Vandaag is het 18 jaar geleden dat ik moeder werd. Dat mijn kleine Boris & kleine Sanne werden geboren. Beiden leefden maar een uur.

Volledig gezond, zulke mooie en volmaakte kindjes, maar na een zwangerschap van 21 weken veel te klein om buiten mijn buik verder te leven.

Floris (directeur NCV) schrijft: “dat leven met coeliakie nu eenmaal ook leven met risico’s is. We kunnen veel risico’s wegnemen of beperken. Maar álle gevaren wegnemen is onmogelijk.”

Leven met coeliakie is dagelijks risico’s afwegen. Hoeveel ppm gluten heb vandaag waarschijnlijk ik al binnen? Neem ik nog een biertje van 20 ppm of dat broodje met glutenvrij tarwezetmeel? Durf ik te eten in dit restaurant, ondanks dat ze aangeven dat het een kleine keuken is? Eet ik deze glutenvrije cake, gebakken door een lieve vriendin in haar niet glutenvrije keuken?

Vorige week schreef ik over mijn 30 keer uit eten in het derde kwartaal van 2024.
Martin schreef: “Mooi ‘wetenschappelijk’ experiment, gaat het nog wel eens mis?”
Ja, natuurlijk! Maar gelukkig is dat heel zeldzaam. Nog veel zeldzamer dan ik zelf verwachtte.

Er was een tijd dat ik nauwelijks uit eten durfde. Dat ik al misselijk werd voordat ik überhaupt een hap gegeten had. Misselijk van angst om ziek te worden.

Ik besloot dat ik dat niet wilde. Ik besloot dat ik weer wilde genieten van uit eten gaan. Sinds 2018 houd ik bij waar wij uit eten gaan. Omdat ik nu best vaak buiten de deur eet. Omdat ik anderen ook wil inspireren om zich niet tegen te laten houden.

Dit derde kwartaal van 2024 ging ik 30 keer uit eten. En werd gelukkig geen enkele keer ziek.

Deze week begint de kinderboekenweek!
Weet je dat er ook steeds meer kinderboeken over coeliakie bestaan? Hieronder vind je de beschrijving van deze boeken. Klik op de links voor een uitgebreide review.

Mijn dochter had gisteren wat extra liefde nodig. Dus ik bakte deze heerlijke wafels voor haar! Het recept staat ook op mijn site, maar omdat die nog offline is, plaats ik hem nu ook hier.

Een tijd geleden hoorde ik over de young adult roman No Fear van Mirjam Schippers – Auteur. Een boek waar coeliakie in voor komt, dus mijn interesse was gewekt.
Zoals sommigen van jullie wel weten, staan er meerdere reviews van boeken op mijn website. Kookboeken, kinderboeken over coeliakie en ook nog een paar romans waarin coeliakie een (kleine) rol speelt. Dit boek van mijn naamgenoot is een combinatie van de laatste twee: een roman waarin coeliakie de hoofdrol speelt.

Ik vond het een interessant boek om te lezen. Erg herkenbaar. De klachten die Roos heeft voor de diagnose, de angst om ernstig ziek te zijn, de zoektocht voor het glutenvrije dieet, het bloggen en de eerste glutenfout. En natuurlijk het leven van een 15 jarig meisje (net als mijn oudste dochter en haar vriendinnen).

Ik was wel benieuwd of mensen zonder coeliakie het boek ook interessant vinden, maar vond op internet allemaal lovende kritieken (die niet specifiek iets zeiden over coeliakie). Ik denk dus dat dit boek bijdraagt aan de bekendwording van coeliakie. Super goed!

<foto>

Dit jaar gingen we voor het eerst met z’n 3-en op zomervakantie: Mijn dochters en ik. Om het makkelijk te houden, gingen we naar onze favoriete camping in de Eifel. Makkelijk voor camping en omgeving, maar ook makkelijk voor glutenvrij: Ik wist al wat ik kon verwachten en waar ik glutenvrij producten kon kopen. Tenminste, dat dacht ik…

Ben woont in Thailand. Hij was extreem gevoelig voor gluten en dat heeft de keuze om naar Thailand te verhuizen gestimuleerd.

VOOR MIJ IS THAILAND QUA ETEN ABSOLUUT GEWELDIG EN BELEEF HET LEVEN NIET ALSOF IK EEN DIEETPROBLEEM HEB.

Ben plaatste op een coeliakieforum tips voor het reizen in Thailand. Ik mocht ze hier overnemen.