.
Voordat wij kinderen kregen, voordat bij mij coeliakie geconstateerd werd, voordat mijn man stopte met zijn 9-tot-5-baan (en dus voordat we op onze uitgaven moesten letten), gingen we regelmatig op reis.
Vier weken of een maand. Naar Zimbabwe, naar Ecuador, naar Marokko, naar Ghana en naar Panama.
De combinatie kids/coeliakie/budget vind ik te uitdagend om weer verre reizen te maken. De camping in Nederland is ook leuk! Maar soms blijft het kriebelen. En verhalen zoals die van Laurien en Marjolein lees ik dan ook graag.
Miss Glutenvrij plaatste het verhaal van Wouter. Hij ging op wereldreis, ondanks zijn coeliakie.
Deel 1 en Deel 2.
Een review in mijn favorieten? Dat gebeurd niet zo gauw…
En toch verdient deze review van De Glutenvrije Man een plekje in mijn favorieten van deze maand.
Ik had net mijn eerste Das Andere Koek geproefd toen ik deze review las. En ik ben het er volledig mee eens!
Dochterlief is helemaal enthousiast over de koek en wil het liefst elke dag 1 mee naar school. En als toetje. En als ontbijt. Maar dat vind ik toch wat te veel van het goede ;-).
Ideaal dat ze per stuk verpakt zijn. Eigenlijk ben ik tegen zo veel verpakkingsmateriaal, maar soms is het toch wel erg handig.
Kortom: (bijna) helemaal eens met de review van de Glutenvrije man. Want ik wil de koek graag wat kleiner ipv groter. Zo’n hele koek is toch wat veel voor een tussendoortje voor een meisje van 4.
“Bakker, mogen die koeken wat kleiner?”
Komende weken plaatst Goodso 1x per week een eetdagboek van iemand die glutenvrij moet eten. Ik beet het spits af!
Mijn kinderen zijn gek op bakjes-eten:
Een tafel vol bakjes met van alles er in. Een aantal dingen krijgen ze sowieso op hun bord. Maar verder mogen ze zelf uitzoeken.
Maaike’s kinderen zijn ook gek op bakjes-eten.
Samen kwamen we tot een leuk lijstje met bakjes-recepten:
Spaghetti koken, bakje creme fraiche, knoflook en Italiaanse kruiden er door.
Op tafel allemaal aparte bakjes met:
Pasta op het bord en aanvullen met wat je lekker vindt.
Bak gehakt rul met tacokruiden (kant en klaar of 1 tl zout; 1,5 tl paprikapoeder; 1 tl chilipoeder; 3/4 tl knoflookpoeder, 1/2 tl suiker en 1/4 tl nootmuskaat).
Maak een blik chilibonen en een blik kidneybonen warm.
Verwarm de taco’s.
Op tafel allemaal aparte bakjes met:
Dit recept kan natuurlijk ook met (glutenvrije) tortilla’s of met taco-chips.
Op tafel allemaal aparte bakjes met:
Leg 1 rijstvel in het water. Laat het rijstvel zo lang in de pan liggen tot het helemaal geweekt, zacht en transparant is. Schep het rijstvel met een schuimspaan uit de pan en leg deze op je bord.
Leg de vulling op het rijstvel. Leg deze een beetje aan het begin van het vel, zodat je straks goed kan rollen. Zorg dat je aan de zijkant een rand overhoudt die je straks als eerste over de vulling heen kan vouwen.
Rol de springroll op tot een loempia. Dip h’m in de saus. Eet smakelijk!
Op tafel allemaal aparte bakjes met:
Op tafel allemaal aparte bakjes met:
Ik schreef al eerder over kapucijnertafel (Captains diner), gebaseerd op dit artikel van Kook de wereld rond.
Daarnaast vullen wij vaak de tafel met alles wat nog in huis is. Restjes. Of simpele hapjes.
Afgelopen zondag aten we laat, omdat papa en opa nog aan het klussen waren. Om de ergste honger te stillen maakte ik een dienblad met:
Wil je nog meer inspiratie (incl. foto’s)?
Zo aan het einde van het schooljaar, gaan de kinderen van groep 8 op kamp.
En in de vakantie gaan kinderen op kamp met de scouting of de sportvereniging.
Maar wat als je kind coeliakie heeft? Hoe pak je dat aan?
Mijn dochter gaat (gelukkig) nog lang niet op kamp. Maar ik verzamelde een aantal tips voor de ouders die hier al wel mee te maken hebben.
Lees verderBij Feiten en cijfers kan je de belangrijkste feiten en cijfers van coeliakie vinden. Maar natuurlijk zijn er ook belangrijke feiten en cijfers over gluten.
Je vindt ze hieronder.
Per 1 januari 2012 is de Europese verordening EC Nr 41/2009 voor glutenvrije producten van kracht geworden.
Omdat de gevoeligheid voor gluten bij mensen met coeliakie verschilt, zijn hierin twee categorieën gedefinieerd:
Bron: Nederlandse Coeliakie Vereniging – Wetgeving
Deze 20 ppm is gebaseerd op onderzoeken, waarbij werd geconcludeerd dat de ‘gemiddeld gevoelige’ coeliakiepatiënt geen klachten en geen darmschade ondervindt als hij elke dag 10 mg gluten binnen krijgt. Zo’n 80% van de coeliakiepatienten is ‘gemiddeld gevoelig’.
Maar hoeveel is 10 mg gluten?
In een boterham zitten 1000 mg gluten (bron Prevent CD). Een boterham is 30 gram. Dus 10 mg gluten is 0,15 gram boterham. Ik maakte hiervan een mooie fotoserie.
Omroep Gelderland maakte een mooi item over de grootste glutenvrije supermarkt van Nederland: Free From Shop in Apeldoorn.
Bekijk hier hun filmpje:
Als je mijn website regelmatig leest, ken je waarschijnlijk mijn verhaal. Het verhaal van mijn tweeling, die veel te vroeg werd geboren en niet veel later overleed. Het verhaal dat het daarna ook lichamelijk steeds slechter met mij ging.
Vandaag schrijven we voor #wijbloggenglutenvrij ons verhaal: “Hoe is bij jou ontdekt dat je coeliakie/glutenintolerantie hebt?”
Onderaan deze blog vind je de links naar de andere verhalen. Maar eerst kan je (nogmaals) mijn verhaal lezen.
Vanaf mijn 16e was ik regelmatig misselijk. Voor of na het eten lag ik vaak even op de bank en regelmatig ging ik tijdens een etentje even naar buiten om lucht te happen. Ik leerde er mee leven. In al die jaren ben ik maar twee keer naar de huisarts gestapt. Beide keren was het advies; gezond en regelmatig eten.
Op mijn 29e verjaardag was ik zo misselijk dat ik me ziek moest melden van mijn werk. Op die dag besloot ik dat ik ging stoppen met de pil. Misschien veroorzaakte die de misselijkheid? En ja, we hadden ook een kinderwens. Binnen 2 maanden was ik zwanger. Van een tweeling! Ik was zo moe en had pijn in mijn rug. Maar was zo gelukkig met die twee kleine kindjes in mijn buik.
Totdat ik vijf maanden zwanger was. Geheel onverwacht werden onze kindjes geboren. Twee prachtige kindjes, zo helemaal onze kindjes. We zagen de hartjes kloppen, ze reageerden op onze aanrakingen, Boris had typisch Erik’s voeten, Sanne had typisch mijn knieën en neus en ze heeft zelfs nog geluidjes gemaakt. Zo mooi, zo af, zo volmaakt, maar nog veel te klein om buiten mijn buik verder te leven. Ze hebben allebei een uurtje geleefd en zijn toen gestorven.
Intens verdrietig waren we. Onze toekomst weggeslagen. En naast dat verdriet kreeg ik ook lichamelijke klachten: heftige diarree, buikkrampen, verschrikkelijk duizelig, misselijk, lamlendig en ik was in twee maanden meer dan 20 kilo afgevallen (terwijl ik altijd al slank was).
Ik belde regelmatig met de huisarts, maar mocht haast nooit langskomen, hij dacht dat het psychisch was. Ik drong ook niet aan, ik was nog te veel bezig met onze kindjes om me om mezelf te bekommeren. Totdat ik voor een nagesprek bij de gynaecoloog kwam. Hij zei: ‘Als de huisarts je niet doorverwijst naar een MDL-arts, dan doe ik het!’
Niet veel later kwam ik voor het eerst bij de internist. Hij herkende mijn symptomen (gelukkig!) meteen als coeliakie en na een bloedtest en een biopt mocht ik glutenvrij gaan eten.
Ik was ondertussen een schim van mezelf, woog nog maar 44 kilo en had nauwelijks energie om van de bank naar de wc te komen. Ik sliep de helft van de dag en had te weinig concentratie om een boek te lezen of tv te kijken. Na de diagnose ben ik meteen met het glutenvrije dieet begonnen. Binnen een paar dagen was mijn diarree verdwenen en kon ik weer met opbouwen beginnen. Ik heb me ingeschreven bij de sportschool, ging elke dag een rondje door de wijk lopen en at veel gezonde voeding. Heel langzaam herstelde mijn darmwand zich weer, en daarmee de opname van de diverse voedingsstoffen, mijn conditie, mijn energieniveau en mijn gezondheid.
Na een half jaar hard aan mezelf werken, ben ik weer ‘gezond’ verklaard door mijn internist. Natuurlijk had ik zelf ook al gemerkt dat het weer goed ging. Ik kon weer roeien, een lekkere wandeling maken, woog inmiddels 65 kilo, kon weer tv kijken en lezen tegelijk en kon me weer volledig concentreren op mijn werk.
Na mijn eerste zwangerschap werd ik nog vier keer zwanger. Onze oudste dochter Eva werd geboren na een zeer spannende zwangerschap. Ik had heel veel tijd nodig om vertrouwen te krijgen in mijn lichaam en het kindje. Gelukkig werd na acht maanden onze dochter Eva geboren. Zij heeft nog twee weken in de couveuse gelegen, maar deed het eigenlijk heel erg goed. Nu is ze een temperamentvolle, maar lieve en gezellige meid van zes jaar oud. Ze doet het goed op school, zorgt graag voor anderen, heeft veel vriendinnetjes, is zelfstandig en houdt van knutselen.
Na die zenuwslopende zwangerschap wilde ik voorlopig niet meer zwanger worden. Wij hadden wel een wens voor nog een kindje, maar ik had tijd nodig om alles te verwerken. Toch werd ik na anderhalf jaar weer zwanger. Onverwacht, maar volledig gewenst. Helaas had dit jongetje anencefalie, een open schedeltje, een aandoening die niet met leven verenigbaar is. Toen wij dit nieuws hoorden, besloten wij de zwangerschap af te breken.
Een paar weken later was ik weer zwanger. Dit keer volledig gepland en gewenst. Maar ook dit keer mocht het niet zo zijn: Ik kreeg een miskraam. Ik wilde het nog één keer proberen. De derde poging om een vierde kindje te krijgen. Een broertje of zusje voor Eva. 4 jaar geleden is onze prachtige dochter Mirthe geboren.
Mirthe had veel last van slaapkriebels. Als ze moe was, kreeg ze jeuk en ging ze krabben. Op bijna alle foto’s die er van haar zijn, heeft ze krassen op haar voorhoofd staan, of rond haar linker oor. Het werd zo erg, dat ze haar hele gezicht open krabde. Was het het koude, droge weer? Waren het inderdaad gewoon slaapkriebels? Was het een allergie? Of was het iets anders?
Rond Mirthe’s 1e verjaardag kwamen we voor het eerst bij de huisarts. Daar kregen we twee zalfjes mee: Een hormoonzalf en een soort vaseline. Regelmatig zaten we bij de huisarts. Ik had het gevoel dat het niet ‘gewoon’ eczeem was, maar dat het veroorzaakt werd door een voedselallergie, of zelfs coeliakie. Maar steeds wist de dokter me te overtuigen dat een test niet nodig was.
Uiteindelijk werden we rond de zomer (Mirthe is dan anderhalf jaar oud) doorgestuurd naar de kinderarts. Hij liet een coeliakie-test doen ‘om u gerust te stellen’. Een week later belde hij met de uitslag: De test is positief, heel erg positief… We werden doorgestuurd naar het coeliakie-spreekuur in het Wilhelmina Kinder Ziekenhuis.
De klachten bij Mirthe werden steeds duidelijker. Haar buikje was nu continu dik, haar billen waren plat en haar stevige beentjes waren verdwenen, constante diarree, haar gewichtsgroei stond stil, ze sliep veel, sliep onrustig, at haast niets meer en soms huilde ze twee uur lang aan één stuk door,
Op 17 oktober 2012 kwam het verlossende telefoontje: Mirthe mag glutenvrij! Binnen een maand waren al haar klachten verdwenen.
Sinds ik weet dat ik glutenvrij moet eten, heb ik weer plezier in eten en koken. Ik vind het leuk om lekkere recepten uit te zoeken, om te kunnen eten zonder dat ik er ziek van word. Het is een hobby geworden om lekkere glutenvrije artikelen te vinden. Want bijna alles kan je glutenvrij krijgen, alleen een lekkere variant vinden is soms moeilijk.
Coeliakie is een goede gespreksopening op feestjes en bij onbekenden, mensen zien meteen dat ik anders eet, sommige dingen niet mag. En via coeliakie heb ik veel nieuwe, leuke mensen leren kennen.Ik vind het erg leuk om mijn webblog over coeliakie bij te houden, om andere blogs over coeliakie te lezen en om in de social media (en in het echt!) elkaar te helpen in het glutenvrije leven.
Zo klinkt het heel positief, maar natuurlijk zitten er ook negatieve kanten aan. Niet zomaar iets buiten de deur eten, vrienden controleren als ze mij iets voorschotelen, constant de juffen van Mirthe inlichten, en vertrouwen moeten hebben in de kok (ook als dat achteraf niet terecht bleek).
In de supermarkt lees ik van elk artikel de ingrediëntenlijst goed door. En voor speciale glutenvrije artikelen rij ik het halve land door. Daarnaast zijn glutenvrije artikelen meestal een stuk duurder dan die met gluten.
Mirthe en ik moeten regelmatig traktaties overslaan omdat ik niet weet wat er in zit of hoe het is bereid. We kunnen in de stad niet even snel een broodje kopen, of die bonbons eten (omdat die naast de koekjes liggen). En ik mis de bijzondere dingen, zoals oliebollen en matzes. Ik mis het onbezorgd en onvoorbereid ergens heen kunnen gaan. Altijd zorg ik voor een noodvoorraad in mijn tas. Maar het meest mis ik dat Mirthe niet zomaar met een vriendinnetje kan gaan spelen. Al gaat ze super goed met haar dieet om en weet ze goed wat ze wel en niet mag. – Laatst vroeg ze bij de buren om een appel, omdat ze de aangeboden eierkoek niet mocht hebben. –
Ik heb het er allemaal voor over. Ik weet hoe ik me voel als ik me niet goed aan mijn dieet houd. Ik weet wat de gevolgen kunnen zijn als Mirthe gluten binnen krijgt. Ik ben maar al te blij dat er bij mij een diagnose is gesteld. En ik ben blij dat bij Mirthe de diagnose is gesteld voordat haar klachten echt ernstig werden.
Ben ook zo benieuwd naar de verhalen van de andere bloggers? Deze bloggers doen vandaag mee:
Glutenvrije mama en Rijstwafel maakten samen een lesbrief voor leerlingen van groep 4 t/m 8. Vijf opdrachten waarin de leerlingen meer inzicht krijgen in coeliakie en glutenvrij.
Als je glutenvrije kind naar de basisschool gaat is het erg belangrijk dat de leerkracht en de klasgenoten van je kind zich bewust zijn van coeliakie en dat zij weten wat er komt kijken bij een glutenvrij dieet.
Ouders van jonge kinderen geven vaak een voorleesboekje mee naar het kinderdagverblijf, peuterspeelzaal of groep 1/2/3. Er zijn verschillende voorleesboekjes die gaan over kinderen met coeliakie die glutenvrij eten zoals Glutenbuik (voor peuters), Jonas mag geen koek en Celia en het koekjesfeest.
Oudere kinderen geef je geen voorleesboekje meer mee naar school. Toch wil je wel graag dat er in de klas aandacht wordt besteed aan coeliakie en glutenvrij eten. Naar aanleiding van de coeliakie bewustwordingsmaand besloot ik dat het tijd werd voor een lesbrief over Coeliakie.
aldus Annemiek Ziessen (glutenvrije blogger en moeder).
Artikel geschreven door Glutenvrije mama Annemiek:
Jullie kunnen de lessenserie downloaden van www.coeliakiemaand.nl en mailen aan de leerkracht van je kind. Leerlingen van groep 4 t/m 8 kunnen aan de slag met de lesbrief. Omdat de leeftijd, het niveau en manier van werken per groep en per school kan verschillen kan de leerkracht de opdrachten aanpassen, daarin worden in de lesbrief keuzes gegeven. Dat is ook de reden dat wij de lesbrief aanbieden in een Word-document.
De lessenserie bestaat uit 5 opdrachten. sommige opdrachten zijn individueel, andere worden in een groepje gemaakt.
De eerste opdracht is bedoeld om de voorkennis van de groep te activeren. De opdracht gaat over nare gevolgen die sommige mensen ervaren na het eten van bepaalde voedinssmiddelen.
In de tweede opdracht leren de leerlingen wat coeliakie is en wat gluten doen met de dunne darm. De groep kijkt de Karrewiet reportage over “Verboden voedsel” en beantwoordt daar vragen over.
De derde opdracht gaat over gluten en waar dat in zit. De leerlingen lezen ingrediënten en bepalen of een product glutenvrij is of niet.
Met opdracht 4 willen de kinderen bewust maken van kruisbesmetting en hoe je een glutenvrij product ook glutenvrij houdt.
Alle opdrachten werken toe naar de vijfde en laatste opdracht, de eindopdracht. Dat is een groepsopdracht waarin de leerlingen in groepjes een glutenvrije verjaardagstraktatie of glutenvrije maaltijd gaan bedenken, presenteren en misschien ook wel uitvoeren. Deze opdracht kan worden uitgebreid door de leerkracht al naar gelang de tijd die er is en wat de groep aan kan.
Annemiek zou het ontzettend leuk vinden als jullie laten weten wat jullie van onze lesbrief vinden. Is het gebruikt op de school van je kind en hoe ging dat? Jullie reacties kunnen we gebruiken om de lesbrief aan te passen en te verbeteren. Misschien wel voor coeliakiemaand 2016!
– Dit artikel verscheen eerst op Glutenvrije mama –
