Kan ik geld terugkrijgen van de belastingdienst voor mijn glutenvrije dieet?

Als deze vraag op een coeliakie-forum staat, is een antwoord vaak dat er maar heel weinig mensen zijn die iets terug krijgen. Dat het de moeite niet loont. Of dat de drempel veel te hoog is.
Ik denk dat een groot deel van de mensen wel wat terug kan krijgen. Ik leg het uit aan de hand van een paar voorbeelden.

Binnenkort ga ik een paar dagen naar Berlijn!
Natuurlijk ga ik daar niet onvoorbereid heen. Ik zoek uit wat de leuke uitjes zijn EN ik zoek uit waar ik lekker en veilig kan eten.

Deze foto is van de vorige keer dat ik in Berlijn was, in 1997.

Gelukkig 2025 allemaal! Ik wens jullie een gezond, leuk en liefdevol jaar. Hebben jullie ook glutenvrije voornemens?

Vandaag is het 18 jaar geleden dat ik moeder werd. Dat mijn kleine Boris & kleine Sanne werden geboren. Beiden leefden maar een uur.

Volledig gezond, zulke mooie en volmaakte kindjes, maar na een zwangerschap van 21 weken veel te klein om buiten mijn buik verder te leven.

Floris (directeur NCV) schrijft: “dat leven met coeliakie nu eenmaal ook leven met risico’s is. We kunnen veel risico’s wegnemen of beperken. Maar álle gevaren wegnemen is onmogelijk.”

Leven met coeliakie is dagelijks risico’s afwegen. Hoeveel ppm gluten heb vandaag waarschijnlijk ik al binnen? Neem ik nog een biertje van 20 ppm of dat broodje met glutenvrij tarwezetmeel? Durf ik te eten in dit restaurant, ondanks dat ze aangeven dat het een kleine keuken is? Eet ik deze glutenvrije cake, gebakken door een lieve vriendin in haar niet glutenvrije keuken?

Vorige week schreef ik over mijn 30 keer uit eten in het derde kwartaal van 2024.
Martin schreef: “Mooi ‘wetenschappelijk’ experiment, gaat het nog wel eens mis?”
Ja, natuurlijk! Maar gelukkig is dat heel zeldzaam. Nog veel zeldzamer dan ik zelf verwachtte.

Er was een tijd dat ik nauwelijks uit eten durfde. Dat ik al misselijk werd voordat ik überhaupt een hap gegeten had. Misselijk van angst om ziek te worden.

Ik besloot dat ik dat niet wilde. Ik besloot dat ik weer wilde genieten van uit eten gaan. Sinds 2018 houd ik bij waar wij uit eten gaan. Omdat ik nu best vaak buiten de deur eet. Omdat ik anderen ook wil inspireren om zich niet tegen te laten houden.

Dit derde kwartaal van 2024 ging ik 30 keer uit eten. En werd gelukkig geen enkele keer ziek.

Mijn dochter had gisteren wat extra liefde nodig. Dus ik bakte deze heerlijke wafels voor haar! Het recept staat ook op mijn site, maar omdat die nog offline is, plaats ik hem nu ook hier.

Een tijd geleden hoorde ik over de young adult roman No Fear van Mirjam Schippers – Auteur. Een boek waar coeliakie in voor komt, dus mijn interesse was gewekt.
Zoals sommigen van jullie wel weten, staan er meerdere reviews van boeken op mijn website. Kookboeken, kinderboeken over coeliakie en ook nog een paar romans waarin coeliakie een (kleine) rol speelt. Dit boek van mijn naamgenoot is een combinatie van de laatste twee: een roman waarin coeliakie de hoofdrol speelt.

Ik vond het een interessant boek om te lezen. Erg herkenbaar. De klachten die Roos heeft voor de diagnose, de angst om ernstig ziek te zijn, de zoektocht voor het glutenvrije dieet, het bloggen en de eerste glutenfout. En natuurlijk het leven van een 15 jarig meisje (net als mijn oudste dochter en haar vriendinnen).

Ik was wel benieuwd of mensen zonder coeliakie het boek ook interessant vinden, maar vond op internet allemaal lovende kritieken (die niet specifiek iets zeiden over coeliakie). Ik denk dus dat dit boek bijdraagt aan de bekendwording van coeliakie. Super goed!